درمان گاستریت بستگی به علت به وجود آمدنش دارد. به طور مثال گاستریت حاد ناشی از دارو های ضد التهابی غیراستروئیدی با قطع مصرف این دارو ها بهتر می شود.
بهترین داروهای موجود
دارو های مورد استفاده برای درمان گاستریت عبارتند از:
- دارو های آنتی بیوتیک مخصوصِ از بین بردن هلیکوباکتر پیلوری. برای از بین بردن باکتری هلیکوباکتر پیلوری دستگاه گوارش، پزشک ممکن است ترکیبی از آنتی بیوتیک ها مثل کلاریترومایسین (Biaxin XL) و آموکسی سیلین (Amoxil، Augmentin) یا مترونیدازول (Flagyl) را تجویز کند. حتما آنتی بیوتیک را به مدت 7 تا 14 روز همراه با دارو های مخصوص پیشگیری از تولید اسید مصرف کنید. پس از درمان، پزشک شما را از نظر وجود باکتری هلیکوباکتر پیلوری مجددا آزمایش می کند تا مطمئن شود که از بین رفته اند.
- دارو هایی که مانع تولید اسید و باعث بهبودی می شوند. مهارکننده های پمپ پروتون با مختل کردن عملکرد بخش هایی از سلول هایی که اسید تولید می کنند، ترشح این ماده را کاهش می دهند. این دارو ها شامل دارو های تجویزی و بدون نسخه امپرازول (Prilosec) ، لانسوپرازول (Prevacid)، رابپرازول (Aciphex)، پانتوپرازول (Protonix) و غیره هستند.
استفاده طولانی مدت از مهارکننده های پمپ پروتون، به ویژه در دوز های بالا، ممکن است خطر شکستگی لگن، مچ دست و ستون فقرات را افزایش دهد. از پزشک تان بپرسید که آیا مصرف مکمل کلسیم ممکن است این خطر را کاهش دهد یا خیر.
- دارو های مخصوص کاهش تولید اسید. مسدود کننده های اسید که به آن ها مسدودکننده های هیستامین (H-2) هم گفته می شود، میزان اسید آزاد شده در دستگاه گوارش را کاهش می دهند که همین باعث تسکین درد گاستریت و بهبودی خواهد شد. مسدودکننده های اسید که با نسخه یا بدون نسخه در دسترس هستند عبارتند از : فاموتیدین (Pepcid)، سایمتیدین (Tagamet HB) و نیزاتیدین (Axid AR).
- دارو هایی که اسید معده را خنثی می کنند. پزشک شما ممکن است آنتی اسیدی را به رژیم دارویی تان اضافه کند. آنتی‌اسید ها، اسید موجود در معده را خنثی می کنند و می توانند به تسکین سریع درد کمک کنند. عارضه جانبی بسته به ترکیبات اصلی دارو ممکن است یبوست یا اسهال باشد. این دارو ها به تسکین فوری علائم کمک می کنند، اما معمولا در درمان اولیه استفاده نمی شوند. مهارکننده های پمپ پروتون و مسدودکننده های اسید در درمان گاستریت موثرتر هستند و عوارض جانبی کم تری هم دارند.
اسم قرص های ورم معده (قرص ورم معده معمولی و عصبی)
مدیریت و درمان
برای درمان بیماری التهابی روده چه روش هایی به کار برده می شود؟ (بدون جراحی)
درمان این بیماری بسته به نوع و علائمش متفاوت است. دارو ها می توانند به کنترل التهاب کمک کنند و علائم را از بین ببرند. برخی از دارو های مناسب برای درمان ورم و التهاب روده عبارتند از:
- آمینوسالیسیلات ها (داروی ضد التهابی مثل سولفاسالازین ، مسالامین یا بالسالازید) تحریک روده را به حداقل می رساند.
- آنتی بیوتیک ها عفونت و آبسه را درمان می کنند.
- دارو های بیولوژیک سیگنال های سیستم ایمنی که باعث التهاب می شوند را قطع می کنند.
- کورتیکواستروئید های مثل پردنیزون، سیستم ایمنی را کنترل می کنند و نواحی ملتهب را تسکین می دهند.
- دارو های تعدیل کننده ایمنی، سیستم ایمنی بیش فعال را آرام خواهند کرد.
شما همچنین می توانید از دارو های بدون نسخه زیر هم برای این منظور استفاده کنید:
- داروی ضد اسهال
- دارو های ضد التهابی غیراستروئیدی
- ویتامین ها و مکمل ها مثل پروبیوتیک ها
بهترین روش درمان ورم (نفخ) معده با متد طبیعی- گیاهی
جراحی بیماری التهاب روده به چه صورت است؟
حدود 7 نفر از هر 10 نفر مبتلا به بیماری التهاب روده که دارو ها دیگر علائم شان را تسکین نمی دهند، در نهایت باید جراحی شوند. در حین عمل جراحی، جراح:
- بخشی از روده بیمار را برمی دارد.
- دو انتهای روده سالم را به هم متصل می کند (آناستوموز).
بعد از جراحی، قسمت باقی مانده از روده با بدن سازگار می شود و مثل قبل عمل می کند. تقریبا از هر 10 نفری که برای بیماری التهاب روده تحت عمل جراحی قرار می گیرند، مشکل 6 نفر، ظرف 10 سال باز هم عود خواهد کرد.
جراحی کولیت اولسراتیو به چه صورت است؟
از هر 3 نفری که بیش از 30 سال با کولیت اولسراتیو یا زخمی روده زندگی می کنند، 1 نفر نیاز به جراحی پیدا خواهد کرد.
یک جراح طی این عمل:
- کولون (کولکتومی) یا کولون و راست روده (پروکتوکولکتومی) را برمی دارد.
- روده کوچک و مقعد را به هم متصل می کند.
- یک کیسه ایلئال می سازد تا مدفوع در آن جا جمع و سپس از طریق مقعد خارج شود.
به ندرت ممکن است بیمار به جای کیسه ایلئال، به ایلئوستومی نیاز پیدا کند. معمولا یک کیسه ایلئوستومی در خارج از شکم برای جمع‌آوری مدفوع به مقعد متصل می شود.
9 روان کننده شکم سریع (درمان یبوست و پاکسازی روده)
عمل پروکتوکولکتومی هم یک روش درمانی است. پس از جراحی برداشتن کولون و رکتوم، علائم بر نمی گردند. با این حال، ممکن است مشکلاتی در مورد ایلئوستومی یا کیسه ایلئال مثل پوچیت (التهاب و عفونت) به وجود بیاید.
