به احتمال زیاد شما هم این تجربه را داشته اید که برخی روزها احساس کرده اید صدایتان خش دار، گرفته یا ضعیف شده. حتی ممکن است برای مدت کوتاهی صدایتان اصلا از گلو بیرون نیاید. لارنژیت نوعی عفونت حنجره است که بر اثر استفاده بیش از حد از گلو، سوزش یا عفونت رخ می دهد. داخل حنجره شما تارهای صوتی تان قرار دارند. تارهای صوتی دو لایه غشای مخاطی هستند که ماهیچه ها و غضروف ها را پوشانده اند. به طور معمول، تارهای صوتی باز و بسته می شوند و از طریق حرکت و لرزش آنها صدا بوجود می آید.
اما وقتی به لارنژیت مبتلا می شود تارهای صوتی تان ملتهب یا تحریک می شوند. این التهاب و تورم باعث منحرف شدن صداهای ناشی از عبور هوا روی تارهای صوتی می شود؛ در نتیجه صدای شما خشن به نظر می رسد. در بعضی از موارد ابتلا به لارنژیت، صدای شما کاملا ناواضح می شود.
حتما بخوانید: 9 غذای عالی برای تقویت سیستم ایمنی بدن
لارنژیت ممکن است کوتاه مدت (حاد) یا طولانی مدت (مزمن) باشد. بیشتر موارد ابتلا به این بیماری به دلیل یک عفونت ویروسی موقت یا فشار صوتی ایجاد می شود و جدی نیست. گرفتگی و خشن شدن مداوم صدا نشان دهنده مشکل پزشکی جدی تر است و باید بررسی شود.
بهترین روش های خود مراقبتی برای درمان گرفتگی و خشونت صدا
- هوای مرطوب تنفس کنید. می توانید برای مرطوب نگه داشتن هوای محل کار یا خانه تان از دستگاه بُخور استفاده کنید یا سرتان را روی یک کاسه آب داغ نگه دارید و بخار آن را استنشاق کنید.
- تا حد امکان به حنجره تان استراحت بدهید. از صحبت کردن یا آواز خواندن با صدای خیلی بلند یا به مدت طولانی خودداری کنید. اگر باید برای عده زیادی سخنرانی کنید سعی کنید از میکروفون یا بلندگو استفاده کنید.
- برای جلوگیری از کم آبی بدن مایعات زیادی بنوشید. از مصرف الکل و کافئین خودداری کنید.
- گلویتان را مرطوب نگه دارید. برای مرطوب نگه داشتن گلویتان از آبنبات های مکیدنی، غرغره کردن با آب نمک یا جویدن آدامس استفاده کنید.
- از مصرف مشروبات الکلی و سیگار کشیدن خودداری کنید. علاوه بر این نباید در معرض دود سیگار قرار بگیرید. الکل و دود گلو را خشک و تارهای صوتی را تحریک می کنند.
- از پاکسازی گلویتان خودداری کنید. این کار باعث تحریک تارهای صوتی می شود.
- داروهای ضد احتقان مصرف نکنید. این داروها باعث خشکی گلو می شوند.
- از زمزمه کردن یا پچ پچ کردن خودداری کنید. این کار حتی از صحبت کردن معمولی هم بیشتر روی گلو فشار می آورد.
حتما بخوانید: علت و روش درمان سرفه های خشک طولانی مدت
لارنژیت حاد
اکثر موارد ابتلا به لارنژیت موقتی هستند و بعد از برطرف شدن عامل اصلی بهبود پیدا می کنند. علل لارنژیت حاد عبارتند از:
- عفونت های ویروسی مشابه با مواردی که باعث ابتلا به سرماخوردگی می شوند.
- فشار صوتی ناشی از فریاد زدن یا استفاده بیش از حد از صدا
- عفونت های باکتریایی مثل دیفتری. البته این بیماری به خاطر واکسیناسیون در سطح بالا، به ندرت اتفاق می افتد.
حتما بخوانید: چطور تنفس خود را برای ورزش، خوانندگی و … تقویت کنیم؟ 15 درمان خانگی
لارنژیت مزمن
اگر لارنژیت بیش از سه هفته طول بکشد، به عنوان لارنژیت مزمن شناخته می شود. به طور کلی این نوع لارنژیت بر اثر قرار گرفتن در معرض عوامل محرک و در طول زمان ایجاد می شود. لارنژیت مزمن باعث ایجاد فشار روی پرده های صوتی و رشد بافت های زائد (پولیپ یا ندول) روی آنها می شود. عواملی که باعث بروز لارنژیت مزمن می شوند عبارتند از:
- محرک های استنشاقی مثل گازهای شیمیایی، مواد حساسیت زا یا دود
- ریفلاکس اسید که به آن بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) هم گفته می شود. درمان در اینجا
- سینوزیت مزمن درمان در اینجا
- مصرف بیش از حد الکل
- استفاده بیش از حد از صدا (مثل خواندن یا داد زدن)
علل کمتر شایع لارنژیت مزمن نیز شامل موارد زیر می شود:
- عفونت های باکتریایی یا قارچی
- عفونت توسط انگل های خاص
حتما بخوانید: 16 غذای برتر کاهش التهاب گلو و حلق
سایر علت های ابتلا به لارنژیت مزمن نیز عبارتند از:
