لاموتریژین یک داروی تجویزی است. این دارو در 4 فرم خوراکی ازجمله قرص سریع الاثر، قرص آهسته رهش، قرص جویدنی و مکیدنی موجود است. در این مطلب با کمک چند مجله معتبر پزشکی شما را با این قرص آشنا می کنیم.
لاموتریژین چیست؟
- لاموتریژین برای درمان انواع مختلفی از تشنج در افراد مبتلا به صرع استفاده میشود (بهترین روش درمان صرع در اینجا)
- لاموتریژین برای درمان طولانی مدت اختلالات رفتاری مانند اختلال دوقطبی مورد استفاده قرار میگیرد.
- این دارو میتواند بهمراه دیگر داروهای ضدتشنج یا به تنهایی مصرف شود.
- این بصورت داروی ژنرال (عمومی) هم موجود میباشد. داروهای ژنرال معمولا ارزانتر از داروهای تجاری هستند. ممکن است لاموتریژین همراه با داروهای دیگر و بعنوان بخشی از درمانهای ترکیبی مورد استفاده قرار گیرد.
نحوه عملکرد
لاموتریژین به گروهی از داروها بنام داروهای ضدصرع (AEDs) تعلق دارد. داروهای متعلق به یک دسته عملکرد مشابهی دارند و برای شرایط مشابهی مورد استفاده قرار میگیرند.
در افراد مبتلا به صرع این دارو موجب کاهش ترشح موادی بنام گلوتامات در مغز میشود. این عمل از فعال شدن بیش ازحد نورونها در مغز جلوگیری میکند. در نتیجه دفعات تشنج کاهش میابد.
در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، این دارو بر گیرنده های خاصی در مغز عمل میکند و موجب کنترل خلق و خو میشود. این موجب کاهش تعداد حملات رفتاری در بیمار میشود.
عوارض جانبی
قرص خوراکی لاموتریژین موجب خواب آلودگی و دیگر عوارض جانبی میشود. بعد از مصرف این دارو از کار با ماشین آلات و دیگر فعالیتهای خطرناک اجتناب کنید:
عوارض جانبی شایع
- سرگیجه
- خواب آلودگی
- سردرد
- دوبینی
- تاری دید
- تهوع و استفراغ
- اسهال
- معده درد
- مشکل در تعادل و هماهنگی
- مشکل در خوابیدن
- کمر درد
- گرفتگی بینی
- گلودرد
- خشکی دهان
- تب
- دانه های پوستی
- لرزش
- اضطراب
اگر این عوارض خفیف باشند، در عرض چند روز یا چند هفته از بین میروند. اگر شدید و طولانی شدند به پزشک مراجعه کنید.
عوارض جانبی جدی
درصورت داشتن عوارض جانبی جدی سریعا به پزشک مراجعه کنید. درصورت مشاهده ی عوارض مرگبار سریعا به اورژانس بروید. عوارض جانبی جدی و علایم آنها عبارتنداز:
ایجاد سندروم استیوجانسون، علایم آن عبارتنداز:
- پوسته ریزی پوست
- کهیر
- زخمهای دردناک برروی دهان یا اطراف چشم ها
حساسیت زیاد به دارو. علایم آن عبارتنداز:
- تب
- دانه های پوستی
- ورم غددلنفاوی
- درد شدید عضلانی
- عفونتهای مکرر
- ورم صورت، چشمها، لبها و گلو
- خون ریزیهای غیرمعمول
- ضعف و خستگی
- زرد شدن پوست یا سفیدی چشمها
حتما بخوانید: صرع چیست؟ علل اصلی آن کدامند و بهترین روش درمان آن طبق جدیدترین تحقیقات
کاهش تعداد گلبولهای قرمز. علایم آن عبارتنداز:
- خستگی
- ضعف
- عفونتهای مکرر و مداوم
- خون دماغ شدن
- خونریزی لثه
تغییرات رفتاری یا خلق و خو. علایم عبارتنداز:
- افکار خودکشی
- تلاش برای آسیب یا خودکشی
- افسردگی یا اضطراب جدید یا تشدید شرایط قبلی
- حملات هراس
- مشکل در خوابیدن
- عصبانیت
- فعالیت و صحبت کردن بیش ازحد
مننژیت. علایم آن عبارتنداز:
- سردرد
- تب
- تهوع و استفراغ
- خشکی گردن
- دانه های پوستی
- حساسیت به نور بیشتر ازحد معمول
- دردعضلات
- خواب آلودگی
لنفوهیستوسیتوز هموفاکوسیتیک (واکنش خطرناک سیستم ایمنی). علایم عبارتنداز:
- تب بالا
- دانه های پوستی
- بزرگ شدن گره های لنفاوی
تداخلات دارویی
قرص لاموتریژین ممکن است با داروها، ویتامینها و گیاهان دیگر تداخل داشته باشد. تداخل زمانی اتفاق می افتد که نحوه ی عملکرد دارو تغییر میکند. این میتواند مضر باشد یا از عملکرد مناسب دارو جلوگیری کند.
برای پیشگیری از این تداخلات پزشک باید از تمام داروهایی که فرد مصرف میکند اطلاع داشته باشد. درمورد همه ی داروها، ویتامینها یا گیاهان دارویی که فرد درحال حاضر آنها را مصرف میکند به پزشک اطلاع دهید. درمورد نحوه ی تداخل دارو با دارهای دیگر از پزشک یا داروساز سوال کنید.
داروهایی که ممکن است لاموتریژین با آنها تداخل داشته باشد عبارتنداز:
داروهای ضد تشنج
مصرف بعضی از داروهای ضدتشنج بهمراه لاموتریژین، موجب کاهش سطح لاموتریژین در بدن میشود. مثالهایی از این داروها عبارتنداز:
- کاربامازپین
- فنوباربیتال
- پیریمیدون
- فنی توئین
ازسوی دیگر والپروات موجب افزایش سطح لاموتریژین در بدن میشود. این موجب افزایش عوارض جانبی خطرناک میشود.
داروی آریتمی قلبی
دوفتیلید برای درمان آریتمی قلب مورد استفاده قرار میگیرد. وقتی این دارو بهمراه لاموتریژین مصرف شود، سطح دوفتیلید در بدن افزایش میابد. این عواقب خطرناکی بدنبال دارد.
داروهای ایدز
مصرف لاموتریژین بهمراه برخی داروهای HIV موجب کاهش سطح این دارو در بدن میشود. این بر نحوه ی عملکرد لاموتریژین اثرمیگذارد. مثالهایی از این داروها عبارتنداز:
- لوپیناویر/ریتوناویر
- آتازاناویر/ریتوناویر
داروهای ضدبارداری خوراکی
مصرف لاموتریژین بهمراه داروهای ضدبارداری (حاوی استروژن و پروژسترون) موجب کاهش سطح لاموتریژین در بدن میشود. این برنحوه ی عملکرد این دارو اثرگذار است.
داروی سل
ریفامپین برای درمان سل مورد استفاده قرار میگیرد و وقتی بهمراه لاموتریژین استفاده شود، موجب کاهش سطح لاموتریژین در بدن میشود. این برنحوه ی عملکرد این دارو اثرگذار است.
هشدارهایی درمورد لاموتریژین
هشدارهایی درمورد این دارو وجود دارد.
هشدار در مورد آلرژی
این دارو موجب واکشنهای آلرژیک سخت میشود. علایم آن عبارتنداز:
- دانه های پوستی
- تنگی نفس
- ورم صورت، گلو، زبان
- کهیر
- خارش
- زخمهای دردناک برروی زبان
اگر این علایم را داشتید، سریعا به اورژانس مراجعه کنید.
درصورت آلرژی به این دارو از مصرف دوباره ی آنها اجتناب کنید. مصرف دوباره ی آنها میتواند کشنده باشد.
هشدار برای بیماران خاص
بیماران کبد: لاموتریژین توسط کبد پردازش میشود. اگر کبد بخوبی کار نکند، میزان بیشتری از دارو بمدت طولانی تر در بدن باقی میماند. این موجب افزایش عوارض جانبی میشود. ممکن است پزشک دوز دارو را پایین بیاورد.
بیماران کلیوی: این دارو توسط کلیه از بدن دفع میشود. اگر کبد بخوبی کار نکند، میزان بیشتری از دارو بمدت طولانی تر در بدن باقی میماند. این موجب افزایش عوارض جانبی میشود. ممکن است پزشک دوز دارو را پایین بیاورد. ممکن است پزشک دوز دارو را پایین بیاورد و اگر مشکل کلیه شدید باشد، مصرف دارو را متوقف و داروی دیگری تجویز کند.
هشدار برای گروههای دیگر
زنان باردار: لاموتریژین به داروهای بارداری گروه C تعلق دارد که به 2 معناست:
1-مطالعات برروی حیوانات نشان داد که درصورت مصرف این قرص توسط مادر، اثرات بدی برروی جنین مشاهده میشود.
2-مطالعات کافی برای تعیین نحوه ی اثر دارو بر انسان انجام نشده است.
اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک اطلاع دهید. مزایای استفاده از این دارو باید از مضرات آن بیشتر باشد.
اگر در حین مصرف این دارو باردار شدید سریعا به پزشک اطلاع دهید.
زنان شیرده: ممکن است لاموتریژین از شیرمادر عبور کند و موجب اثرات جانبی در نوزادان شود. درصورت شیردهی به پزشک اطلاع دهید. فرد باید بین مصرف این دارو و شیردادن به نوزاد یکی را انتخاب کند.
اگر درحین شیردهی از این دارو استفاده میکنید، به علایم کودک بخوبی دقت کنید. به مشکلاتی مانند تنگی نفس، خواب آلودگی بیش ازحد و مکیدن خفیف دقت کنید.
کودکان: ایمنی و اثربخشی قرص سریع الاثر لاموتریژین برای کودکان زیر 2 سال مشخص نیست. همچنین ایمنی و اثربخشی قرص آهسته رهش لاموتریژین برای کودکان زیر 13 سال ناشناخته است.
علاوه بر آن ایمنی و اثر قرص سریع الاثر لاموتریژین برای درمان اختلال دوقطبی در افراد زیر 18 سال مشخص نشده است.
نحوه مصرف لاموتریژین
دوز مصرفی لاموتریژین برای هر فردی متفاوت است و به شرایط زیر بستگی دارد:
- سن فرد
- بیماری تحت درمان
- شدت بیماری فرد
- دیگر بیماری هایی که فرد به آنها مبتلا است
- نحوه ی واکنش فرد به اولین دوز دارو
فرم ها وشدت های لاموتریژین
عمومی: Lamotrigine
- فرم: قرص خوراکی
- شدتها: 25 mg, 50 mg, 100 mg, 150 mg, 200 mg
- فرم: قرص جویدنی
- شدتها: 2 mg, 5 mg, 25 mg
- فرم: قرص مکیدنی
- شدتها: 25 mg, 50 mg, 100 mg, 200 mg
- فرم: قرص آهسته رهش
- شدتها: 25 mg, 50 mg, 100 mg, 200 mg, 250 mg, 300 mg
نام تجاری: Lamictal
- فرم: قرص خوراکی
- شدتها: 25 mg, 100 mg, 150 mg, 200 mg
نام تجاری: Lamictal CD
- فرم: قرص جویدنی
- شدتها: 2 mg, 5 mg, 25 mg
نام تجاری: Lamictal ODT
- فرم: قرص مکیدنی
- شدتها: 25 mg, 50 mg, 100 mg, 200 mg
نام تجاری: Lamictal XR
- فرم: قرص آهسته رهش
- شدتها: 25 mg, 50 mg, 100 mg, 200 mg, 250 mg, 300 mg
دوز مورد نیاز برای تشنج در افراد مبتلا به صرع
دوز بزرگسالان (18 تا 64 سال)
فرم سریع الاثر (قرص، قرص جویدنی، قرص مکیدنی)
مصرف لاموتریژین بهمراه والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 25 میلی گرم طبق نسخه
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 25 میلی گرم
- هفته ی پنجم به بعد: ممکن است پزشک تا 2 هفته میزان دارو را به روزانه 25-50 میلی گرم افزایش دهد.
- دوز نگهدارنده: 100 تا 400 میلی گرم در روز.
مصرف لاموتریژین بدون کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون یا والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: روزانه 25 میلی گرم
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 50 میلی گرم
- هفته ی پنجم به بعد: ممکن است پزشک هر 1 یا 2 هفته میزان دارو را به روزانه 50 میلی گرم افزایش دهد.
- دوز نگهدارنده: 225 تا 375 میلی گرم در روز در دو نوبت.
مصرف لاموتریژین بهمراه کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون و عدم مصرف والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: روزانه 50 میلی گرم
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 100 میلی گرم در دو نوبت
- هفته ی پنجم به بعد: ممکن است پزشک هر 1 یا 2 هفته میزان دارو را به روزانه 100 میلی گرم افزایش دهد.
- دوز نگهدارنده: 300 تا 500 میلی گرم در روز در دو نوبت.
فرم آهسته رهش (قرص)
مصرف لاموتریژین بهمراه والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 25 میلی گرم طبق نسخه
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 25 میلی گرم
- هفته ی پنجم: روزانه 50 میلی گرم
- هفته ی ششم: روزانه 100 میلی گرم
- هفته ی هفتم: روزانه 150 میلی گرم
- دوز نگهدارنده: 200 تا 250 میلی گرم در روز
مصرف لاموتریژین بدون کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون یا والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 25 میلی گرم طبق نسخه
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 50 میلی گرم
- هفته ی پنجم: روزانه 100 میلی گرم
- هفته ی ششم: روزانه 150 میلی گرم
- هفته ی هفتم: روزانه 200 میلی گرم
- دوز نگهدارنده: 300-400 میلی گرم در روز
مصرف لاموتریژین بهمراه کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون و عدم مصرف والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 50 میلی گرم روزانه
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 100 میلی گرم
- هفته ی پنجم: روزانه 200 میلی گرم
- هفته ی ششم: روزانه 300 میلی گرم
- هفته ی هفتم: روزانه 400 میلی گرم
- دوز نگهدارنده: 600-400 میلی گرم در روز
ممکن است پزشک بخواهد مصرف دیگر داروهای ضدتشنج را متوقف کند و به تنهایی لاموتریژین را تجویز کند. ممکن است دوز مصرفی با آنچه در بالا گفته شد متفاوت باشد. پزشک به آرامی دوز مصرفی لاموتریژین را بالا میبرد و به آرامی میزان دیگر داروهای ضدتشنج را پایین می آورد.
استفاده ار داروهای آهسته رهش بجای داروی سریع الاثر لاموتریژین
پزشک میتواند بصورت مستقیم فرم لاموتریژین سریع الاثر را به نوع آهسته رهش تغییر دهد. ممکن است دوز مصرفی با آنچه در بالا گفته شد متفاوت باشد. در این زمان پزشک باید مطمئن شود که تشنج بیمار تحت کنترل است. پزشک میزان دارو را بسته به پاسخ بیمار به درمان تعیین میکند.
دوز کودکان (2 تا 12 سال)
فرم سریع الاثر (قرص، قرص جویدنی، قرص مکیدنی)
مصرف لاموتریژین بهمراه والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 0.15 میلی گرم/کیلوگرم روزانه در 1 تا 2 نوبت
- هفته ی 3 تا 4: 0.3 میلی گرم/کیلوگرم روزانه در 1 تا 2 نوبت
- هفته ی پنجم به بعد: ممکن است پزشک هر 1 تا 2 هفته میزان دارو را به روزانه 0.3 میلی گرم/کیلوگرم افزایش دهد.
- دوز نگهدارنده: 1-5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در 1 یا 2 نوبت (ماکسیمم دوز روزانه 200 میلی گرم)
مصرف لاموتریژین بدون کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون یا والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 0.3 میلی گرم/کیلوگرم روزانه در 1 تا 2 نوبت
- هفته ی 3 تا 4: 0.6 میلی گرم/کیلوگرم روزانه در 2 نوبت
- هفته ی پنجم به بعد: ممکن است پزشک هر 1 تا 2 هفته میزان دارو را به روزانه 0.6 میلی گرم/کیلوگرم افزایش دهد.
- دوز نگهدارنده: 4.5-7.5 میلی گرم بر کیلوگرم در روز در 2 نوبت (ماکسیمم دوز روزانه 300 میلی گرم)
مصرف لاموتریژین بهمراه کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون و عدم مصرف والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 0.6 میلی گرم/کیلوگرم روزانه در 2 نوبت
- هفته ی 3 تا 4: 1.2 میلی گرم/کیلوگرم روزانه در 2 نوبت
- هفته ی پنجم به بعد: ممکن است پزشک هر 1 تا 2 هفته میزان دارو را به روزانه 1.2 میلی گرم/کیلوگرم افزایش دهد.
- دوز نگهدارنده: روزانه 5-15 میلی گرم / کیلوگرم در 2 نوبت (ماکسیمم دوز روزانه 400 میلی گرم)
فرم آهسته رهش (قرص)
ایمنی و اثر بخشی این فرم لاموتریژین برای افراد زیر 13 سال مورد تایید قرار نگرفته است. این دارو نباید برای این گروه سنی استفاده شود.
دوز کودکان (0-1 سال)
فرم سریع الاثر (قرص، قرص جویدنی، قرص مکیدنی)
ایمنی و اثر بخشی این فرم لاموتریژین برای کودکان زیر 2 سال مورد تایید قرار نگرفته است. این دارو نباید برای این گروه سنی استفاده شود.
دوز سالمندان (65 سال و بالاتر)
این دارو در سالمندان به آرامی پردازش میشود. دوز معمول بزرگسالان برای این افراد زیاد است و میتواند خطرناک باشد. برای جلوگیری از این خطرات، پزشک از دوزهای پایینتر شروع میکند و یا از برنامه ی زمانی دیگری استفاده میکند.
دوز مورد نیاز برای اختلال دوقطبی
دوز بزگسالان (18-64 سال)
فرم سریع الاثر (قرص، قرص جویدنی، قرص مکیدنی)
مصرف لاموتریژین بهمراه والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 25 میلی گرم طبق نسخه
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 25 میلی گرم
- هفته ی پنجم: روزانه 50 میلی گرم
- هفته ی ششم: روزانه 100 میلی گرم
- هفته ی هفتم: روزانه 100 میلی گرم
مصرف لاموتریژین بدون کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون یا والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: روزانه 25 میلی گرم
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 50 میلی گرم
- هفته ی پنجم: روزانه 100 میلی گرم
- هفته ی ششم: روزانه 200 میلی گرم
- هفته ی هفتم: روزانه 200 میلی گرم
مصرف لاموتریژین بهمراه کاربامازپین، فنی توئین، فنوباربیتال، پیریمیدون و عدم مصرف والپروات:
- هفته ی 1 تا 2: 50 میلی گرم روزانه
- هفته ی 3 تا 4: روزانه 100 میلی گرم در نوبتهای مختلف
- هفته ی پنجم: روزانه 200 میلی گرم در نوبتهای مختلف
- هفته ی ششم: روزانه 300 میلی گرم در نوبتهای مختلف
- هفته ی هفتم: روزانه بالای 400 میلی گرم در نوبتهای مختلف
دوز کودکان (0-17 سال)
فرم سریع الاثر (قرص، قرص جویدنی، قرص مکیدنی)
ایمنی و اثر بخشی این فرم لاموتریژین برای کودکان زیر 18 سال جهت درمان اختلال دوقطبی مورد تایید قرار نگرفته است. لاموتریژین نباید برای درمان این اختلال برای این گروه سنی استفاده شود.
دوز سالمندان (65 سال و بالاتر)
این دارو در سالمندان به آرامی پردازش میشود. دوز معمول بزرگسالان برای این افراد زیاد است و میتواند خطرناک باشد. برای جلوگیری از این خطرات، پزشک از دوزهای پایینتر شروع میکند و یا از برنامه ی زمانی دیگری استفاده میکند.
ملاحظات ویژه ی میزان مصرف لاموتریژین
- بیماران کبد: برای افرادمبتلا به بیماریهای کبد متوسط تا شدید، پزشک میزان دارو را کاهش میدهد.
- بیماران کلیه: برای افرادمبتلا به بیماریهای کلیه، پزشک میزان دارو را کاهش میدهد. اگر مشکل کلیه شدید است، در مورد ادامه ی مصرف دارو با پزشک صحبت کنید.
هشدارهایی درمورد دوز دارو
دوز شروع دارو نباید از میزان توصیه شده بیشتر باشد. همچنین مقدار دارو نباید بصورت سریع افزایش داده شود. اگر میزان دارو زیاد باشد یا سریع افزایش یابد، احتمال عوارض جانبی مرگبار و همچنین دانه های پوستی خطرناک افزایش میابد.
اگر از این دارو برای درمان تشنج استفاده میکنید، برای قطع مصرف آن پزشک بتدریج میزان دارو را تا حداقل 2 هفته پایین می آورد. اگر دارو بصورت ناگهانی متوقف شود، خطر تشنج افزایش میابد.
نکاتی درمورد مصرف لاموتریژین
قرص خوراکی لاموتریژین برای درمان طولانی مدت استفاده میشود. درصورتیکه بصورت تجویز شده مصرف نشود خطرات جدی بدنبال خواهد داشت.
درصورت قطع ناگهانی مصرف دارو یا عدم مصرف آن: اگر از لاموتریژین برای درمان تشنج استفاده میکنید، قطع ناگهانی مصرف دارو یا عدم مصرف آن موجب عوارض خطرناکی میشود. این عوارض شامل افزایش تعداد تشنجها ست. علاوه بر آن خطر بحران صرعی یا صرع پایدار نیز وجود دارد. در این وضعیت تشنج بیش از پنج دقیقه طول می‌کشد یا بیش از یک حمله در طول پنج دقیقه اتفاق می‌افتد، بدون این که شخص بین هر یک از این حالت‌ها به وضعیت طبیعی برگردد. این یک وضعیت اورژانسی است.
حتما بخوانید: بیماری صرع در بزرگسالان، علت، داروها، هشدارهای ازدواج و نکات مهم
اگر از این دارو برای درمان اختلال دوقطبی استفاده شود، توقف ناگهانی دارو یا عدم مصرف آن موجب عوارض خطرناکی میشود. در این حالت اختلالات رفتاری تشدید میشود و نیاز به مراجعه به بیمارستان خواهد بود.
درصورت فراموش کردن یک دوز یا عدم مصرف آن طبق برنامه ی مشخص: دارو بخوبی کار نمیکند یا عملکرد آن بطور کامل متوقف میشود. برای موثر بودن دارو، همیشه باید مقدار مشخصی از آن در بدن باشد.
درصورت مصرف بیش ازحد دارو: میزان زیادی از این دارو در بدن میماند. درصورت مصرف بیش از حد دارو به پزشک مراجعه کنید و اگر علایم شدید بود به اورژانس بروید.
درصورت فراموش کردن مصرف یک دوز دارو: به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید؛ اما درصورتیکه زمان مصرف دوز بعدی باشد، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. هیچگاه دو نوبت دارو را با هم مصرف نکنید. این میتواند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشد.
چه موقع میتوان گفت دارو عملکرد خوبی دارد: زمانیکه دفعات تشنج کاهش یابد. فراموش نکنید که برای تاثیرات کامل دارو حدود چندهفته زمان لازم است.
اگر از لاموتریژین برای درمان اختلال دوقطبی استفاده میکنید، باید خلق و خوی بیمار بهبود یابد. در این مورد هم برای تاثیرات کامل دارو حدود چندهفته زمان لازم است.
آیا جایگزینهای دیگری برای لاموتریژین وجود دارد؟
داروهای دیگری هم برای درمان این بیماری ها وجود دارد. برای هر فردی داروی خاصی مورد نیاز است. درمورد نوع دارو با پزشک مشورت کنید.
دارویی مشابه: قرص متوکلوپرامید برای بزرگسالان، کودکان و اطفال، نکات مهمی که باید بدانید!
نکته: سایت سالم زیبا همیشه در تلاش است معتبرترین و بروز ترین اطلاعات را در اختیار شما قرار دهد. هدف ما دادن اطلاعات به روز و مرتبط است. باتوجه به اینکه داروها اثر متفاوتی بر افراد مختلف دارند، نمیتوانیم بگوییم که اطلاعات گفته شده در بالا شامل تمام اطلاعات مورد نیاز است. این مطلب جایگزین مشاوره ی پزشکی نیست. قبل از مصرف هر دارو با پزشکتان که از سابقه ی پزشکی شما اطلاع دارد مشورت کنید.
