عوامل موثر بر سن و یائسگی زودرس (و داروهای گیاهی موثر)

تغییر زندگی، پایان باروری و یا آغاز آزادی، همه تعاریفی از یائستگی هستند. یائسگی برای هر خانمی یک تجربه منحصر به فرد و شخصی است. این یک رویداد طبیعی است که پایان باروری را نشان می دهد. از نظر علمی، یائسگی زمانی اتفاق می افتد که تخمدان ها دیگر تخمک آزاد نکنند و تولید هورمون های جنسی استروژن، پروژسترون و تا حدی آندروژن کاهش یابد. گفته می شود یائسگی زمانی رخ داده که زنی به مدت 12 ماه پریود نشده باشد.

یائسگی و چرخه تولید مثل

تولید مثل

در سال های باروری، غده ای در مغز هورمون هایی تولید می کند که باعث می شود هر ماه تخمک از فولیکول تخمدان آزاد شود. با رشد فولیکول، هورمون های جنسی استروژن و در پی تخمک گذاری پروژسترون تولید می شود که منجر به ضخیم شدن پوشش رحم خواهد شد. لایه ی ضخیم رحم در واقع تغذیه تخمک بارور شده می باشد. اگر لقاح رخ ندهد، سطح استروژن و پروژسترون کاهش می یابد، پوشش رحم ریزش می کند و قاعدگی رخ می دهد.

دوره قبل از یائسگی

به دلایل ناشناخته، تخمدان های شما تا اواخر 30 سالگی به تدیج عملکردشان کاهش میابد. در اواخر 40 سالگی، روند کاهش تخمک گذاری همراه با نوسانات بیشتر هورمون تسریع می شود. این امر بر تخمک گذاری و سطح هورمون های استروژن و پروژسترون تأثیر می گذارد. در طی این دوره، که آن را مینوپوز می نامند، ممکن است سیکل های قاعدگی نامنظم و غیر قابل پیش بینی را تجربه کنید. در اوایل تا اواسط 50 سالگی، قاعدگی شما به احتمال زیاد قطع می شود.

بیشتر خانم ها متوجه می شوند که به دوره یائسگی نزدیک می شوند زیرا دوره قاعدگی آن ها تغییر پیدا خواهد کرد. “انتقال به دوره یائسگی” اصطلاحی است که برای توصیف این زمان استفاده می شود.

یائسگی

اما خود یائسگی بر اساس آخرین دوره ی قاعدگی زنان تعریف می شود و اگر زنی 12 ماه قاعده نشود، به او یائسته می گویند و هیچ علامت بیولوژیکی یا فیزیولوژیکی دیگری قابل شناسایی نیست. همچنین این اتفاق ممکن است هنگامی که هر دو تخمدان با جراحی برداشته شده باشند نیز رخ دهد. تا آن زمان، زنان تا اواخر 40 یا 50 سالگی ممکن است با وجود پریود های نامنظم باردار هم شوند.

یائستگی با مداخله پزشک

اگر چه اکثر زنان به صورت طبیعی یائسگی را تجربه می کنند، اما برخی از زنان ممکن است با مداخله پزشک یائسته شوند. برداشتن هر دو تخمدان از طریق جراحی، روشی که تحت عنوان اوفرکتومی دو طرفه شناخته می شود، باعث یائسگی در هر سنی می شود. یائسگی ناشی از آن می تواند در صورت تخریب تخمدان در اثر اشعه، شیمی درمانی یا داروهای خاص ایجاد شود. برخی از شرایط پزشکی همچنین ممکن است باعث یائسگی زودتر شوند.

یائستگی طبیعی

همانطور که بدن هر زن منحصر به فرد است، تجربه یائسگی هر زن نیز منحصر به فرد خواهد بود. در حقیقت، برخی از زنان به جز پایان دوره های قاعدگی، هیچ علائم جسمی را تجربه نمی کنند.

یائسگی زودرس

اگرچه میانگین سن یائسگی در ایالات متحده 51 سال است، اما یائسگی می تواند به ندرت در سن 30 سالگی یا 60 سالگی اتفاق بیفتد. با این حال، هیچ ارتباطی بین زمان اولین قاعدگی زن و سن وی در یائسگی وجود ندارد. علاوه بر این مواردی مانند نژاد، قد، تعداد فرزندان یک زن و یا تغذیه تأثیری بر یائستگی نمی گذارد.

یائسگی زودتر از 45 سالگی را یائستگی زودرس می نامند.. یائسگی که در زنان زیر 40 سال رخ می دهد یائسگی زودرس یا نارسایی تخمدان زودرس نامیده می شود و می تواند به طور طبیعی اتفاق بیفتد. اما علائم یائسگی زودرس، مانند پریودهای نامنظم، ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای باشد، بنابراین مهم است که در مورد علائم با پزشک متخصص خود مشورت کنید.

چه چیزی در زمان یائسگی تأثیر می گذارد؟ ژنتیک یک عامل کلیدی است. سنی که مادر شما یائسته شده است ممکن است مشابه زمانی باشد که شما یائسته می شوید. و زنانی که سیگار می کشند به نسبت زنان غیر سیگاری به طور متوسط ​​دو سال زودتر یائسه می شوند.

علائم یائسگی

حدود چهار تا هشت سال قبل از یائسگی طبیعی، به طور معمول در اواخر 40 سالگی یک زن، ممکن است تغییرات مربوط به یائسگی شروع شود. یکی از رایج ترین و آزار دهنده ترین علائمی که ممکن است در طول 40 سالگی مشاهده کنید این است که قاعدگی شما نامنظم است. ممکن است یک ماه سنگین و ماه دیگر بسیار سبک باشند. ممکن است کوتاه تر یا طولانی تر شوند. حتی ممکن است هر چند ماه یکبار قاعده نشوید یا از زمان شروع و پایان قاعدگی خود رد شوید. این علائم به دلیل بی نظمی سطح استروژن و پروژسترون ایجاد می شوند.

سطح هورمون ها به طور نامنظم تغییر می کند و ممکن است در هر چرخه بالاتر یا پایین تر از حد نرمال باشد. به عنوان مثال، اگر یک ماه تخمک گذاری نکنید( که در زنان در اواخر 40 سالگی طبیعی است ) پروژسترون برای تحریک قاعدگی تولید نمی شود و سطح استروژن همچنان افزایش می یابد. این می تواند باعث لکه بینی در طول چرخه یا خونریزی شدید هنگام شروع قاعدگی شود.

نکته مهم این است که اگرچه قاعدگی نامنظم با نزدیک شدن به یائسگی معمول است، اما این علائم همچنین می تواند نشانه ناهنجاری های رحم یا سرطان رحم باشد. در مواردی مانند قطع قاعدگی، لکه بینی نامنظم، خونریزی بعد از مقاربت و یا خونریزی بعد از یائستگی، حتما در اسرع وقت به متخصص مراجعه کنید.

در معاینات خود حتما بی نظمی در قاعدگی را با پزشک خود درمیان بگذارید. گاهی پزشک برای تکمیل معاینات، بیوپسی رحم یا سونوگرافی واژینال و گاهی اوقات سونوگرافی از طریق شکم را برای شما تجویز می کند. لکه بینی نامنظم همچنین می تواند یکی از علائم سرطان دهانه رحم باشد که ممکن است با آزمایش پاپ اسمیر مشخص شود.

سایر تغییرات و علائم یائسگی عبارتند از:

• گرگرفتگی ( احساس گرمای ناگهانی )
• تعریق شبانه ( گرگرفتگی که در شب اتفاق می افتد و اغلب خواب را مختل می کند )
• خستگی ( ناشی از بی خوابی )
• نوسانات خلقی
• خشکی واژن
• کاهش میل جنسی
• مشکل خواب
• مشکلات مثانه مانند عفونت ادراری یا بی اختیاری
• سر درد

عوارض یائستگی

اگرچه عوارض زیادی مربوط به یائسگی شناخته شده است، اما اکثرزنان با اختلالات خفیفی مواجه می شوند. با این حال، باید توجه داشته باشید که دوبیماری عروق کرونر و پوکی استخوان از عوارض احتمالی یائستگی می باشند.

استروژن مانع تجمع پلاک ها در عروق می شود. این عمل با بالا بردن کلسترول HDL (چربی مفید) و پایین آوردن LDL (چربی مضر) عروق را باز نگه می دارد. همچنین به اتساع رگ های خونی کمک می کند تا جریان خون بهتر ایجاد شود. با افزایش سن، خطر ابتلا به بیماری عروق کرونرافزایش میابد در این بیماری رگها و عروق که خون را به قلب می رسانند باریک می شوند یا توسط پلاک مسدود می شوند. در بیشتر موارد، حمله قلبی و سکته مغزی ناشی از بیماری آترواسکلروتیک است.

استروژن از تحلیل رفتن استخوان جلوگیری می کند وهمراه با کلسیم، سایر هورمون ها و مواد معدنی، برای ساخت استخوان ها فعالیت می کند. بدن شما دائماً از طریق فرایندی به نام جذب و رسوب، استخوان را می سازد و بازسازی می کند. تا حدود 30 سالگی، بدن استخوان جدید تولید می کند و پس از آن استخوان تحلیل میابد. اما هنگامی که سطح استروژن شروع به کاهش می کند، این روند کند می شود.

در زمان یائستگی بدن شما بیش تر از اینکه استخوان بسازد، تجزیه می کند. برخی از زنان ممکن است در پنج تا هفت سال اول بعد از یائسگی، 20 درصد از توده استخوانی خود را از دست بدهند. اگرچه با گذشت زمان از دست دادن تراکم استخوان کاهش می یابد، اما حفظ قدرت و سلامت ساختار استخوان برای جلوگیری از پوکی استخوان بسیار حیاتی است. پوکی استخوان زمانی اتفاق می افتد که استخوان ها برای انجام فعالیت های طبیعی خیلی ضعیف و شکننده می شوند.

همه زنان به بیماری قلبی یا پوکی استخوان مبتلا نمی شوند زیرا موارد دیگر نیز در بروز این بیماری ها دخیل هستند. به عنوان مثال، ورزش سیستم قلبی عروقی شما یعنی قلب، ریه ها و رگ های خونی را در هر سنی بهبود می بخشد. این می تواند باعث کاهش فشار خون بالا،افزایش تراکم استخوان، کاهش وزن کمک کند.

برای شروع یا ادامه ورزش دیر نیست.یک پیاده روی ساده به مدت 30 دقیقه چهار تا پنج روز در هفته می تواند فواید بسیاری داشته باشد. گزینه های ورزشی دیگری نیز وجود دارند.شما می توانید با متخصص درباره تغییر سبک زندگی خود مشورت کنید.

اگر هنگام ورود به یائسگی استخوان های شما قوی و سالم باشند، ساختار استخوانی بهتری با افزایش سن خواهید داشت. از دست دادن استخوان در هر زن متفاوت است. با ورزش منظم و اطمینان از دریافت کلسیم کافی در رژیم غذایی یا مکمل ها، می توانید با افزایش سن تراکم استخوان را بهبود ببخشید. ورزش همچنین به بهبود تعادل و انعطاف پذیری کمک می کند، که می تواند با افزایش سن کاهش یابد. ضعف در این مناطق می تواند منجر به شکستگی استخوان و طولانی شدن دوره های بهبودی شود.

زنان تغریبا یک سوم زندگی خود را در یائستگی می گذرانند. سالهای بعد از یائسگی بسته به نحوه مراقبت از خود می توانند بدون عوارض خاصی طی شوند.

تشخیص

یائسگی وقتی تشخیص داده می شود که زن دارای رحم به مدت یک سال قاعدگی نداشته باشد.

برخی از علائم قبل از یائسگی عبارتند از:

• گرگرفتگی
• خشکی واژن
• عفونت ادراری یا ادرار دردناک
• بی اختیاری ادرار
• عرق شبانه
• بی خوابی
• سر درد
• تپش قلب
• فراموشی
• تغییرات خلق و خوی
• اضطراب و تحریک پذیری
• کاهش تمرکز
• کاهش میل جنسی

در مورد هر تغییری که مشاهده کردید با پزشک خود صحبت کنید. این یک بیماری نیست، یک مرحله دیگر از زندگی است. ( از نظر علمی ثابت نشده است که تغییرات ذکر شده در بالا مربوط به یائسگی است. )

پزشک متخصص پس از معاینه و ارزیابی های لازم می تواند تشخیص دهد که این علائم از عوارض یائستگی می باشد یا خیر. حتما اطلاعات مربوط به سابقه خانوادگی خود را با پزشک در میان بگذارید.

ممکن است پزشک آزمایشاتی برای ارزیابی چربی و ارزیابی هورمونی برای شما تجویز کند.

سایر آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تست پاپ اسمیر
• ماموگرافی
• غربالگری تراکم استخوان
• ارزیابی پوشش رحم
• سونوگرافی لگن

یائسگی با افزایش مداوم سطح هورمون تحریک کننده فولیکول (FSH) همراه است. در زنان یائسه، افزایش سطح فولیکول گاهی اوقات تشخیص داده می شود. با این حال، این افزایش نمی تواند علامت قابل قبولی از یائستگی باشد، بنابراین تعیین کننده نهایی یائسگی این است که به مدت 12 ماه متوالی پریود نشوید.

درمان

مدیریت یائسگی

بسیاری از زنان در سال های جوانی خود به بهداشت زنان و زایمان توجه زیادی نشان می دهند و پس از یائسگی آن را نادیده می گیرند. برنامه سلامتی شما بعد از یائسگی باید حداقل شامل معاینات سالانه پزشکی باشد. این معاینات شامل موارد زیر می باشند:

• بسته به سن و سابقه خانوادگی، هر دو سال یکبار ماموگرافی انجام می شود. زنانی که در معرض خطر بالای سرطان پستان هستند نیز ممکن است MRI شوند.
• معاینات لگن هر دوسال یکبار باید توسط پزشک متخصص انجام شود.
• تست پاپ اسمیر هر سه سال یکبار وHPV هر پنج سال یکبار باید انجام شود. زنانی که در معرض دی اتیل استیلبسترول، عفونت، ایدز، سابقه سرطان رحم، ضعف سیستم ایمنی، پیوند عضو، شیمی درمانی و استفاده مکرر استروئید ها هستند، باید سالانه تست پاپ اسمیر را انجام دهند.
• زنانی که 65 سال به بالا دارند و نتایج آزمایش هایشان طبیعی می باشد و در معرض خطر سرطان دهانه رحم نیستند، ممکن است آزمایش پاپ را متوقف کنند.
• انجمن سرطان آمریكا برای جستجوی پولیپ و سرطان روده بزرگ در زنان،هر 10 سال یك باركولونوسكوپی را توصیه می كند. آزمایش های سیگموئیدوسکوپی هر پنج سال، کولونوگرافی هر پنج سال، تست DNA مدفوع هر سه سال، ایمونوشیمیایی مدفوع هر سال و یا آزمایش خون مدفوع را هر سال یکبار انجام دهید. اگر یکی از این آزمایشات مثبت باشد، مرحله بعدی کولونوسکوپی است. کالج گوارش آمریکا توصیه می کند که غربالگری سرطان روده بزرگ را از 45 سالگی به جای 50 سالگی آغاز کنند. با پزشک متخصص خود صحبت کنید که کدام آزمایش غربال گری برای شما بهتر است و چه زمانی باید آزمایش شود.
• فشار خون را بعد از 20 سالگی حداقل هر دو سال یکبارو غربالگری کلسترول خون را هر چهار تا شش سال یکبار چک کنید. حتما در موارد ابتلا به بیماری های مزمن با متخصص خود صحبت کنید.
• برای سن بالای 65 سال غربالگری تراکم استخوان با اشعه ایکس توصیه می شود. اگر در معرض این بیماری هستید باید سنجش تراکم استخوان را از سن پایین تر شروع کنید. در مورد تعداد دفعات این آزمایش باید با پزشک خود صحبت کنید.
• غربالگری سالانه برای دیابت که توسط پزشک توصیه می شود.
• آزمایش عملکرد تیروئید نیز توسط پزشک تجویز می شود.
• واکسن آنفولانزا و سایر واکسن های مناسب اجباری می باشد.

در مورد علائم غیرمعمول با پزشک خود صحبت کنید. دارو هایی را که مصرف می کنید پیگیری کنید و اگر به شما گفته می شود داروی جدیدی مصرف می کنید از پزشک خود در مورد تداخلات دارویی سوال کنید. حتما پزشک خود را در جریان مصرف هرگونه داروی شیمیایی یا گیاهی بگذارید.

دوره قبل از یائستگی

دوره قبل از یائسگی که معمولا بین 4 تا 8 سال طول می کشد، باعث تغییراتی در بدن می شود که شامل موارد زیر است:

دوره های قاعدگی نامنظم

• گرگرفتگی
• خشکی واژن
• عفونت های دستگاه ادراری
• بی اختیاری ادرار
• عرق شبانه
• بی خوابی
• سر درد
• تپش قلب
• فراموشی
• تغییرات خلق و خوی
• اضطراب و تحریک پذیری
• کاهش تمرکز

در صورت ایجاد تداخل، گزینه های متنوعی برای تسکین این علائم در دسترس است. علائم و نگرانی های خود را با متخصص در میان بگذارید تا مشخص شود شما کدام یک از این علائم را دارید.

برای تسکین شایع ترین علائم یائسگی نکات زیر ممکن است توصیه شود:

گرگرفتگی. اگر چه هیچ کس به طور قطعی نمی داند چه عواملی باعث گرگرفتگی می شود، اما اعتقاد بر این است که آن ها نتیجه کاهش دامنه دما هستند که به طور معمول به مغز فرمان می دهد که دمای داخلی شما را تنظیم کند. غده هیپوفیز در مغز شما میزان هورمون تحریک کننده فولیکول و هورمون لوتئین ساز را در تخمک افزایش می دهد. کاهش سطح استروژن و افزایش سطح فولیکول و لوتئین، دمای داخلی بدن شما بالا می رود.این مکانیسم باعث ایجاد گرگرفتگی در بدن می شود.

از هر 100 زنی که یائسه می شوند حدود 75 مورد گرگرفتگی دارند، که معمولاً حدود سه تا پنج سال طول می کشد. گرگرفتگی ممکن است در آخرین دوره قاعدگی شدیدتر شود و سپس کاهش یابد. معمولاً پس از یک تا پنج سال متوقف می شود. حدود 10 تا 15 درصد زنان گرگرفتگی شدید دارند که بیش از 10 سال پس از آخرین قاعدگی ادامه دارد، گرچه با گذشت زمان بهتر می شوند. برخی از خانم ها از 70 سالگی به بعد گرگرفتگی را تجربه می کنند.

در هنگام گرگرفتگی، ممکن است احساس ناگهانی گرما در صورت، گردن و سینه خود احساس کنید. ممکن است به شدت عرق کنید و نبض شما سریعتر شود. بعضی از خانم ها دچار سرگیجه یا حالت تهوع می شوند. یک حالت به طور معمول حدود دو تا چهار دقیقه طول می کشد. برای برخی از زنان گرگرفتگی قابل تحمل نیست زیرا درشب اتفاق می افتد و خواب را مختل می کند.

استراتژی های مختلفی برای کنار آمدن با گرگرفتگی وجود دارد. هورمون درمانی ( استروژن به تنهایی یا استروژن به علاوه پروژسترون ) ممکن است در دوز مناسب و برای زمان مناسب تجویز شود. سایر گزینه های پزشکی و همچنین داروهای گیاهی نیز وجود دارند که گرگرفتگی را کمتر می کنند. موارد زیر چند گزینه از تغییر سبک زندگی برای کنارآمدن با گرگرفتگی می باشد:

• چند لایه لباس بپوشی که اگر احساس گرما کردید یکی را دربیاورید.
• در یک اتاق خنک بخوابید.
• آب زیاد بنوشید.
• از غذاهای گرم مانند سوپ ها، غذاهای پرادویه، غذاهای کافئین دار و نوشیدنی ها و الکل که می توانند گرگرفتگی ایجاد کنند، خودداری کنید.
• سعی کنید استرس را کاهش دهید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• در هنگام گرگرفتگی، عمیق و آرام نفس بکشید. تنفس منظم ممکن است به “کاهش” گرمای یک گرگرفتگی کمک کند یا کلا از بروز آن جلوگیری کند.
• از پنکه دستی استفاده کنید.

بی خوابی. بی خوابی یکی از مشکلات یائسگی است. بی خوابی ممکن است در اثر گرگرفتگی و تغییرات هورمونی اتفاق بیفتد. به علاوه، با افزایش سن، الگوی خواب شما ممکن است تغییر کند. افراد مسن ممکن است کمتر بخوابندو زودتر از دیگران بیدار شوند.

تغییر سبک زندگی برای کنار آمدن با بی خوابی عبارتند از:

• در یک اتاق خنک بخوابید تا گرگرفتگی را که ممکن است خواب شما را مختل کند، برطرف کنید. اگر از عرق لباستان خیس می شود لباس دیگری در کنار خود قرار دهید تا بتوانید آن را تعویض کنید و از تهویه مناسب در اتاق استفاده کنید تا راحت تر به خواب بروید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• یک برنامه و ساعت منظم را برای خواب خود تنظیم کنید.
• درست قبل از خواب یک لیوان شیر گرم بنوشید اما از خوردن غذاهای سنگین خودداری کنید.
• از مصرف نوشیدنی های الکلی یا سیگار کشیدن قبل از خواب خودداری کنید.
• از تماشای تلویزیون در رختخواب خودداری کنید .
• تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق را تمرین کنید.
• هر دارویی را که استفاده می کنید با پزشک خود درمیان بگذارید.

نوسانات خلقی

به دلایلی نامعلوم، کاهش و نوسان سطح استروژن در دوران یائسگی می تواند باعث بالا رفتن و پایین آمدن احساسات و تحریک پذیری شود. کمبود خواب به دلیل تعریق شبانه نیز ممکن است به احساس تحریک پذیری و افسردگی کمک کند. اگرچه پریود های شما در حال پایان است، شما همچنان می توانید علائم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه کنید. در حقیقت، علائم عاطفی ممکن است با نزدیک شدن به یائسگی برای برخی خانم ها بدتر شود. همچنین ممکن است متوجه شوید که میل خود را به رابطه جنسی از دست داده اید. کاهش استروژن و تغییرات نسبت استروژن به تستوسترون در زنان ممکن است میل جنسی شما را کاهش دهد.

استراتژی های تغییر سبک زندگی برای کنار آمدن با تغییرات خلقی و نگرانی های مربوط به رابطه جنسی عبارتند از:

• ورزش را بخشی از برنامه خود قرار دهید. ورزش می تواند روحیه را بهبود بخشد و باعث شود احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید.
• تکنیک های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن یا ماساژ را امتحان کنید، که می تواند باعث آرامش و کاهش تحریک پذیری شود.
• علائم خود و علل ایجادکننده آن را با همسرتان در میان بگذارید. رویکردهای مختلف صمیمیت را امتحان کنید.

خشکی واژن و عفونت های مکرر مجاری ادراری. استروژن، هورمونی طبیعی که توسط بدن تولید می شود، به شما کمک می کند تا واژن روان ومرطوب شود. به دنبال یائسگی، با کاهش سطح استروژن، واژن خشک شده و دیواره واژن نازک می شود و رابطه جنسی دردناک می شود. با کاهش سطح استروژن، دیواره مجرای ادرار نیز نازک می شود و خطر عفونت های ادراری مکرر را افزایش می دهد. با ضعف عضلات مثانه و مجرای ادرار، ممکن است بی اختیاری ادرار به یک مشکل تبدیل شود. که البته این مشکل ممکن است در اثر فشار روی بافتها در زمان زایمان ایجاد شده باشد. خشکی واژن و علائم مثانه می توانند با گذشت زمان بدتر شوند.

راهکار های مقابله با خشکی واژن و عفونت های مکرر ادراری شامل موارد زیر است:

• از کرم ها یا ژل های غیر هورمونی واژن (با نسخه یا بدون نسخه) استفاده کنید. اگر مرطوب کننده ها و روان کننده ها کافی نیستند، استروژن واژینال (داروی تجویزی) به صورت کرم، حلقه یا قرص در دسترس است. شما همچنین می توانید از داروهای هورمونی خوراکی مانند پرسترون و یا دهیدرواپیآندروسترون استفاده کنید.
• برای کمک به هیدراته شدن بدن مقدار زیادی آب بنوشید.
• از مرطوب کننده های واژن با مدت زمان بالا استفاده کنید.
• برای تقویت عضلات خود ورزش کنید.

برای تقویت عضلات کف لگن که از مثانه و مجرای ادرار حمایت می کنند، تکنیک های کگل را تمرین کنید. تمرینات کگل به محکم شدن کانال واژن، کنترل جریان ادرار و تقویت ارگاسم کمک می کند. برای اطمینان از اینکه چگونه عضلات کف لگن خود را به درستی منقبض می کنید، سعی کنید هنگام رفتن به دستشویی، جریان ادرار را متوقف کنید. اگر می توانید این کار را انجام دهید، عضلات مناسب را پیدا کرده اید. (می توانید از پزشک خود در این مورد سوال کنید.)

برای انجام تمرینات کگل، مثانه خود را خالی کرده و بنشینید یا دراز بکشید. عضلات کف لگن خود را به مدت سه ثانیه منقبض کنید، سپس سه ثانیه شل کنید. 10 بار تکرار کنید. هنگامی که انقباضات سه ثانیه ای را کامل کردید، سعی کنید این تمرین را یک بار چهار ثانیه انجام دهید و سپس چهار ثانیه استراحت کنید و 10 بار تکرار کنید. به تدریج و به همین ترتیب ماهیچه های کف لگن خود را 10 ثانیه منقبض کنید و 10 ثانیه استراحت کنید. شما باید روزی 3 بار این تمرین را انجام دهید.

در مورد هر دارویی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برخی ممکن است باعث بدتر شدن خشکی واژن شود. همچنین، اگر به عفونت ادراری مبتلا هستید، ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.

تپش قلب. برخی از زنان در اواخر 40 سالگی بدون دلیل مبتلا به تپش قلب می شوند. این علامت در اثر ضربان نامنظم قلب یا کاهش یک یا دو ضربان قلب ایجاد می شود. اگرچه این علامت می تواند با انواع مختلفی از بیماری های جدی مرتبط با قلب همراه باشد، اما در دوران انتقال به یائسگی نیز شایع است و معمولاً به بیماری قلبی مربوط نیست. به عنوان مثال، ضربان قلب یک زن می تواند در طول گرگرفتگی بین هفت تا 15 ضربان افزایش یابد.

اگر فکر می کنید تپش قلب دارید موارد زیر را رعایت کنید:

• در صورت تنگی نفس بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید. تپش قلب یا ضربان قلب نامنظم، سرگیجه، حالت تهوع، درد در گردن، فک، بازو یا سینه، یا تنگی در قفسه سینه، هر یک می تواند نشانه ای از یک بیماری قلبی جدی باشد.
• از پزشک خود در مورد بیماری هایی که ممکن است باعث تپش قلب شود سوال کنید.
• در مورد گزینه های مناسب برای تسکین تپش قلب مانند کاهش کافئین و دارو های موثر از پزشک خود سوال کنید.

فراموشی یا مشکل در تمرکز. در دوران یائسگی و بعد از آن، بسیاری از خانم ها با مشکل فراموشی روبرو می شوند. کم خوابیدن یا اختلال در خواب می تواند مشکلات حافظه و تمرکز را افزایش دهد. استرس مرتبط با تغییرات عمده زندگی مانند مراقبت از والدین پیر یا ترک فرزندان از خانه نیز می تواند در خواب اختلال ایجاد کند. با این حال، آخرین تحقیقات نشان می دهد که کاهش حافظه در دوران یائسگی احتمالاً فرایندهای مستقلی هستند که بیشتر ناشی از نوسانات هورمونی است. در حقیقت، تحقیقات نشان می دهد از دست دادن حافظه در دوران یائسگی با آلزایمر که با بالارفتن سن ایجاد می شود، متفاوت است.

اگرچه ممكن است تغییرات در حافظه زنان در دوران یائسگی ناشی از تغییرات هورمونی باشد، اما توصیه نمی شود كه زنان از داروهای هورمونی برای درمان استفاده کنند.

راهکارهای دیگر برای کنار آمدن با مشکلات حافظه و عدم تمرکز عبارتند از:

• بدانید که این علائم ممکن است ناشی از تغییرات یائسگی و افزایش سن باشد و به خود فشار نیاورید.
• برای یادآوری چیز ها از لیست استفاده کنید و به آن مراجعه کنید.
• تکنیک های کاهش استرس، مانند تمرینات تنفس عمیق، یوگا و مدیتیشن را تمرین کنید و سعی کنید از نظر جسمی به طور منظم فعالیت داشته باشید.
• اگر متوجه شدید که این استراتژِی ها مفید واقع نشدند، در مورد گزینه های پزشکیاز پزشک خود سوال کنید.

راهکار های پزشکی برای تسکین علائم مختلف یائسگی عبارتند از:

داروی خوراکی پیشگیری از بارداری. داروی خوراکی پیشگیری از بارداری می تواند به کاهش علائم مرتبط با یائسگی از جمله پریود های نامنظم و تغییرات خلقی کمک کند. به طور معمول، داروهای ضد بارداری خوراکی به زنانی که هنوز پریود هستند، توصیه می شود. برای بسیاری از زنان 40 ساله، دارو های ضد بارداری خوراکی جلوگیری از بارداری را نیز انجام می دهند. اما مصرف دارو های ضد بارداری خوراکی نزدیک به یائسگی می تواند تعیین زمان قطع قاعدگی را دشوار کند. زنانی که سیگار می کشند، فشار خون بالا دارند، میگرن یا دیابت دارند، سابقه بیماری کیسه صفرا یا اختلالات لخته شدن خون دارند نباید از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده کنند. در مورد سابقه سلامتی خود با پزشک خود مشورت کنید.

اگر قصد دارید به منظور جلوگیری از علائم یائسگی، هورمونی غیر از دارو های ضد بارداری خوراکی مصرف کنید، توجه داشته باشید که دوزهای استروژن و پروژسترون که به طور معمول برای کنترل علائم یائسگی مصرف می شوند، برای محافظت در برابر بارداری ناخواسته کافی نیستند. زنی که هنوز قدرت باروری دارد باید از داروهای ضد بارداری حاوی مقادیر بالاتر هورمون استفاده کند یا علاوه بر آن، از روش های دیگر کنترل بارداری نیز استفاده کند.

دارو های ضد افسردگی. داروی ضد افسردگی، پاروکستین 7.5 میلی گرم برای درمان گرگرفتگی تایید شده است. این یک دارو با دوز کم می باشد. دارو های ضد افسردگی دیگر، مانند ونلافاکسین و فلوکستین ممکن است باعث تسکین گرگرفتگی شوند اما مورد تایید سازمان بهداشت جهانی نیستند.

دارو های قلبی عروقی. دوز های پایین داروی فشار خون کلونیدین یا داروی ضد تشنج گاباپنتین نیز ممکن است به تسکین گرگرفتگی در برخی از زنان کمک کند. این دارو ها برای گرگرفتگی مورد تایید سازمان بهداشت نیستند و ممکن است عوارض داشته باشند.

هورمون درمانی

استروژن درمانی بیش از 75 سال پیش به بازار آمد و بسیاری از زنان از آن به عنوان “چشمه جوانی” یاد می کردند. در ابتدا این هورمون برای پیشگیری طولانی مدت از پوکی استخوان و بیماری های قلبی و همچنین برای تسکین کوتاه مدت علائم یائسگی مانند گرگرفتگی تجویز می شد، اما اکنون هورمون درمانی فقط برای مدیریت علائم یائسگی در زنان بدون درنظر گرفتن سابقه سرطان پستان، بیماری عروق کرونر و لخته شدن خون تجویز می شود.

هورمون درمانی به اشکال مختلفی وجود دارد: استروژن می تواند به تنهایی داده شود یا با پروژسترون یا با یک پروژستین مصنوعی ترکیب شود. وقتی با پروژستین ترکیب شود، هورمون درمانی (HT) نامیده می شود. این دارو فقط به زنانی تجویز می شود که هنوز رحم خود را دارند زیرا پروژسترون خطر ابتلا به سرطان رحم را کاهش می دهد.

استروژن درمانی (ET) نامیده می شود و در آن استروژن بدون ترکیب با سایر هورمون ها می باشد. این دارو معمولاً به زنانی داده می شود که دیگر رحم ندارند.

هورمون درمانی بعد از یائسگی به صورت قرص، کرم، برچسب های هورمونی، حلقه های واژن و تزریق وارد بدن می شوند.

برخی از هورمون ها بیوآیدنتیکال نامیده می شوند، به این معنی که از نظر شیمیایی و ملکولی با بدن شما یکی هستند. این هورمون ها از بدن شما (یا بدن زن دیگری) گرفته شده است. اکثر استروژن ها و پروژسترون های از عناصر زیستی دریافت شده اند.

گاهی این هورمون ها مصنوعی می باشند که از هورمون های گیاهی گرفته شده اند و در آزمایشگاه، سنتز روی آن ها انجام شده است.

دو نوع اصلی از هورمون های زیستی وجود دارند، آن هایی که توسط سازمان غذا و دارو تأیید می شوند و از طریق تجاری با نسخه تجویز می شوند، مانند ویول، کلیمارا، استریس، دی ویژل، استروژل و استراسرب و آن هایی که در در داروخانه ها برای شخص خاصی ترکیب می شوند.محصولات هورمونی ترکیبی را توصیه نمی شوند.

هورمون مصنوعی یک ترکیب مولکولی است که در آزمایشگاه تولیدمی شود و مانند استروژن عمل می کند. به عنوان مثال پریمپرو ترکیبی از دو هورمون مصنوعی است.

همه هورمون ها چه مصنوعی باشند و چه زیستی، در آزمایشگاه ساخته می شوند و با اتصال به پروتئین های خاص می توانند پیام را به سلول منتقل کنند.

قبل از تصمیم گیری درباره هر نوع هورمون درمانی، یک زن باید در مورد سوابق بیماری خود با پزشک صحبت کند، زیرا مطالعات، نظرات و توصیه های مربوط به مصرف داروهای هورمونی در طول سال ها متفاوت بوده است.

در دهه 1970، یک مطالعه نشان داد که زنان تحت استروژن درمانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان غشای مخاطی رحم قرار دارند. با این حال، اشاره شد که افزودن پروژسترون یا یک پروژستین مصنوعی خطر سرطان را کاهش می دهد.

در دهه های 1980 و 1990 برخی مطالعات نشان می داد که زنانی که بعد از یائسگی تحت درمان با استروژن قرار گرفته اند، خطر بیماری های قلبی و پوکی استخوان را کاهش داده اند. با این حال، انستیتوی ملی بهداشت مطالعاتی را در این زمینه انجام داد تا تاثیر استروژن بر درمان بیماری قلبی را بررسی کند.

در این مطالعه دو گروه از زنان را مورد بررسی قرار داد: به زنانی که عمل جراحی رحم انجام داده بودند فقط استروژن تجویز شد و زنانی که یائسگی طبیعی داشتند و عمل برداشتن رحم انجام نداده بودند، استروژن و پروژستین مصنوعی داده شد.

این مطالعه در اوایل سال 2002 متوقف شد، زیرا پس از حدود 5 سال، زنان در گروه استروژن و پروژسترون کاهشی در احتمال سرطان پستان و بیماری قلبی مشاهده نکردند. مطالعه فقط با استروژن حدود دو سال دیگر ادامه داشت. در آن گروه، داده ها از نظر آماری کاهش ناچیزی در ابتلا بهسرطان پستان نشان داد و تاثیری روی بیماری قلبی نداشت.

بسیاری از زنان وقتی خبر افزایش خطر سرطان پستان را شنیدند وحشت کردند و سوالات زیادی در مورد مسئله بیماری قلبی به وجود آمد.

بعداً به چند دلیل مشخص شد که این مطالعه ناقص بوده است . این مطالعه در مورد زنان بین 50 تا 79 سال بود و به طور متوسط ​شرکت کننده در هنگام شروع درمان 63 سال داشتند. علاوه بر این، افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان تنها پس از پنج سال درمان مشاهده شد. همچنین، فقط یک دوز استروژن و پروژستین برای مطالعه استفاده شد. و همجنین این آزمایش روی 8 زن از 10000 زن انجام شد که داده آماری قابل توجهی نبود.

مطالعات دیگری در زمینه رابطه بین هورمون درمانی و بیماری های قلبی انجام شد. که نشان می دهد که هورمون درمانی باید نزدیک به زمان یائسگی شروع شود تا فواید قلبی داشته باشد. اگر زنی قبل از 50 سالگی یائسته شود در صورت عدم استفاده از هورمون درمانی، خطر ابتلا به بیماری قلبی بسیار زیاد است. با این حال، در زنی که یائسگی طبیعی دارد، نباید هورمون درمانی فقط برای جلوگیری از بیماری قلبی انجام شود.

همچنین تحقیقات زیاد دیگری در مورد سرطان پستان و هورمون درمانی انجام شده است.

در اروپا، مطالعات نشان می دهد که پروژسترون میکرونیزه با افزایش قابل توجه خطر ابتلا به سرطان پستان ارتباط ندارد. اکنون داروی جدیدی به جای استفاده از پروژسترون برای محافظت از پوشش رحم در طول استروژن درمانی استفاده شده است. این دارو بازدوکسیفن نامیده می شود و با استروژن در دارویی به نام دوآوی ترکیب می شود. بازدوکسیفن زیرمجموعه ای از داروی تاموکسیفن است، دارویی که برای درمان سرطان پستان استفاده می شود. با استفاده از آن هیچ خطر افزایشی برای سرطان پستان مشاهده نشده است، اما مطالعات همچنان ادامه دارد.

نگرانی دیگر در مورد استروژن درمانی خوراکی افزایش اندک خطر لخته شدن خون و همچنین سکته مغزی است. مطالعات اروپا نشان می دهد که استروژن های ترانس درمال، که از طریق ژل تجویز می شوند، خطر لخته شدن خون را افزایش نمی دهند. مطالعات انجام شده، افزایشی در خطر سکته مغزی با استروژن های ترانس درمال با دوز کم را نشان نمی دهد.

مطالعه ی دیگری که 18 سال به طول انجامید نشان می دهد که هیچ افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری در مصرف کنندگان استروژن و پروژسترون وجود ندارد، که اطمینان بخش است.

نکته مهم این است که همه مطالعات در مورد استروژن درمانی، محافظت در برابر پوکی استخوان را نشان می دهند.

بنابراین، یک زن چه کاری باید انجام دهد؟

انجمن یائسگی آمریکا اطلاعات جدیدی در مورد هورمون درمانی در سال 2017 منتشر کرد بر این اساس که هورمون درمانی در کاهش علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و خشکی واژن کاملاً ایمن و مفید است، به ویژه برای زنان زیر 60 سال و معمولا در یک دوره ی 10 ساله در اوایل یائستگی تجویز می شود.

بر اساس مطالعات انجام شده مزایای آن بیشتر از مضرات آن است. این سازمان خاطر نشان کرده است که استروژن از پوکی و شکستگی استخوان جلوگیری می کند.

علائم یائسگی بعد از پنج سال کاهش می یابد، اما برخی از زنان تا آخر عمر درگیر این عوارض هستند. این زنان ممکن است از هورمون درمانی با دوز مناسب برای مدت زمان مناسب استفاده کنند .

FDA به پزشکان توصیه می کند که برای دستیابی به اهداف درمانی، کم ترین دوز ممکن در کم ترین زمان ممکن را تجویز کنند.

گزینه های جایگزین هورمون درمانی

برای محافظت از قلب. استراتژی های سبک زندگی برای سلامت قلب و عروق شامل ورزش، عدم استعمال سیگار، حفظ وزن مناسب و محدود کردن نمک و الکل است. یک رژیم غذایی متعادل غنی از سبزیجات، میوه ها و ماهی و کم چربی نیز می تواند برخی از مزایای سلامت قلب را فراهم کند.

پزشک شما ممکن است برای کاهش کلسترول و فشار خون و کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی دارو تجویز کند.

برای کاهش میل جنسی. تستوسترون هورمونی است که نقش مهمی در بدن زنان دارد. تستوسترون که غالباً به عنوان یک هورمون جنسی مردانه شناخته می شود، توسط تخمدان ها و غده فوق کلیه ترشح می شود و برای بدن زنان طبیعی است. یائسگی و یا برداشتن رحم ممکن است تأثیر منفی بر میل جنسی داشته باشد و گاهی اوقات برای کمک به آن تستوسترون درمانی تجویز می شود.

علائم یائستگی قبل از 40 سالگی، علت و روش درمان

تستوسترون برای درمان بی میلی جنسی تأیید نشده است و ما نمی دانیم چه دوز هایی برای زنان مناسب است. تستوسترون با دوز بالا به میل جنسی کمک نمی کند، اما عوارضی مانند تحریک پذیری، پرخاشگری و افسردگی دارد. دوزهای بالاتر می تواند باعث عوارض جانبی شود که ممکن است بعد از قطع درمان از بین نرود . این هورمون مردانه باعث رشد موهای صورت و بدن، آکنه، بزرگ شدن کلیتوریس، بم شدن صدا و افزایش توده عضلانی می شود.

تستوسترون باعث تصلب شرایین شود. در حال حاضر داروی تستسترون مورد تایید سازمان غذا و دارو نمی باشد، اما همچنان برای زنان تجویز می شود. یک داروی حاوی استروژن و تستوسترون به نام سینتس دی اس وجود دارد که می تواند به مبارزه با کمبود تستوسترون کمک کند. اگر بیماری کبدی، سابقه ی حمله قلبی و یا سکته مغزی، سرطان رحم یا پستان ویا خون ریزی غیر طبیعی واژن دارید از این دارو استفاده نکنید. همچنین خطر هیپرپلازی آندومتر را افزایش می دهد، که ممکن است منجر به سرطان رحم شود.

از آنجا که ایمنی مصرف تستوسترون برای مدت طولانی به اثبات نرسیده است، زنان در هنگام در نظر گرفتن این نوع درمان هورمونی باید بسیار محتاط باشند. درباره خطرات و مزایا با پزشک خود صحبت کنید.

برای پوکی استخوان. تغییر در سبک زندگی مانند مصرف کلسیم، اجتناب از استعمال دخانیات و الکل باعث بهبود تراکم استخوان در زنان جوان و جلوگیری از شکستگی در زنان مسن می شود. در صورت تأیید پزشک، ورزش سنگین بسیار مفید است.

علاوه‌بر این، چندین داروی تجویز شده برای درمان و یا جلوگیری از پوکی استخوان وجود دارد.

داروهای گیاهی

به گفته برخی از خانم ها، مصرف مکمل های ویتامین و داروی گیاهی برای کنترل علائم یائسگی مفید هستند. به عنوان مثال، فیتواستروژن ها، ترکیباتی که به طور طبیعی در گیاهان و دانه های خاص وجود دارند، از نظر ساختار شیمیایی مشابه استروژن هستند و اثرات مشابه استروژن را ایجاد می کنند.

محصولات سویا (توفو، تمپه، شیر سویا، همبرگر سویا و آجیل سویای بو داده)، گیاهان خاص (شبدر قرمز) و حبوبات (نخود، عدس و انواع لوبیا) حاوی انواع خاصی از فیتواستروژن به نام ایزوفلاون است. این ها غذا های سالمی هستند که منابع عالی پروتئین و کلسیم هستند و می توانند به رژیم غذایی شما اضافه شوند.

برخی از مطالعات نشان می دهد که ایزوفلاون ها موجود در دانه های سویا و مکمل های غذایی می توانند گرگرفتگی را کاهش دهند. اما مطالعات نشان می دهد که آن ها تاثیر دارو را ندارند. قبل از مصرف هر نوع ایزوفلاون، با پزشک خود صحبت کنید. برخی از انکولوژیست ها در مورد مصرف سویا در افراد مبتلا به سرطان پستان ابراز نگرانی کرده اند. اگر سرطان پستان دارید (یا به آن مبتلا شده اید)، قبل از مصرف ایزوفلاون با متخصص انکولوژی صحبت کنید.

8 تا از بهترین داروهای درمان گرگرفتگی یائسگی (قطعی و بدون عوارض)

گیاه دارویی بنام کوهوش سیاه به طور گسترده ای در اروپا برای درمان گرگرفتگی مورد استفاده قرار گرفته است و این در بین خانم های آمریکایی محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. این داروی گیاهی عوارض ندارد اما تحقیقات محدودی در مورد اثربخشی آن در درمان علائم یائسگی انجام شده است. قبل از مصرف هر نوع مکمل، در مورد کوهوش سیاه با پزشک خود صحبت کنید.

همچنین هیچ مطالعه ای برای اثبات اثر روغن گل مغربی، جینسینگ، کاوا، شیرین بیان، مریم گلی و ریشه دونگ کوی وجود ندارد. درباره مکمل های گیاهی یا ویتامین هایی که در نظر دارید مصرف کنید، با پزشک خود صحبت کنید. به خاطر داشته باشید که مطالعات انجام شده درباره اثربخشی آنها کم است و FDA بر تولید مکمل ها نظارت نمی کند. همچنین توجه داشته باشید که دوز های بالای ویتامین ها و مکمل های گیاهی خاص می تواند خطرناک باشد. به عنوان مثال برخی مکمل های کاهش وزن دارای عوارض جبران ناپذیری هستند. مخلوط کردن مکمل های گیاهی با برخی داروها نیز می تواند خطرناک باشد. بنابراین ختما در این باره با پزشک خود صحبت کنید.

جلوگیری از بروز علائم

نمی توانید یائسگی را متوقف کنید، اما می توانید خود را برای آن آماده کنید. این استراتژی ها می توانند به سلامت شما در یائسگی کمک کنند:

• خود را برای تغییرات یائستگی آماده کنید.
• بعد از 50 سالگی در مورد این علائم مطالعه کنید.
• غربالگری های منظم سلامتی، ورزش منظم و رژیم غذایی سالم را فراموش نکنید.
• برای بهبود سلامت قلب و عروق و کاهش خطر پوکی استخوان، از استعمال دخانیات، افزایش وزن و مصرف بیش از حد الکل خودداری کنید. مصرف الکل احتمال سرطان پستان را افزایش می دهد.
• رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
• برای افزایش قدرت استخوان، تمرینات قدرتی را در نظر بگیرید تا با افزایش سن از شکستگی استخوان جلوگیری کنید. زنان همچنین باید روزانه حداقل 600 واحد ویتامین D مصرف کنند.

زنان امروز مجبور نیستند خود را تسلیم یائستگی کنند. زندگی پس از یائسگی می تواند مانند هر مرحله ای از زندگی رضایت بخش و در کمال سلامت باشد. بسیاری از زنان یائسه بیشتر از زندگی خود لذت می برند.

زنان یائسه ارضا میشوند؟ راهنمای کامل رابطه جنسی زوجین در یائسگی

حقایقی که باید بدانید

• پس از 55 سالگی، بیش از نیمی از مرگ و میر در زنان ناشی از بیماری قلبی است. زنان بیشتری از مردان در اثر بیماری قلبی می میرند. زنان می توانند با عدم استعمال سیگار، رژیم غذایی سالم و ورزش منظم از خود در برابر بیماری های قلبی محافظت کنند.
• بین پوکی استخوان، بیماری که در آن استخوان ها کلسیم از دست می دهند و شکننده می شوند، و کمبود استروژن بعد از یائسگی رابطه مستقیمی وجود دارد. یائسگی زودرس (قبل از 45 سالگی) و یا هر دوره ای که در آن قاعدگی وجود ندارد، می تواند باعث کاهش توده استخوان شود.
• در ایالات متحده، روزانه حدود 6000 تا میلیون زن در سال یائسه می شوند.
• در یک مطالعه، 80 درصد از زنان از یائسگی خود شکایتی نداشتند و 75 درصد احساس کردند که در جذابیت خود هیچ افتی نکردند.
• طبق نظریه انجمن یائسگی آمریکای شمالی، اکثر زنان ( حدود 62 درصد ) نگرش مثبت نسبت به یائسگی را گزارش می کنند.
• برخی از زنان با نزدیک شدن به یائسگی علائم سندرم پیش از قاعدگی را تجربه می کنند. این علائم می تواند شامل سینه های متورم یا حساس، نفخ، حالت تهوع و بدخلقی باشد.
• با نزدیک شدن به یائسگی، باروری به تدریج کاهش می یابد. با این حال، حتی اگر قاعدگی شما نامنظم باشد، هنوز هم می توانید باردار شوید. تعداد قابل توجهی از حاملگی های ناخواسته در زنان 40 تا 44 ساله رخ می دهد. بنابراین نیاز به پیشگیری از بارداری قابل اعتماد همچنان مهم است.
• با کاهش سطح استروژن، بافت واژن در قسمت پایین دستگاه ادراری نازک تر، خشک تر و نرم تر می شوند و باعث رابطه جنسی دردناک و عفونت های ادراری مکرر در برخی از زنان خواهند شد. پوکی استخوان و بیماری قلبی از دیگر عواقب کاهش سطح استروژن در دهه های بعد از یائسگی است.
• با نزدیک شدن به یائسگی، ممکن است احساس کنید که بیش از حدمعمول تحریک‌پذیر و بدخلق هستید. برخی از محققان معتقدند که این حالت بدخلقی به دلیل تغییر در سطح استروژن است. افسردگی شدید علامت یائسگی نیست.

نکات مربوط به سبک زندگی

1.کاهش گرگرفتگی بدون درمان دارویی

لباس های خنک بپوشید. از بادبزن استفاده کنید. قبل از خواب دوش بگیرید. مصرف کافئین را کاهش دهید. اگر استرس باعث گرگرفتگی می شود، روش های آرام سازی، مانند تنفس عمیق و مدیتیشن را امتحان کنید.

2. افزایش وزن در یائسگی

بیشتر خانم ها در دوران یائستگی در قسمت شکم دچار اضافه وزن می شوند. این افزایش وزن در میانسالی تا حدی به دلیل تغییرات هورمونی مرتبط با یائسگی است. با این حال، افزایش وزن با فعالیت بدنی ناکافی نیز همراه است و زنان با افزایش سن از نظر جسمی فعالیت خود را کم می کنند. برای جلوگیری از افزایش وزن، کالری دریافتی را کاهش داده و ورزش را در اولویت قرار دهید. در حقیقت، ممکن است نیاز داشته باشید که کمتر غذا بخورید و بیشتر ورزش کنید زیرا به دلیل کاهش سوخت و ساز بدن با افزایش سن، متابولیسم بدن کاهش می یابد.

3.مصرف کلسیم و ویتامین D، کلید سلامت استخوان ها

مصرف کافی کلسیم و ویتامین D، نقش مهمی در کاهش بروز پوکی استخوان دارد. علاوه بر این، به نظر می رسد که مصرف کلسیم در بروز فشار خون، سرطان روده بزرگ، چاقی و سنگ کلیه نیز اثرات مفیدی دارد. طبق نظریه بنیاد ملی پوکی استخوان، زنان 19 تا 49 ساله باید 1000 میلی گرم کلسیم دریافت کنند و برای اطمینان از جذب کافی کلسیم، 400 تا 800 واحد در روز ویتامین D دریافت کنند. زنان 50 سال به بالا باید 1200 میلی گرم کلسیم و 800 تا 1000 واحد ویتامین D در روز مصرف کنند. کلسیم از طرق غذا و مکمل ها جذب بدن می شود.

از آنجا که بهتر است از طریق غذا کلسیم دریافت کنید، ابتدا مصرف روزانه لبنیات خود را محاسبه کنید. به عنوان مثال، یک لیوان شیر یا ماست یا به اندازه یک قوطی کبریت پنیر سفت مصرف کنید که حدود 300 میلی‌گرم کلسیم دارد. برای زنان بالای 50 سال، این مقدار را از 1200 کم کنید و سپس مقدار کلسیم مکمل مورد نیاز خود را مصرف کنید.

روش پیشگیری از پوکی استخوان در منزل

4. درمان خشکی واژن

با کاهش سطح استروژن در یائسگی، روان کننده های طبیعی واژن کاهش می یابد، در نتیجه خشکی و خارش ایجاد می شود که می تواند رابطه جنسی را دردناک کند. نکته اینجاست که فعالیت منظم جنسی که منجر به ارگاسم می شود، می تواند به مرطوب نگه داشتن واژن کمک کند. قبل از مقاربت، سعی کنید یک روان کننده محلول در آب را در اطراف دهانه و مقدار کمی داخل واژن قرار دهید. اگر روان کننده اثری نداشت می توانید از داروهای خوراکی هورمونی استفاده کنید.

منبع1 منبع2