صرع

آیا صرع باعث مرگ می شود؟ (و بهترین داروهای صرع بزرگسالان)

برای برخی از افراد مبتلا به صرع، مرگ و میر ناگهانی و غیرمنتظره بر اثر صرع (SUDEP) یک نگرانی مهم محسوب می شود. SUDEP به مرگ غیرمنتظره و ناگهانی و بدون شواهد تشنج در افراد مبتلا به صرع اشاره دارد.

SUDEP در بیشتر موارد (اما نه همه ی موارد)، در طول یا بلافاصله پس از تشنج رخ می دهد. علت دقیق آن مشخص نیست، اما عوامل احتمالی آن عبارتنداز:

  • مشکل در نفس كشيدن. تشنج ممکن است باعث توقف تنفس (آپنه) در فرد شود. اگر این توقف ها بیش از حد طول بکشند، می توانند اکسیژن خون را تا حد مرگباری کاهش دهند. علاوه بر این گاهی اوقات در طی تشنج، راه های هوایی فرد ممکن است پوشیده یا مسدود شود و منجر به خفگی شود.
  • اشکال در ریتم قلب. تشنج ممکن است باعث خطرناک شدن ریتم قلب یا ایست قلبی شود.
  • علل دیگرSUDEP . ممکن است ناشی از بیش از یک علت یا ترکیبی از مشکلات تنفسی و ریتم غیر طبیعی قلب باشد.

عوامل خطر مرگ بر اثر صرع

ریسک فکتورها یا عوامل خطر اصلیSUDEP عبارتند از:

  • تشنج های کنترل نشده یا مکرر
  • تشنج جنرال (که تونیک-کلونیک یا گراند مال نیز نامیده می شود)

دیگر عوامل خطری که ممکن است موجب مرگ ناگهانی بر اثر تشنج شوند عبارتند از:

  • تشنج هایی که در سنین پایین شروع می شوند.
  • ابتلا به صرع در طول چندین سال.
  • فراموش کردن داروها یا عدم مصرف داروهای تجویز شده.
  • نوشیدن الکل.

روش های کاهش خطر مرگ بر اثر صرع

اگر صرع دارید، از پزشک خود بخواهید تا اطلاعات بیشتری در مورد SUDEP در اختیارتان قرار دهد.

اولین و مهمترین قدم برای کاهش خطر SUDEP این است که داروهای تشنج خود را طبق تجویز پزشک و بصورت مرتب مصرف کنید.

اگر داروهای تشنج مصرف می ‌کنید و همچنان تشنج می کنید، در مورد تنظیم داروها با پزشک خود صحبت کنید. اگر تشنج همچنان ادامه پیدا کرد، به متخصص صرع مراجعه کنید.

سایر اقداماتی که ممکن برای کاهش خطر ابتلا به SUDEP مفید باشند عبارتنداز:

  • اگر از محرک های تشنج خود آگاه هستید، تا حد ممکن از آنها اجتناب کنید.
  • از مصرف زیاد الکل خودداری کنید.
  • یاد بگیرید که چگونه با کمک برنامه های خود مدیریتی صرع، تشنج خود را بهتر کنترل کنید.
  • خواب کافی داشته باشید.
  • به بزرگسالانی که بهمراه شما زندگی می کنند، کمک‌ های اولیه لازم را آموزش دهید.

چگونه با پزشک در مورد مرگ بر اثر صرع صحبت کنم؟

اگر می خواهید در مورد مرگ ناگهانی ناشی از صرع با پزشک تان صحبت کنید، می توانید سوالات زیر را از او بپرسید:

  • خطرSUDEP برای من چیست؟
  • برای کاهش خطر مرگ ناگهانی ناشی از صرع چه کنم؟
  • اگر مصرف داروهای ضد تشنج را فراموش کردم چه کار کنم؟
  • آیا برای کنترل بهتر تشنج باید داروی فعلی ام را تغییر دهم؟
  • اگر تصمیم به تغییر دارو دارید، چه دارویی می‌ تواند برای من بهتر باشد؟
  • آیا فعالیت خاصی وجود دارد که باید از آن اجتناب کنم؟
  • خانواده و دوستانم در صورت ابتلای من به تشنج، چه اقداماتی باید انجام دهند؟
  • من و خانواده ام با چه کسانی می توانیم برای دریافت اطلاعات و آموزش در مورد کمک های اولیه تشنج تماس بگیریم؟

نکته: کودکان مبتلا به صرع کنترل نشده یا تشنج های مکرر، در معرض بیشترین خطر ابتلا به SUDEP هستند.

چگونه خطر SUDEP را کاهش دهیم؟

اگرچه برخی از عوامل خطر SUDEP خارج از کنترل فرد هستند اما کارهایی وجود دارد که فرد مبتلا به صرع می تواند برای کاهش احتمال مرگ ناگهانی انجام دهد.

همانطور که در بالا هم اشاره شد، مهمترین چیز برای کاهش خطر SUDEPاین است که مطمئن شوید داروهای تشنج تجویز شده توسط پزشک را طبق نسخه مصرف کنید. راه های دیگر جلوگیری از SUDEP عبارتند از:

  • دوری از محرک های شناخته شده تشنج مانند چراغ های چشمک زن.
  • اجتناب از نوشیدن الکل.
  • داشتن خواب کافی.
  • درک نحوه کنترل و مدیریت تشنج در صورت وقوع.

برای کمک به جلوگیری از آسیب یا مرگ افراد مبتلا به صرع در زمان تشنج، می توانید ایمنی محیط اطراف را از راه های مختلف افزایش دهید.

اقدامات احتیاطی ایمنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • برای ایمن سازی محیط خانه، از محافظ گوشه ها و لبه های تیز برای میز و صندلی، کابینت و… استفاده کنید.
  • از فرش های ضد لغزش استفاده کنید.
  • در مقابل شومینه و اجاق گاز، موانع مختلفی قرار دهید.
  • از قرار دادن میزهای شیشه ای در خانه اجتناب کنید و در مواقع لزوم کلاه ایمنی بپوشید.

حفظ ایمنی افراد مبتلا به صرع در آب بسیار مهم است. احتمال غرق شدن این بیماران در آب بسیار زیاد است و به همین دلیل لازم است اقدامات احتیاطی مختلفی صورت گیرد.

حتما بخوانید: صرع چیست؟ علل اصلی آن کدامند و بهترین روش درمان آن طبق جدیدترین تحقیقات

برای حفظ ایمنی افراد مبتلا به صرع در آب، اقدامات زیر را انجام دهید:

  • اگر به استخر می روید و شنا می کنید، از حضور یک نجات غریق با تجربه در اطراف خود در زمان شنا کردن اطمینان حاصل نمایید.
  • وقتی در آب هستید از دوستان تان بخواهید که از شما حمایت کنند.
  • جلیقه نجات بپوشید.
  • اگر تشنج های مکرری دارید، بجای استفاده از وان در زمان حمام کردن دوش بگیرید.
  • از صندلی دوش استفاده کنید.

انواع داروهای ضد تشنج

این داروها برای درمان طیف وسیعی از تشنج استفاده می شود، از جمله تشنج های موضعی و عمومی:

دارو برای تشنج های موضعی

دارو برای تشنج absence

داروهای ضد تشنج مبتنی بر ماری جوانا

اپیدیولکس، داروی ساخته شده از یک ماده شیمیایی موجود در گیاه کانابیس ساتیوا (ماری جوانا) است، در اواخر ژوئن 2018 توسط سازمان غذا و دارو آمریکا تأیید شد.

جراحی برای صرع

جراحی صرع تنها گزینه برای درمان تشنجات مقاوم است، اما برخی از افراد ممکن است نتوانند این عمل را انجام دهند. جراحی می تواند به بافت های مغزی اسیب زده و موجب بیماری های شناختی شود.

چندین نوع از جراحی مغز برای صرع وجود دارد:

رزکسیون موضعی با حذف بخش مغز که در آن تشنج رخ می دهد، انجام می شود. در صورتی که پزشکان یک ناحیه کوچک و دقیق مغز را تشخیص دادند که در معرض تشنج قرار می گیرند به احتمال زیاد جراحی در متوقف شدن تشنج ها موفقیت آمیز خواهد بود.

کالوزوتومی کورپوس این نوع جراحی شامل قطع ارتباط بین نیمه راست و چپ مغز است. از آنجایی که تشنج های عمومی درواقع تشنج موضعی هستند که به هر دو نیمکره مغز گسترش می یابد، این جراحی تشنج را در همان نیمه مغز که شروع شده نگه می دارد به طوری که تنها نیمی از بدن تحت تاثیر قرار می گیرد.

بافت برداری در این نوع جراحی، برش هایی روی بافت مغز ایجاد می کنند تا مانع انتقال الکتریکی شود. این نوع جراحی در صورتی انجام می شود که نتوان بخشی از مغز را برش داد.

توصیه های غذایی برای صرع

برخی از تغییرات رژیم غذایی در کاهش تشنج ها مفید هستند. اکثر آنها شامل کاهش کربوهیدرات (قند و نشاسته) در رژیم غذایی است. هنوز مشخص نیست که چگونه این رژیم ها به کاهش تشنج کمک می کنند.

کاهش مصرف کربوهیدرات سبب می شود که بدن برای سوزاندن چربی بیشتر انرژی مصرف کند و هنگامی که بدن چربی مصرف می کند، کتون ها تولید می شوند.

رژیم های کم کربوهیدرات نیز با کاهش میزان گلوکز و انسولین در خون همراه هستند. محققان مطمئن نیستند که آیا بهبود تشنج ناشی از افزایش کتون است یا کاهش قند های بدن.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر فردی برای اولین بار دچار تشنج شده است، باید فوراً به پزشک مراجعه کند تا بیماری او تشخیص داده شود. هنگامی که پزشک بیماری را تشخیص داد و برنامه درمانی مناسبی ارائه کرد، فرد باید به طور مداوم معاینه شود.

اگر تشنج تشدید شد و در دفعات بیشتری اتفاق افتاد یا به هر نحوی تغییر کرد، فرد باید دوباره با پزشک خود صحبت کند.

اگر فردی می خواهد داروهای ضد تشنج خود را کنار بگذارد، باید با پزشک خود مشورت کند تا در مورد مزایا و خطرات آن آگاه شود.

خلاصه

مرگ بر اثر تشنج نادر است. اگرچه نمی توان کارهای زیادی برای پیشگیری از مرگ ناگهانی بر اثر تشنج انجام داد اما با استفاده از اقداماتی مانند مصرف منظم داروها و دیگر راه هایی که در این مطلب به آنها اشاره شد، می توان خطر بروز این وضعیت را کاهش داد.

ایمن کردن محیط زندگی بیمار و آموزش اطرافیان او، تا حد امکان می تواند به جلوگیری از مرگ ناشی از غرق شدن، افتادن یا خفگی در حین تشنج کمک کند.

داروهای صرع بزرگسالان، جراحی و نکاتی برای ازدواج مبتلایان

انجام اقدامات احتیاطی در زمان انجام فعالیت های آبی، برای حفظ ایمنی افراد مبتلا به تشنج اهمیت زیادی دارد.

منبع1 منبع2


اپ چرب زبان

با اپلیکیشن چرب زبان، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!


 

linkدرمان صرع

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up