قرص دیازپام

کاربرد دیازپام، روش مصرف و عوارض جانبی

دیازپام که با نام تجاری والیوم (Valium) هم شناخته می شود، داروییست که فقط توسط پزشک قابل تجویز است و از آن برای درمان اضطراب، اسپاسم یا همان گرفتگی عضلانی، ترک مصرف الکل و درمان تشنج استفاده می کنند. دیازپام از طریق آرام کردن مغز و اعصاب روی بدن تاثیر می گذارد. این دارو به گروهی از داروها با نام بنزودیازپین ها تعلق دارد.

دیازپام چیست؟

دیازپام یکی از داروهای بنزودیازپین است که از اثراتی مثل آرامبخشی، کاهش اضطراب و شل کنندگی عضلات برخوردار است. دیازپام را بعضی اوقات با نام تجاری والیوم هم می شناسند. دیازپام به صورت قرص (دیازپام 2 میلی گرم، دیازپام 5 میلی گرم و دیازپام 10 میلی گرم)، شربت، آمپول دیازپام (Diazemuls) و محلول مخصوص تنقیه وجود دارد.

چه مواردی استفاده می شود؟

دیازپام در موارد زیر تجویز می شود:

  • درمان کوتاه مدت اضطراب شدید، ناتوان کننده یا پریشان کننده مثل حملات پانیک و یا در طی دوره های شیدایی اختلال دو قطبی
  • درمان کوتاه مدت مشکلات خواب (بی خوابی) که با اضطراب همراه هستند.
  • کاهش اسپاسم و گرفتگی عضلانی از جمله موارد مرتبط به سر، گردن یا کمر و همچنین درمان بیماری نورون حرکتی، فلج مغزی، کزاز یا مسمومیت
  • مدیریت علائم قطع مصرف الکل
  • کنترل تشنج ناشی از صرع یا تب
  • ایجاد احساس آرامش یا خواب آلودگی قبل از اقدامات درمانی مثل عمل جراحی، اقدامات پزشکی یا دندانپزشکی

دیازپام فقط برای مصرف کوتاه مدت و حداکثر تا 4 هفته مناسب است، چون بدن به سرعت نسبت به اثرات این دارو مقاومت ایجاد می کند و یا اینکه فرد به مصرف آن وابسته می شود.

نکات کلیدی درباره دیازپام

  • دیازپام فقط با نسخه پزشک در دسترس است.
  • دیازپام هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان تجویز می شود؛ اما برای درمان اضطراب یا مشکلات خواب در کودکان مناسب نیست.
  • اگر مشکلات تنفسی دارید دیازپام مصرف نکنید. علاوه بر این اگر تنفستان در خواب برای مدتی قطع می شود یا اگر به بیماری میاستنی گراویس (ضعف وخیم عضلانی) دچار هستید نباید از این دارو استفاده کنید.
  • دیازپام باعث خواب آلودگی می شود و این احساس خواب آلودگی تا روز بعد ادامه دارد؛ بنابراین بعد از مصرف این دارو نباید رانندگی کنید.
  • هنگام مصرف دیازپام از مصرف الکل خودداری کنید.
  • دیازپام اعتیادآور است و به طور معمول نباید بیشتر از دو تا چهار هفته در یک دوره درمان استفاده شود و در همان دوره باید دوز دارو به تدریج کاهش پیدا کند. مصرف این دارو نباید به طور ناگهانی و یکدفعه قطع شود.
  • عوارض جانبی رایج دیازپام شامل احساس خواب آلودگی، گیجی، کاهش هشیاری، بیحسی، ضعف عضلانی، سردرد و دوبینی می باشد.

دیازپام چطور عمل می کند؟

همانطور که گفتیم، دیازپام متعلق به گروه داروهایی به نام بنزودیازپین است. این دارو با افزایش فعالیت نوعی انتقال دهنده عصبی به نام GABA در مغز کار می کند. انتقال دهنده های عصبی نوعی مواد شیمیایی هستند که در سلول های عصبی مغز و سیستم عصبی ذخیره می شوند. این انتقال دهنده ها در انتقال پیام بین سلول های عصبی نقش دارند.

GABA یک انتقال دهنده عصبی است که به عنوان یک عامل آرام بخش اعصاب ایفای نقش می کند. این ماده به حفظ تعادل فعالیت عصبی در مغز کمک می کند و در کاهش اضطراب، شل شدن عضلات و ایجاد احساس خواب آلودگی نقش دارد. دیازپام با افزایش فعالیت GABA در مغز، اثرات آرام بخشی این انتقال دهنده عصبی را بیشتر می کند.

چه کسانی باید و چه افرادی نباید دیازپام مصرف کنند؟

دیازپام برای بزرگسالان و کودکان مناسب است؛ اما موارد زیر نباید از این دارو استفاده کنند:

  • افرادی که دچار مشکلات تنفسی ناگهانی یا شدید و یا تنفس ضعیف و کم عمق (افسردگی تنفسی) هستند.
  • افراد مبتلا به سندرم آپنه خواب که در آن تنفس فرد در خواب برای مدت کوتاهی متوقف می شود.
  • افراد مبتلا به بیماری میاستنی گراویس که نوعی ضعف عضلانی غیر طبیعی است.
  • افراد مبتلا به بیماری های روان پریشی طولانی مدت مثل اسکیزوفرنی
  • افراد مبتلا به اختلال وسواس یا ترس
  • افرادی که بشدت بی قرار یا بیش فعال هستند.
  • افرادی که مشکلات کبدی شدید دارند.
  • افرادی که به سایر داروهای بنزودیازپین حساسیت دارند.

برخی افراد به ویژه کودکان و افراد مسن به دوز کمتر دارو و نظارت بیشتر نیاز دارند. بنابراین در صورتی که به هر یک از موارد زیر مبتلا هستید حتما پزشکتان را در جریان قرار بدهید:

  • اگر مشکلات کبدی یا کلیوی دارید
  • اگر مشکلات تنفسی دارید
  • اگر سابقه اعتیاد به الکل یا سوء مصرف مواد مخدر دارید
  • اگر به اختلال شخصیت دچارید یا سابقه بیماری روحی دارید یا از افسردگی رنج می برید
  • اگر اخیرا دچار یک ضایعه ناراحت کننده شده اید؛ مثلا مرگ یکی از عزیزان یا دوستان و خویشاوندانتان را تجربه کرده اید.

داروهای بنزودیازپین مثل دیازپام روی نحوه سازگاری شما با هر یک از این موارد تاثیر می گذارند.

مصرف دیازپام در بارداری و شیردهی

اگر فکر می کنید قبل از مصرف دیازپام ممکن است باردار باشید حتما این موضوع را به پزشکتان اطلاع بدهید. مصرف دیازپام خصوصاً در سه ماهه اول و سوم و همینطور قبل یا حین زایمان ممکن است برای جنین مضر باشد، مگر اینکه پزشک تشخیص بدهد که مصرف آن ضروری است.

از استفاده منظم از این دیازپام در دوران بارداری باید خودداری شود، چون جنین به دارو وابسته می شود و بعد زایمان علائم ترک را تجربه می کند. مصرف دیازپام در اواخر بارداری یا در حین زایمان باعث شل شدن عضلات، پایین آمدن دمای بدن و مشکلات تنفسی یا تغذیه ای نوزاد بعد از تولد می شود. اگر در طول مصرف دیازپام باردار شدید حتما باید پزشکتان را بلافاصله در جریان قرار بدهید. در ضمن نباید مصرف دارو را به طور ناگهانی قطع کنید مگر اینکه پزشک این کار را از شما بخواهد.

مقدار زیادی از دیازپام وارد شیر مادر می شود؛ بنابراین خانم های شیرده نباید از این دارو استفاده کنند چون برای نوزاد شیرخوار مضر است. در این خصوص باید با پزشکتان مشورت کنید.

دوز مصرفی

دوز معمول روزانه بزرگسال
بسته به شدت علائم 2 تا 10 میلی گرم، 2 تا 4 بار در روز مدیریت اختلالات اضطراب و تسکین علائم اضطراب
مصرف 10 میلی گرم، 3 یا 4 بار در 24 ساعت اول، کاهش به 5 میلی گرم، 3 یا 4 بار در روز در صورت نیاز تسکین علائم درترک شدید الکل
2 تا 10 میلی گرم، 3 یا 4 بار در روز اسپاسم عضلانی اسکلتی مضر
2 تا 10 میلی گرم، 2 تا 4 بار در روز اختلالات سکته مغزی
2 تا 2.5 میلی گرم، 1 یا 2 بار در روز بیماران کهولت سن، یا در حضور بیماری‌های ناتوان‌کننده
استفاده در بیماری های کودکان
در کودکان زیر 6 ماه 1 تا 2.5 میلی گرم، 3 یا 4 بار در روز در ابتدا؛ افزایش تدریجی درصورت نیاز و تحمل با توجه به پاسخ های متنوع به داروهای ضد CNS، شروع به درمان با کمترین دوز و افزایش در صورت نیاز

در درجه اول دیازپام را فقط به صورت کوتاه مدت مصرف کنید.

در درجه دوم هیچ وقت مصرف دیازپام را به طور ناگهانی قطع نکنید، مگر اینکه پزشک این کار را از شما بخواهد. معمولا دوز مصرفی شما طی چند روز یا چند هفته کاهش می یابد تا از بروز مجدد مشکل جلوگیری شود. این کار همچنین مانع از بروز اثرات احتمالی ترک دارو مثل سردرد، درد عضلانی، احساس اضطراب، بی قراری یا تحریک پذیری می شود. همیشه دستور پزشک را برای مصرف دارو دنبال کنید.

آیا می توان بعد از مصرف دیازپام رانندگی کرد؟

دیازپام باعث ایجاد خواب آلودگی و ضعف عضلانی می شود و قدرت تمرکز، هوشیاری و تصمیم گیری شما را مختل می کند. این اثرات ممکن است تا روز بعد هم ادامه داشته باشند؛ بنابراین اگر دچار این حالت ها شدید رانندگی نکنید. اگر طی یک عمل جراحی سرپایی به شما دیازپام دادند، حتما باید شخص دیگری شما را به خانه برساند و طی 24 تا 48 ساعت آینده نباید رانندگی کنید.

رانندگی موقع مصرف دیازپام جرم محسوب می شود. اگر احساس می کنید مصرف این دارو ایمنی رانندگی تان را به خطر می اندازد و به عنوان مثال دچار خواب آلودگی، سرگیجه و عدم توانایی در تمرکز و تصمیم گیری شده اید یا تاری دید و دوبینی دارید رانندگی نکنید. اگر با این شرایط رانندگی خطرناکی داشته باشید، نقض قانون کرده اید.

9 تا از بهترین روشهای گیاهی-طبیعی آرامش اعصاب

اگر بعد از مصرف دیازپام احساس کردید حالتان برای رانندگی مناسب است، نسخه خودتان را به همراه داشته باشید تا در صورتی که پلیس از شما بخواهد آزمایش بزاق دهید، آن را نشان بدهید. تا زمانی که رانندگی شما باعث خطر نشود، حتی اگر تست دیازپامتان مثبت باشد هم به خاطر مسائل پزشکی مشکلی نخواهد بود.

آیا می توان همزمان با مصرف دیازپام الکل نوشید؟

خیر. بعد از مصرف دیازپام و تا یک روز بعد از آن نباید مشروبات الکلی مصرف کنید، چون اثرات دارو ممکن است تا روز بعد ادامه داشته باشند. نوشیدن الکل باعث خواب آلودگی بیشتر می شود و علاوه بر این مشکلات مربوط به تمرکز، هوشیاری، هماهنگی و قضاوت و تصمیم گیری را افزایش می دهد. مصرف الکل در طول مصرف دیازپام می تواند تنفس شما را هم با مشکل روبرو کند.

عوارض جانبی دیازپام

داروها و عوارض جانبی احتمالی شان از راه های مختلفی روی افراد تاثیر می گذارند. موارد زیر برخی از عوارض جانبی دیازپام هستند که ممکن است به خاطر مصرف این دارو رخ بدهند. اینکه یک عارضه جانبی در اینجا ذکر شده صرفا به این معنا نیست که همه افرادی که دیازپام مصرف می کنند این عارضه یا هرگونه عارضه جانبی را تجربه می کنند.

عوارض جانبی بسیار شایع دیازپام (این عوارض از هر 10 نفر بیشتر از 1 نفر را تحت تاثیر قرار می دهند)

  • خواب آلودگی و احساس سبکی سر در روز بعد. اگر دچار این عارضه شدید از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید.

عوارض جانبی شایع دیازپام (این عوارض بین 1 از 10 و 1 از 100 نفر را تحت تاثیر قرار می دهند)

  • گیجی
  • احساس لرزش یا عدم ثبات. افراد مسن بعد از مصرف دیازپام در معرض افتادن یا سقوط قرار میگیرند.

عوارض جانبی غیر معمول دیازپام (این عوارض بین 1 از 100 و 1 از 1000 نفر را تحت تاثیر قرار می دهند)

  • از دست دادن حافظه (فراموشی)
  • مشکلات تمرکز
  • ضعف عضلانی
  • سرگیجه
  • مشکلات حفظ تعادل
  • سردرد
  • لکنت زبان
  • واکنش های پوستی مثل قرمزی، خارش یا دانه های پوستی
  • اختلالات روده مثل اسهال، یبوست، احساس کسالت و بیماری یا استفراغ
  • تنفس آهسته و کم عمق

دیازپام و سایر داروها

قبل از شروع مصرف دیازپام حتما باید پزشکتان را در جریان داروهایی که مصرف می کنید قرار بدهید. این داروها شامل همه داروهای با نسخه و بی نسخه و داروهای گیاهی می شوند. علاوه بر این تا زمانی که دیازپام مصرف می کنید قبل از مصرف هر داروی جدیدی باید با پزشکتان مشورت کنید تا مطمئن شوید که خطری شما را تهدید نمی کند.

برخی از داروهایی که نباید با دیازپام مصرف شوند شامل موارد زیر می شوند:

دیازپام و مواد مخدر

اگر از مواد مخدر یا داروهای مخدر قوی مثل مرفین، فنتانیل، دی هیدروکودئین یا ترامادول، داروهای مهار کننده سرفه مانند فلکودین یا کدئین و یا داروهای درمان اعتیاد مثل متادون استفاده می کنید باید این مورد را به پزشکتان اطلاع بدهید. مصرف همزمان دیازپام با این داروها باعث می شود خواب شما بسیار عمیق شود به طوری که تنفستان با مشکل مواجه شود یا نتوانید از خواب بیدار شوید. این داروها را فقط در صورتی که پزشک دستور داده باشد می توانید همراه با دیازپام استفاده کنید.

دیازپام و داروهای مسکن

در صورت نیاز به مصرف مسکن همراه با دیازپام می توانید از پاراستامول یا ایبوپروفن استفاده کنید. کو-کدامول، کدئین یا دی هیدروکودین مصرف نکنید.

داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند

داروهای زیر اثر آرام بخشی دیازپام را افزایش می دهند. اگر در حال حاضر یکی از این داروها را مصرف می کنید نباید دیازپام استفاده کنید؛ مگر اینکه این دارو به طور خاص توسط پزشک تجویز شده باشد.

  • آنتی هیستامین هایی که باعث ایجاد خواب آلودگی می شوند مثل کلرفنامین، پرومتازین، سیناریزین یا هیدروکسی زین
  • داروهای ضد روان پریشی مثل کلرپرومازین و هالوپریدول
  • داروهایی مثل بوکلیزین یا سیکلیزین
  • بکلوفن
  • باربیتورات ها مثل فنوباربیتال، پریمیدون ، آموباربیتال
  • گاباپنتین
  • لوفکسیدین
  • داروهای ضد افسردگی MAOI مثل فنلزین
  • سایر بنزودیازپین ها مثل لورازپام، تمازپام، کلردیازپوکسید
  • پرگابالین
  • قرص های خواب آور مثل زوپیکلون، زولپیدم، ملاتونین
  • تیزانیدین
  • داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و داروهای مرتبط مثل آمی تریپتیلین و میرتازاپین

داروهای زیر مانع از تجزیه دیازپام در بدن می شوند. این مساله میزان دیازپام در خون و اثرات آرامبخشی آن را افزایش می دهد. بنابراین در صورت مصرف هر کدام از داروهای زیر پزشکتان را در جریان بگذارید تا دوز کمتری از دیازپام را برایتان تجویز کند:

  • دی سولفیرام
  • فلوکونازول
  • فلووکسامین
  • مودافينيل
  • مهارکننده های پروتئاز مانند ریتوناویر یا فوزامپرناویر برای عفونت HIV
  • وریکونازول

دیازپام روی میزان داروهای فنی توئین و فسفنیتوئین در خون نیز تاثیر می گذارد. مصرف ریفامپیسین با دیازپام نیز باعث کاهش میزان دیازپام در خون می شود و اثر بخشی آن را کم می کند.

منبع کمکی


اپ چرب زبان

با اپلیکیشن چرب زبان، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!


 

link
اسپاسماضطرابالکلتشنجدیازپام

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up