تفاوت تشنج و صرع چیست؟ 9 درمان طبیعی تشنج در منزل

صرع و تشنج می توانند چیزهای بسیار ترسناکی باشند. حدود 2.5 میلیون فرد بالغ و 711467 کودک در آمریکا مبتلا به صرع هستند. اصطلاح صرع و تشنج اغلب به جای هم استفاده می شوند، اما می توانند دو چیز متفاوت باشند. مهم است که حقایق مربوط به تشنج را بیاموزید.

تشنج با صرع متفاوت است

صرع یک ​​اصطلاح است که شامل تشنج های تکراری می شود. تشنج ممکن است متفاوت باشد، اما همه آن ها شامل فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز است. این فعالیت الکتریکی، حرکات بدن را تغییر می دهد. گروه های سلولی و نورونی مغز باعث ایجاد امواج می شوند که حرکات بدن، اندیشه ها و احساسات را کنترل می کنند.

هنگامی که این امواج بیش از حد رخ دهد، تشنج ایجاد می شود. زمانی که فرد دچار تشنج می ‌شود، به احتمال زیاد هر بار دچار حمله مشابهی خواهد شد. تشنج به صورت کلیشه ای است؛ اما تشخیص صرع زمانی اتفاق می افتد که یک فرد دو تشنج داشته باشد که شرایط آن ها با یکدیگر ارتباطی نداشته باشد.
حدود 1 نفر از هر 10 نفر در ایالات متحده تشنج دارند. شما می توانید تشنج بدون صرع داشته باشید، اما بدون صرع نمی توانید تشنج داشته باشید. تشنج ها می توانند از چند ثانیه تا چند دقیقه به طول انجامند. انواع مختلف تشنج وجود دارد، اما همه آن ها را می توان به دو گروه تقسیم کرد:

1. تشنج عمومی اولیه این نوع تشنج در هر دو طرف مغز و روی مناطق وسیع تاثیر می گذارد.
2. تشنج جزئی این تشنج در نواحی کوچک مغز شروع شده و می تواند به سرعت به سایر قسمت های مغز گسترش پیدا کند و گسترده شود.

1- چندین نوع تشنج وجود دارد

برخی از تشنج ها به سختی قابل دیدن هستند، در حالی که برخی دیگر بسیار چشمگیر هستند. علائم تشنج می ‌تواند شامل پلک زدن سریع و یا به سادگی نگاه خیره به محیط باشد. برخی دیگر نشانه ‌ها ممکن است باعث شوند که فرد برای چند دقیقه بسیار گیج به نظر برسد. با این حال، برخی ممکن است هوشیاری خود را از دست بدهند، به زمین بیفتند و برای چند دقیقه انقباضات عضلانی اسکلتی داشته باشند و پس از آن دچار سردرگمی شوند.

۲- افراد بدون صرع می‌ توانند تشنج داشته باشند

مواردی مثل تب شدید، قند خون پایین، مصرف الکل یا قطع مصرف دارو و یا ضربه مغزی که اخیرا اتفاق افتاده، می‌توانند موجب تشنج شوند.

حتما بخوانید: صرع چیست؟ علل اصلی آن کدامند و بهترین روش درمان آن طبق جدیدترین تحقیقات

3- صرع می ‌تواند به چند دلیل اتفاق بیفتد

تقریبا دو سوم افراد مبتلا به صرع فاقد دلیلی خاص هستند. آن‌ها یا تحت عنوان کریپتوژنیک برچسب گذاری می ‌شوند که به این معنی است که هیچ دلیل شناخته‌ شده ‌ای ندارند، یا به عنوان ایدیوپاتیک که به این معنی است که هیچ اختلال عصبی وجود ندارد اما علائم آن ها با برخی از سندروم های صرع سازگار است. عوامل دیگری نیز می ‌توانند منجر به صرع شوند:

• کمبود اکسیژن در هنگام زایمان
• عفونت ‌های مغزی مثل مننژیت، آنسفالیت و سیستی ‌سرکوزیس
• آسیب مغزی و یا آسیب ‌های سر
• سکته مغزی
• بیماری ‌های عصبی مثل آلزایمر
• تومورهای مغزی
• اختلالات ژنتیکی

4- راه ‌هایی برای جلوگیری از تشنج وجود دارد

1. مراقبت های پیش از تولد اجتناب از مشکلات در هنگام زایمان از طریق داشتن مراقبت ‌های قبل از تولد می ‌تواند احتمال بروز مشکلاتی را که می‌تواند منجر به تشنج شود، کاهش دهد.
2. واکسیناسیون ایمن سازی کودکان در برابر بیماری ‌های خاص می ‌تواند خطر توسعه تشنج را کاهش دهد.
3. اقدامات ایمنی مناسب برای جلوگیری از آسیب های مغزی و سر و گردن، کودکان باید کمربند ایمنی، صندلی اتومبیل و کلاه ایمنی استفاده کنند. افراد مسن تر می توانند ریسک افتادن خود را با ورزش منظم، معاینه منظم چشم و از بین بردن خطرات سفر، کاهش دهند.
4. کاهش خطر سکته مغزی هر کسی می ‌تواند با ورزش کردن، کنترل فشار خون خود و کاهش کلسترول و استفاده از منابع برای ترک سیگار، خطر سکته مغزی را کاهش دهد.

5- تشنج در زنان سخت تر است

تغییرات هورمونی و بارداری می‌ تواند صرع را به سختی مدیریت کند. زنان باردار باید در هنگام بارداری احتیاط بیش تری به عمل آورند و با پزشک همکاری نزدیکی داشته باشند. تشنج و داروها گاهی اوقات می ‌توانند به نوزاد در حال رشد آسیب برسانند.

6- تشنج می تواند مرگبار باشد

زمانی که تشنج نشانه یک بیماری زمینه ‌ای باشد، خطر مرگ را افزایش می ‌دهد. افرادی که به دلیل فقدان هوشیاری، دچار تشنج و سقوط شدید می ‌شوند، می ‌توانند به شدت به خود آسیب برسانند. توالی‌ های طولانی یا سریع تشنج نیز می ‌تواند خطرناک باشد.

7- در هنگام تشنج، نمی توانید زبان خود را حرکت دهید

تلاش برای قرار دادن چیزی در دهان کسی که دچار تشنج شده، به فک، دندان و لثه آسیب می رساند. اگر با کسی روبرو شوید که دچار صرع شده، مهم است که او را به آرامی به طرف خود بچرخانید تا از او محافظت کنید.

حتما بخوانید: انواع بیماری ام اس، علایم، علتها و جدیدترین داروهای درمانی

8- تشنج مسری نیست

نمی توانید آن را از شخص دیگری بدست آورید. با این حال، هر کسی می تواند دچار تشنج شود. برای سالمندانی که در سن 65 سالگی برای اولین بار تشنج می کنند، معمولا هیچ درمانی وجود ندارد.

9- راه هایی برای درمان تشنج وجود دارد

• داروها داروها معمول ترین نوع درمان هستند. برای اکثر افراد، داروها موثرند و تشنج را متوقف می کنند. برای برخی دیگر ممکن است تا حدی کمک کنند یا اصلا فایده نداشته باشند. این افراد معمولا از سایر روش های جلوگیری از تشنج استفاده می کنند.
• عمل جراحی اگر تشنج در یک مکان بسیار خاص در مغز رخ دهد، پزشکان اغلب می توانند عمل جراحی را برای حذف منطقه ای که بیش ترین آسیب را دیده، انجام دهند.
• سایر روش ها اگر هیچ یک از گزینه ها اثر نکنند، درمان هایی نظیر تحریک عصبی و رژیم های خاص برای کنترل تشنج استفاده می شود.

درمان های غیر دارویی

1- رژیم غذایی کتوژنیک را دنبال کنید

رژیم کتوژنیک معمولا برای کودکان مبتلا به تشنج که به دارو پاسخ نمی دهند توصیه می شود. این رژیم حاوی غذاهای پرچرب و کربوهیدرات های بسیار کمی است. سلول های بدن معمولا از قند خون که از انرژی کربوهیدرات به دست می آید، استفاده می کنند. هنگامی که کربوهیدرات ها محدود می شوند، بدن شروع به تجزیه ذخایر چربی به مولکول هایی به نام کتون کرده و از آن ها برای تولید انرژی استفاده می کند. بیش از نیمی از کسانی که در رژیم غذایی کتوژنیک قرار می گیرند شاهد کاهش 50 درصدی تعداد تشنج و در حدود 10 تا 15 درصد از افراد، خلاصی از تشنج دیده می شود.

این رژیم غذایی باید دقیقا محاسبه و توسط یک پزشک بررسی شود. همچنین ممکن است شامل یک دوره اولیه از روزه گرفتن و اقامت در بیمارستان باشد. یکی از اشکالات پیروی از رژیم کتوژنیک این است که از آنجایی که بخش ‌های غذا باید به دقت اندازه‌ گیری شوند، رعایت کردن آن دشوار است. به طور گسترده برای بزرگسالان توصیه نمی ‌شود چون یک رژیم غذایی با چربی بالا می ‌تواند منجر به مشکلاتی مانند بیماری ‌های قلبی و عروقی و دیابت شود. برای آشنایی با این رژیم غذایی کلیک کنید!

2- تلاش برای یک رژیم اتکینز اصلاح شده

در رژیم اتکینز اصلاح شده، رژیم غذایی سنتی اتکینز برای کاهش مصرف کربوهیدرات ها تغییر یافته است. در این رژیم غذایی مانند رژیم کتوژنیک، مصرف کربوهیدرات بسیار کم است، اما کم ‌تر محدودکننده است. مصرف چربی ‌ها نیز تشویق می ‌شود و هیچ محدودیتی برای داشتن پروتئین‌ ها در این رژیم غذایی وجود ندارد. مواد غذایی اندازه گیری نمی شوند و شامل هیچگونه اقامت در بیمارستان یا روزه داری نمی شود. یافته ها نشان می دهد که میزان تشنج در تقریبا نیمی از بزرگسالانی که به طور معمول در طی چند ماه این رژیم را رعایت کرده اند، کم تر شده است. اطلاعات بیشتر راجب این نوع رژیم!

3- تمرین یوگا

یوگا از تمرین آسانا و پرانایاما برای ارتقای کنترل ذهن و بدن استفاده می کند. یوگا می تواند باعث آرامش و کاهش استرس شود و بنابراین ممکن است برای افراد مبتلا به صرع سودمند باشد. حرکت یوگا مناسب خودتان را از اینجا پیدا کنید!

مطالعات همچنین حرکت ساهاجا یوگا را یک عمل مراقبه ساده و موثر، برای برخورد با صرع موثر دانسته است؛ و تصور می شود که کاهش استرس، کاهش خطر ابتلا به تشنج و تغییرات در فعالیت الکتریکی مغز را ایجاد می کند. در طول ساهاجا یوگا افراد حرفه ‌ای با کف دست ‌هایشان در جلو و رو به بالا آرام می ‌نشینند. آن ‌ها بر روی تصویری که از قبل با شمع روشن در مقابل آن ها قرار داده ‌شده، متمرکز می شوند. به آرامی افکار خود را از بین می برند، ممکن است چشمشان را ببندند و توجه خود را بر روی چاکرا ساهاسرارا در بالای سر متمرکز کنند. اعتقاد بر این است که ساهاجا یوگا انرژی الهی که در ما با نام کندالینی شناخته شده ‌است را، بیدار می‌کند. برای آشنایی با ساهاجا یوگا کلیک کنید!

4- تمرین بیوفیدبک (پس خوراند زیستی)

بیوفیدبک الکتروانسفالوگرافی یا نوار مغزی (EEG) در افرادی که مبتلا به صرع هستند، کمک کننده است. به این روش به عنوان یک تمرین ذهنی فکر کنید که در آن قادر به تعدیل امواج مغزی هستید زیرا از فعالیت آن ‌ها آگاه هستید. در طول این فرآیند، حسگرهایی روی سر قرار می‌گیرند تا فعالیت مغز به صورت الگوهایی روی صفحه نمایش داده شود. هر گونه انحراف از حالت نرمال روی صفحه ترسیم می ‌شوند. اکنون یاد می‌گیرید که این فعالیت را کنترل یا تنظیم کنید؛ بنابراین می توانید از آن به عنوان یک روش برای تغییر فعالیت ‌های خاص مغز استفاده کنید.

یک مطالعه نشان داد که 74 درصد از کسانی که با بازخورد EEG درمان شده بودند، تشنجات هفتگی کم تری دریافت کردند. حتی به طور قابل ‌توجهی فراوانی حملات را در کسانی که قادر به کنترل تشنج از طریق درمان نیستند را کاهش داد.

5- مصرف ویتامین E

تحقیقات نشان داده است افرادی که داروهای ضد صرع مصرف می کنند، اغلب از استرس اکسیداتیو رنج می برند. یک مطالعه به بررسی تأثیر مکمل های ویتامین E، تحت عنوان یک آنتی اکسیدان قوی، همراه با داروهای ضد صرع پرداخت. تحقیقات نشان داد که مصرف این ویتامین همراه با داروهای ضد صرع نه تنها باعث کاهش استرس اکسیداتیو بلکه باعث بهبود کنترل تشنج می شود. همچنین خوردن غذاهایی مانند بادام، بادام زمینی، روغن گلرنگ، روغن آفتابگردان و اسفناج نیز ممکن است، مفید باشد. در مورد ویتامین ای بیشتر بخوانید!

6- مصرف روغن ماهی

یک مطالعه به بررسی تأثیر اسیدهای چرب اشباع نشده امگا 3 موجود در روغن ماهی بر شدت و فراوانی تشنج در کودکانی که به درمان های دارویی پاسخ نمی دهند، پرداخت. به طرز قابل توجهی، مشخص شد که در پایان 3 ماه، 57.1 درصد از کودکانی که روغن ماهی مصرف کردند، هیچگونه تشنجی را تجربه نکردند. جالب توجه است، دوز کم روغن ماهی – 3 کپسول در روز (1080 میلی گرم) – کافی بود تا این اثر در یکی از مطالعات ایجاد شود؛ اما با پزشک در مورد مقدار مناسب خود، صحبت کنید. در مورد امگا 3 بیشتر بخوانید!

حتما بخوانید: بدترین تصمیم ممکن! خودکشی با قرص ژلوفن؟ حتما بخوانید!

7- درمان های آیورودا

درمان صرع برای افراد در فعالیت آیورودا امکان پذیر است و ممکن است درمان های مختلفی برای افراد مختلف انجام شود. با این وجود، برخی از درمان های معمول عبارتند از:

• خون گیری (حجامت) ممکن است به عنوان یک اقدام اولیه برای کمک استفاده شود.
• در ابتدای درمان می توان از تنقیه و استفراغ به عنوان روش های پاک کننده استفاده کرد.
• استفاده از مواد کاربردی بینی (nasya) تهیه شده از روغن پخت و پز با محصولات گياهي و حيواني و استفاده از شست شو دهنده های چشم توصيه می شود.
• فرمولاسیون های دارویی مانند siddharthaka ghrita یا aswagandharistam نیز ممکن است برای درمان تشنج استفاده شوند.

8- بررسی داروهای گیاهی: سنبل الطیب، کاوا، گل ساعتی، بابونه

بسیاری از داروهای گیاهی به طور سنتی برای مقابله با تشنج استفاده می شوند. به عنوان مثال سنبل الطیب، کاوا، گل ساعتی و بابونه باعث افزایش قدرت داروهای ضد ویروسی شده اثرات شناختی و آرام بخش آن ها را بهبود می بخشند. یک متخصص گیاه شناسی قادر به راهنمایی در مورد دوز و استفاده از این گیاهان است؛ اما در نظر داشته باشید که قبل از استفاده از هر گونه داروی گیاهی، برای جلوگیری از تعاملات دارویی، با پزشک مشورت کنید.

9- اجتناب از عوامل تشنج

در موارد خاص، محرک های خاصی ممكن است باعث تشنج شوند. اجتناب از این عوامل می تواند از تشنج جلوگیری کند. تعدادی از عوامل که می توانند تشنج را تحریک کنند و بسته به فرد متفاوت هستند، در زیر آمده است:

• خواب ناقص
• مصرف الکل
• استرس
• الگوها یا چراغ های چشمک زن
• گرمای بیش از حد و تغییر قابل توجهی در درجه حرارت

سعی کنید عواملی را که باعث تشنج می شوند، تشخیص داده و در صورت امکان از آن ها اجتناب کنید.

ویدیوی کوتاه درباره تشنج

دانلود ویدیو