عوارض داروی اندانسترون، طرز مصرف زنان و کودکان و نکات دیگر

اندانسترون اقدامات شیمیایی موجود در بدن که می تواند حالت تهوع و استفراغ ایجاد کند را محدود می کند. اندانسترون برای جلوگیری از تهوع و استفراغ که به علت جراحی، شیمی درمانی سرطان یا درمان با اشعه ایجاد شود، استفاده می شود.

نباید از اندانسترون استفاده کنید اگر:

• از آپومورفین استفاده میکنید.
• به داروهای انسدرون یا داروهای مشابه (دلاسترون، گرانیزترون، پالوسوئترون) حساسیت دارید.
• بیماری کبد
• عدم تعادل الکترولیتی (مانند سطح پایین پتاسیم یا منیزیم در خون)
• نارسایی احتقانی قلب، ضربان قلب آرام
• سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم طولانی QT
• انسداد دستگاه گوارش (معده یا روده).
• در مورد اینکه آیا ایندسترون به شیر مادر منتقل می شود و یا می تواند به یک کودک شیر خوار آسیب برساند اطلاعاتی در دست نیست.
• اندانسترون برای افرادی که سن کمتر از 4 سال دارند استفاده نمی شود.

قرصهای خوراکی اندانسترون ممکن است حاوی فنیل آلانین باشد. اگر شما عارضه فنیل کتونوری (PKU) دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. برای اینکه مطمئن شوید اندانسترون برای شما بی خطر است، در موارد زیر با پزشک مشورت کنید.

همچنین بخوانید: 5 روش استفاده از سرکه سیب برای درمان سریع تهوع و استفراغ

نکات مصرف

• پیروی از تمام دستورالعمل ها در برچسب تجویزی الزامی است. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر یا طولانی تر از توصیه پزشک، مصرف نکنید.
• اندانسترون را می توان با غذا یا بدون آن مصرف کرد.
• اولین دوز اندنتسترون معمولا قبل از شروع عمل جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده می شود.
• قرص معمولی اندانسترون را با یک لیوان آب کامل مصرف کنید.

در مورد قرص خوراکی:

• قرص را در بسته بندی خود نگه دارید. هنگام مصرف فویل را باز کنید. قرص را از طریق فویل فشار ندهید ممکن است به قرص آسیب بزنید.
• برای قرار دادن قرص در دهان از دست های خشک و تمیز استفاده کنید.
• قرص را بدون جويدن در دهانتان حل کنيد.

در مورد استفاده از نوار حاوی محلول اندانسترون:

• با استفاده از دست های خشک، نوار را از بسته بیرون آورید و آن را روی زبان خود قرار دهید. بسرعت شروع به حل شدن می کند.
• اجازه دهيد بدون جويدن در دهانتان حل شود.
• چند بار پس از حل نوار، آب دهن فرو برده شود. می توانید از یک لیوان آب استفاده کنید.
• پس از مصرف دارو دست های خود را بشویید.
• دارو مایع را با با یک قاشق مخصوص یا فنجان دارویی مصرف کنید.
• دارو را در دمای اتاق دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید. داروی مایع را در موقعیت صحیح نگهدارید.

اگر مصرف دوز را فراموش کنیم چه اتفاقی می افتد؟

در اسرع وقت دوز را مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی باشد، دوز بعدی را مصرف کنید. داروی اضافی برای جبران دوز از دست رفته مصرف نکنید.

در صورت مصرف بیش از حد دارو چه اتفاقی می افتد؟

به پزشکان اورژانسی مراجعه کنید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل شک ناگهانی، یبوست شدید، احساس سرگیجه یا سردرد باشد.

مطلب مشابه: اسهال و استفراغ بزرگسالان، دلایل، قرص های موثر، علائم و نکات مهم دیگر

در طول دوره مصرف اندانسترون چه باید بکنم؟

اندانسترون ممکن است تفکر یا واکنش را مختل کند. اگر شما رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.

عوارض جانبی احتمالی اندانسترون

اگر علائم یک واکنش آلرژیک مانند بثورات، کهیر؛ تب، لرز، تنفس دشوار؛ تورم چهره، لب ها، زبان یا گلو دارید، به کمک پزشکی و اورژانس نیاز دارید.

در صورتی که: یبوست شدید، درد معده یا نفخ، سردرد با درد قفسه سینه و سرگیجه شدید یا سرگیجه تنها، ضربان قلب سریع یا تپش قلب، زردی (زرد شدن پوست یا چشم)، بینایی تیره یا از دست دادن موقت بینایی (از چند دقیقه تا چند ساعت)؛ سطح بالای سروتونین در بدن، تب، توهم، رفلکس های بیش فعالی، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی، غش کردن دارید، سریعا به اورژانس مراجعه کنید.

عوارض جانبی رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسهال یا یبوست
• سردرد
• خواب آلودگی
• احساس خستگی

چه داروهای دیگری بر اندانسترون تاثیر می گذارد؟

مصرف اندانسترون، به ویژه اگر از داروهای خاصی استفاده کنید، از جمله آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد افسردگی، داروهای آرتروز قلب، داروهای ضدویروسی و داروهای درمان سرطان، مالاریا، یا ایدز، می تواند مشکل جدی قلب ایجاد کند. در مورد تمام داروهایی که استفاده می کنید و یا شروع داروهای جدید و یا توقف داروهای مصرفی در طول درمان با اندانسترون، به پزشک خود اطلاع دهید.

در هنگام استفاده از اندانسترون، استفاده از بعضی از داروها می تواند باعث ایجاد سطح بالایی از سروتونین در بدن شود، نتیجه وضعیتی است که به نام “سندروم سروتونین” نامیده می شود و می تواند مرگبار باشد. اگر از داروهای زیر استفاده می کنید به پزشک خود بگویید:

• دارو برای درمان افسردگی
• دارو برای درمان اختلال روانی
• دارو ناروتیک یا مخدر
• دارو برای جلوگیری از تهوع و استفراغ

هشدارها برای گروه های دیگر

در مورد انسان برای زنان باردار مطالعات کافی انجام نشده است و اثر بر روی جنین مشخص نیست. تحقیقات در حیوانات خطر آسیب جنین را نشان نمی دهد. اگر باردار هستید یا قصد دارید باردار شوید، با پزشک خود صحبت کنید. تنها در صورت نیاز، این دارو، باید در بارداری استفاده شود.

برای زنان شیرده اندانسترون ممکن است به شیر مادر منتقل شود و ممکن است در کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، عوارض جانبی ایجاد کند. اگر کودک را با شیر مادر تغذیه می کنید با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد تصمیم بگیرید که شیر دهی یا مصرف این دارو را متوقف کنید.

در مورد سالمندان کلیه ها ممکن است بخوبی کار نکنند و در نتیجه باعث می شود که بدن به آرامی دارو را پردازش کند. در نتیجه، مقدار بیشتری از دارو به مدت زمان طولانی در بدن باقی می ماند. این خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. این دارو در کودکان زیر 4 سال مورد مطالعه قرار نگرفته است. نباید در کودکان این محدوده سنی استفاده شود.

حتماٌ بخوانید: عوارض شیمی درمانی برای اطرافیان و نکات ساده برای پیشگیری

چگونه اندانسترون را مصرف کنیم؟

مقدار دوز، فرم دارویی و چگونگی مصرف دارو، بستگی به موارد زیر دارد:

• سن.
• عارضه ای که درمان می شود.
• شدت عارضه چقدر است.
• سایر شرایط پزشکی و بیماری ها.
• چگونگی واکنش به دوز اول.

شکل های عمومی داروی اندانسترون

• فرم قرص خوراکی
• 4 میلی گرم، 8 میلی گرم

مصرف پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی

• دوز بزرگسالان (سنین 18-64 سال): دوز معمولی برای شیمی درمانی که احتمالا موجب حالت تهوع و استفراغ می شود یک دوز 24 میلی گرم در روز 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی. دوز معمولی برای شیمی درمانی که به احتمال زیاد باعث تهوع و استفراغ می شود 8 میلی گرم، 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی. هشت ساعت بعد، می توانید 8 میلی گرم دیگر مصرف کنید. برای 1-2 روز پس از شیمی درمانی، می توانید 8 میلی گرم دو بار در روز مصرف کنید.
• دوز کودکان (سنین 12 تا 17 سال): دوز معمولی برای شیمی درمانی که تا حدودی احتمال تهوع و استفراغ را ایجاد می کند 8 میلیگرم به مدت 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی است. چهار و هشت ساعت بعد از اولین دوز، کودک می تواند 8 میلیگرم دیگر مصرف کند. برای 1-2 روز پس از شیمی درمانی، آنها می توانند 8 میلی گرم سه بار در روز مصرف کنند.
• دوز کودکان (سنین 4 تا 11 سال): دوز معمولی برای شیمی درمانی که تا حدودی احتمال تهوع و استفراغ را به وجود می آورد 4 میلی گرم 30 دقیقه قبل از شیمی درمانی است. چهار و هشت ساعت بعد از اولین دوز، کودک شما می تواند 4 میلی گرم دیگر مصرف کند. برای 1-2 روز پس از شیمی درمانی، کودک شما می تواند 4 میلی گرم 3 بار در روز مصرف کند.
• دوز کودکان (تا 3 سال): تأیید نشده است که اندانسترون برای استفاده در کودکان زیر 4 سال ایمن و موثر است. نباید در کودکان این محدوده سنی استفاده شود.
• دوز بزرگسال (65 سال و بالاتر): در مورد سالمندان کلیه ها ممکن است بخوبی کار نکنند و در نتیجه باعث می شود که بدن به آرامی دارو را پردازش کند. در نتیجه، مقدار بالاتری از دارو به مدت زمان طولانی در بدن باقی می ماند. این موضوع خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. در این حالت پزشک ممکن است با دوز پایین شروع کند. تا به سطح لازم برسد.

مصرف دارو برای جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از تابش اشعه

• دوز بزرگسالان (سنین 18-64 سال): دوز معمول 8 میلیگرم 1 تا 2 ساعت قبل از تابش و سپس 8 میلی گرم در هر 8 ساعت پس از اولین دوز. ادامه درمان 1 تا 2 روز پس از اتمام پرتو درمانی. این دوز ممکن است بسته به نوع اشعه ای که دریافت می کنید متفاوت باشد.
• دوز کودکان (سن 0 تا 17 سال): ثابت نشده است که در این مورد این دارو برای استفاده در کودکان مناسب و ایمن باشد.
• دوز بزرگسال (65 سال و بالاتر): در مورد سالمندان کلیه ها ممکن است بخوبی کار نکنند و در نتیجه باعث می شود که بدن به آرامی دارو را پردازش کند. در نتیجه، مقدار بالاتری از دارو به مدت زمان طولانی در بدن باقی می ماند. این موضوع خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. در این حالت پزشک ممکن است با دوز پایین شروع کند. تا به سطح لازم برسد.

همچنین بخوانید: رادیوتراپی چیست؟ عوارض، هزینه، مقایسه با شیمی درمانی و نکات دیگر

مصرف پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از جراحی

• دوز بزرگسالان (سنین 18-64 سال): دوز معمولی یک ساعت قبل از بیهوشی برای جراحی، 16 میلیگرم است.
• دوز کودکان (سن 0 تا 17 سال): ثابت نشده است که در این مورد این دارو برای استفاده در کودکان مناسب و ایمن باشد.
• دوز بزرگسال (65 سال و بالاتر): در مورد سالمندان کلیه ها ممکن است بخوبی کار نکنند و در نتیجه باعث می شود که بدن به آرامی دارو را پردازش کند. در نتیجه، مقدار بالاتری از دارو به مدت زمان طولانی در بدن باقی می ماند. این موضوع خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد. در این حالت پزشک ممکن است با دوز پایین شروع کند. تا به سطح لازم برسد.

ملاحظات: برای افراد مبتلا به بیماری کبد در صورت داشتن بیماری شدید کبد، نباید از این دارو بیش از 8 میلیگرم مصرف شود.