کلومیپرامین 25 برای درمان اختلال وسواس فکری – عملی (OCD) استفاده می شود. این دارو به کاهش یا از بین رفتن وسواس فکری و همین طور کاهش میل به انجام مکرر کار هایی مثل شستن دست ها، شمارش و چک کردن دائم برخی چیز ها که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کنند، کمک خواهد کرد. این دارو متعلق به گروه دارو های ضد افسردگی سه حلقه ای است که با بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی (سروتونین) در مغز عمل می کند.
نحوه استفاده از کلومیپرامین HCL
قبل از شروع مصرف کلومیپرامین 25، راهنمای دارویی ارائه شده توسط داروسازتان را بخوانید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروسازتان بپرسید.
این دارو را طبق دستور پزشک با یا بدون غذا از طریق خوراکی مصرف کنید. برای کاهش عوارض جانبی مثل ناراحتی معده، کلومیپرامین معمولا باید با دوز کم شروع و با مصرف چند دوز در طول روز همراه با وعده های غذایی ادامه داده شود و با عادت کردن بدن به آرامی افزایش یابد. پس از این که دوز مناسب خودتان را کشف کردید، می توانید کل دوز را یک بار در روز طبق دستور پزشک و معمولا قبل از خواب برای پیشگیری از خواب آلودگی در طول روز مصرف کنید.
دستورالعمل های پزشک تان را به دقت دنبال کنید. کمتر یا بیشتر از دوز تجویز شده مصرف نکنید. یادتان باشد که در صورت استفاده بیش از حد حال تان سریع تر خوب نمی شود و از طرفی هم ممکن است خطر عوارض جانبی مثل تشنج افزایش یابد. دوز بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ تان به درمان مشخص می شود.
در حین استفاده از این دارو از خوردن گریپ فروت یا نوشیدن آب آن خودداری کنید، مگر این که پزشک یا داروساز اجازه دهند. گریپ فروت می تواند احتمال ایجاد عوارض جانبی این دارو را افزایش دهد. از دکتر یا داروسازتان در مورد جزئیات بیشتر بپرسید.
از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. حتی اگر احساس خوبی دارید به مصرف آن ادامه دهید. برای یادآوری بهتر زمان استفاده از این دارو، آن را هر روز راس ساعت مشخصی مصرف کنید.
مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک، به طور ناگهانی قطع نکنید. برخی از بیماری ها ممکن است با قطع ناگهانی دارو بدتر شوند. در صورت قطع ناگهانی این دارو ممکن است دچار تعریق، سرگیجه ، حالت تهوع، استفراغ، سر درد یا زودرنجی شوید. ممکن است لازم باشد دوز دارو به تدریج کاهش یابد.
ممکن است 2 تا 3 هفته یا بیشتر طول بکشد تا اثرات کامل این دارو مشخص شود. در صورت ادامه پیدا کردن بیماری یا بدتر شدن آن، به پزشک تان اطلاع دهید.
عوارض جانبی
سرگیجه، خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست، ناراحتی معده، حالت تهوع، استفراغ ، به وجود آمدن تغییر در اشتها یا وزن، گرگرفتگی، تعریق، خستگی و تاری دید از جمله عوارضی است که ممکن است رخ دهند. هنگامی که برای اولین بار مصرف کلومیپرامین را شروع می کنید، ممکن است علائم اضطراب به طور موقت بدتر شود. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروسازتان اطلاع دهید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید.
برای برطرف کردن خشکی دهان، آب نبات سفت (بدون شکر ) یا یک تکه یخ بمکید، آدامس (بدون قند) بجوید یا آب بنوشید.
حتما بخوانید: 5 مکمل قوی برای درمان سریع افسردگی
برای جلوگیری از یبوست، غذا های فیبردار بخورید، آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز باشد ملین مصرف کنید. از داروسازتان بپرسید که کدام نوع ملین مناسب شما است.
یادتان باشد که این دارو به این دلیل تجویز شده که پزشک شما تشخیص داده است مزایایش برای شما بیشتر از عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت داشتن هر گونه عوارض جانبی جدی مثل تغییرات خلقی یا روانی (مثل گیجی ، افسردگی، به وجود آمدن مشکل در حافظه)، بزرگ یا دردناک شدن سینه ها، ترشح ناخواسته شیر مادر، نامنظم یا دردناک شدن دوره های قاعدگی، سفتی عضلات، زنگ زدن گوش، مشکلات جنسی (مثل کاهش توانایی جنسی، تغییر در میل جنسی)، لرز (لرزش)، بیحسی و گزگز دست یا پاها، مشکل در ادرار کردن، کبود یا خون ریزی راحت بدن، حرکات غیرمعمول یا کنترل نشده (به ویژه زبان، صورت یا لب)، درد شدید معده یا شکم، تیره شدن ادرار، زردی چشم یا پوست فورا با پزشک مشورت کنید.
این دارو ممکن است سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث ایجاد یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم یا مسمومیت سروتونین شود. اگر از دارو های دیگری که سروتونین را افزایش می دهند، استفاده کنید خطر افزایش می یابد، بنابراین پزشک یا داروسازتان را از تمام دارو هایی که مصرف می کنید، مطلع کنید. در صورت بروز برخی از علائم زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
- سریع شدن ضربان قلب
- توهم
- از دست دادن هماهنگی حرکتی
- سرگیجه شدید
- حالت تهوع
- استفراغ یا اسهال شدید
- انقباض عضلات
- تب بی دلیل
- تحریک یا بی قراری غیرعادی
اگر عوارض جانبی بسیار جدی زیر را دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید:
- سیاه شدن مدفوع
- درد قفسه سینه
- غش کردن
- آهسته، سریع یا نامنظم شدن ضربان قلب
- تشنج
- استفراغ شبیه تفاله قهوه
- درد، تورم یا قرمزی چشم
- گشاد شدن مردمک چشم
- تغییرات بینایی (مثل دیدن رنگین کمان در اطراف چراغها در شب)
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم زیر فورا به پزشک مراجعه کنید:
- تب
- تورم غدد لنفاوی
- بثورات پوستی
- خارش یا تورم (به ویژه در صورت ، زبان یا گلو)
- سرگیجه شدید
- مشکل در تنفس
این لیست شامل تمام عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه عوارض دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا داروسازتان تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی
قبل از مصرف کلومیپرامین، اگر به آن یا سایر دارو های ضد افسردگی سه حلقهای (مثل ایمی پرامین، نورتریپتیلین) حساسیت یا کلا آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروسازتان اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث واکنش های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروسازتان صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو، در مورد سابقه پزشکی تان به ویژه در موارد زیر به پزشک یا داروساز اطلاع دهید:
- مشکلات خون ریزی
- مشکلات خونی (مثل پورپورا، ترومبوسیتوپنی)
- مشکلات تنفسی (مثل آسم، برونشیت مزمن)
- سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (زاویه نوع بسته)
- اختلالات خوردن (مثل پرخوری عصبی)
- مشکلات قلبی (مثل آریتمی، بیماری عروق کرونری ، سابقه حمله قلبی)
- مشکلات روده (مثل یبوست مزمن، ایلئوس)
- مشکلات کبدی
- مشکلات کلیوی
- سابقه شخصی یا خانوادگی سایر بیماری های خلقی یا روانی (مثل اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی)
- سابقه بستری شدن در بیمارستان به دلیل واکنش بسیار جدی به برخی دارو ها (سندرم بدخیم نورولپتیک)
- سوزش سر دل یا اسید معده در مری (مثل فتق هیاتال)
- تشنج
- پرکاری تیروئید
- مشکل در ادرار کردن (احتباس ادرار، بزرگی پروستات)
- هر مشکلی که خطر تشنج را افزایش دهد (مثل وابستگی به آرام بخش، استفاده از درمان با شوک الکتریکی، آسیب یا بیماری مغزی)
- انواع خاصی از تومور ها (مثل فئوکروموسیتوم، نوروبلاستوما)
کلومیپرامین ممکن است بر ریتم قلب تأثیر بگذارد و باعث ایجاد سندروم QTطولانی شود. این سندروم به ندرت می تواند باعث سریع یا نامنظم شدن ضربان جدی قلب (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مثل سرگیجه شدید، غش) شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.
خطر QT طولانی ممکن است در صورت داشتن شرایط خاص پزشکی یا مصرف دارو های دیگری که ممکن است باعث طولانی شدن این سندروم شود، افزایش یابد. قبل از استفاده از کلومیپرامین، پزشک یا داروسازتان را از تمام دارو هایی که مصرف می کنید و در صورت داشتن هر یک از شرایط زیر مطلع کنید:
- مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی ، کندی ضربان قلب،QT طولانی که با نوار قلب تشخیص داده شده باشد) سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی که با نوار قلب تشخیص داده شده باشد، مرگ ناگهانی قلبی).
- پایین بودن سطح پتاسیم یا منیزیم در خون هم ممکن است خطر ایجاد سندروم QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از دارو های خاص (مثل ادرارآور ها) یا مشکلاتی مثل تعریق شدید، اسهال یا استفراغ افزایش یابد. در مورد استفاده درست از کلومیپرامین با پزشک تان صحبت کنید.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود یا به طور موقت دیدتان را تار کند. تا زمانی که نمی توانید با حواس جمع رانندگی با ماشینآلات کار کنید یا کاری که نیاز به هوشیاری یا دید مناسب دارد را انجام دهید، از انجام شان خودداری کنید.
قبل از انجام عمل جراحی، در مورد تمام دارو های تجویزی، بدون نسخه و محصولات گیاهی که مصرف می کنید، به پزشک یا دندانپزشک تان اطلاع دهید.
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه خون ریزی، گیجی، سرگیجه و سندروم QT حساس تر باشند. سرگیجه و گیجی می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. افراد مسن هم ممکن است بیشتر در معرض کم شدن سدیم در خون باشند، به خصوص اگر از قرص های ادرارآور استفاده کنند.
بهترین و بدترین خوراکی ها برای افسردگی (7 خوراکی بد 9 خوراکی عالی)
در دوران بارداری، این دارو باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. نوزادانی که مادران شان در دوران بارداری کلومیپرامین مصرف می کنند، ممکن است علائم ترک یا عوارض جانبی را تجربه کنند. خطرات و فواید آن را با پزشک تان در میان بگذارید. اگر متوجه بی حالی، لرز، مشکل در شیردهی، تنفس سریع یا تشنج در نوزادتان شدید، فورا به پزشک تان اطلاع دهید.
از آن جایی که مشکلات خلقی یا روانی مثل اختلال وسواس فکری-عملی، افسردگی، حمله پانیک می توانند یک بیماری جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید مگر این که پزشک تان دستور دهد. اگر قصد باردار شدن دارید، باردار هستید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فورا با پزشک تان در مورد فواید و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری صحبت کنید.
این دارو وارد شیر مادر می شود و ممکن است اثرات نامطلوبی بر روی نوزاد شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک تان مشورت کنید.
تداخل دارویی
دارو های دیگر ممکن است روی نحوه عملکرد کلومپیرامین 25 تاثیر بگذارد یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی ممکن نیست، به همین خاطر لازم است لیستی از تمام دارو های نسخه ای، بدون نسخه و محصولات گیاهی را همراه تان داشته باشید و آن را با پزشک و داروسازتان به اشتراک بگذارید. هیچ دارویی را بدون تأیید پزشک شروع یا متوقف نکنید یا دوزش را تغییر ندهید.
برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: دارو های مخصوص فشار خون بالا (مثل کلونیدین، گوانتیدین)، دیگوکسین، مکمل های تیروئیدی، اسید والپروئیک، سایر دارو هایی که می توانند باعث خون ریزی یا کبودی شوند (از جمله دارو های ضد پلاکت مثل کلوپیدوگرل، ضد التهاب های غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن، رقیقکننده های خون مثل دابیگاتران، وارفارین).
مصرف مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) با این دارو ممکن است باعث تداخل دارویی جدی (احتمالا کشنده) شود. در طول درمان با این دارو از مصرف مهارکننده های MAO (ایزوکاربوکسازید ، لینزولید، متاکسالون، متیلن بلو، موکلوبمید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) خودداری کنید. بیشتر مهارکننده های MAO نباید به مدت دو هفته قبل و بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. از پزشک تان بپرسید که بهتر است چه زمانی مصرف این دارو را شروع یا متوقف کنید.
عوارض قطع سرتالین و سایر داروهای ضد افسردگی
اگر از دارو های دیگری که سروتونین را افزایش می دهند هم استفاده می کنید، خطر ابتلا به سندرم یا مسمومیت سروتونین افزایش مییابد. به عنوان مثال میتوان به موادی مثل MDMAیا اکستازی، علف چای، دارو های ضد افسردگی خاص از جمله دارو های بازدارنده بازجذب سروتونین مثل فلوکستین، پاروکستین، دارو های بازجذب سروتونین و نور اپی نفرین مثل دولوکستین یا ونلافاکسین اشاره کرد. خطر سندرم یا مسمومیت سروتونین ممکن است با شروع یا افزایش دوز این دارو ها بیشتر شود.
علاوه بر کلومیپرامین ممکن است بسیاری از دارو ها مثل آمیودارون، دوفتیلید، کینیدین، سوتالول ، پیموزاید، پروکائین آمید، آنتیبیوتیک های ماکرولید (مثل اریترومایسین ) و غیره بر ریتم قلب (سندرومQT ) تأثیر بگذارند،. قبل از استفاده از کلومیپرامین، لیست تمام دارو هایی که در حال حاضر استفاده می کنید را به پزشک یا داروسازتان بدهید.
دارو هایی مثل موارد زیر می توانند بر پاکسازی کلومیپرامین از بدن تان تأثیر بگذارند، که در نهایت بر نحوه عملکرد این دارو تأثیر می گذارند:
- آرتمتر/ لومفانترین
- باربیتورات ها (مثل فنوباربیتال)
- سایمتیدین
- هالوپریدول
- دارو های مخصوص ریتم قلب (مثل فلکائینید، پروپافنون)
- برخی از مهارکننده های پروتئاز HIV (مثل فوزامپرناویر)
- فنوتیازین ها (مثل آنتیزین های خاص)
- دارو های تشنجی (مثل فنی توئین)
اگر محصولات دیگری مثل آنتیهیستامین ها (مثل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، دارو های خواب یا اضطراب (مثل آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی مثل کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین و مسکن های مخدر مثل کدئین، هیدروکودون که باعث خوابآلودگی می شوند مصرف می کنید، به پزشک یا داروسازتان اطلاع دهید.
آسپرین در صورت استفاده با این دارو می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این حال، اگر پزشک به شما دستور داده است که برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته آسپرین با دوز پایین (معمولا 162 تا 81 میلی گرم در روز) مصرف کنید، باید مصرف آن را ادامه دهید مگر این که پزشک دستور دیگری به شما بدهد.
قرص کلومیپرامین ۱۰ برای چیست+ نحوه مصرف کلومیپرامین ۱۰
برچسب روی تمام داروهای تان (مثل محصولات سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است دارای مواد حاوی خواب آلودگی یا ضداحتقان هایی باشند که می توانند ضربان قلب یا فشار خون شما را افزایش دهند. از داروسازتان در مورد استفاده درست از آن محصولات بپرسید.
مصرف سیگار باعث کاهش دوز این دارو در خون می شود. اگر سیگار می کشید یا اخیرا سیگار را ترک کرده اید، به پزشک تان اطلاع دهید.
مصرف بیش از حد کلومپیرامین
اگر فردی بیش از حد مصرف کرده است و علائم جدی مثل غش کردن یا مشکل تنفسی دارد ، باید با 115 تماس بگیرید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سریع یا نامنظم شدن ضربان قلب
- سرگیجه شدید
- غش
- هذیان
- تشنج و از دست دادن هوشیاری
این دارو را در اختیار دیگران نگذارید.
ممکن است لازم شود آزمایش هایی مثل نوار قلب، تست کبد، شمارش گلبول های خون) در حین مصرف این دارو انجام شود. برای اطلاع از جزئیات با دکترتان مشورت کنید.
تکلیف دوز فراموش شده دارو چیست؟
اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی است، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید. دوز بعدی تان را راس زمان مشخصی مصرف کنید. برای جبران دوز فراموش شده آن را دوبرابر نکنید.
حتما بخوانید: 9 تا از بهترین روشهای گیاهی-طبیعی آرامش اعصاب
روش نگهداری
این دارو باید در دمای اتاق به دور از نور و رطوبت نگهداری شود. تمام دارو ها را از کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
دارو ها را داخل توالت یا سینک نریزید. این محصول را زمانی که تاریخ مصرفش تمام شده است یا دیگر مورد نیاز نیست، به روش درست و از طریق بازیافت زباله محله تان دور بریزید.