عوارض پماد تریامسینولون استوناید، روش مصرف و نکات مهم

در این مطلب از چندین مجله معتبر پزشکی در سرتاسر دنیا کمک گرفتیم تا شما را با طرز استفاده، عوارض جانبی، نکات مهم و ضروری پماد تریامسینولون استوناید آشنا کنیم.

پماد تریامسینولون استوناید چیست؟

• خاصیت ضد التهابی دارد و در بیماریهای مختلفی مانند اگزما، آلرژی، لوپوس، پسوریازیس، آلوپسی، آسم و آرتریت خودایمنی استفاده می‌شود.
• پماد ۰.۰۲۵٪ و ۰.۱٪
• تریامسینولون استوناید ۰.۰۲۵٪ حاوی ۲۵ صدم میلی گرم تریامسینولون استوناید در هر گرم با پایه نفت سفید و روغن معدنی.
• تریامسینولون استوناید ۰.۱٪ حاوی یک میلی گرم تریامسینولون استوناید در هر گرم با پایه نفت سفید و روغن معدنی.
• کورتیکواستروئیدهای موضعی، برای رهایی از التهاب و خارش و درماتوزهای پاسخگو به کورتیکواستروئید استفاده می شوند.

مقدار مصرف

دارو را مطابق با دستور ذکر شده، به صورت یک لایه نازک به ناحیه مبتلا بمالید:

• پماد تریامسینولون استوناید ۰.۰۲۵٪ ۲ الی ۴ بار در روز
• پماد تریامسینولون استوناید ۰.۱٪ دو الی سه بار در روز بسته به شدت ضایعه

پانسمان بسته ممکن است برای درمان پسوریازیس یا مشکلات مقاوم به درمان استفاده شود. اگر عفونت گسترش پیدا کند استفاده از پانسمان بسته نباید ادامه پیدا کند و درمان مناسب ضد میکروبی باید جایگزین شود.

حتما بخوانید: برای درمان خارش بدن چه باید کرد؟ 8 روش ساده و جدید

عوارض جانبی

عوارض جانبی ذکر شده زیر به ندرت با مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی ذکر شده اند اما با استفاده به شکل پانسمان بسته، احتمال بروز آن ها ممکن است بیشتر شود. این واکنش های دارویی به ترتیب احتمال بروز بیشتر به کمتر ذکر شده اند:

• سوختگی
• خارش
• تحریک‌پذیری پوست
• خشکی
• فولیکولیت
• پرمویی سراسری
• عود آکنه (جوش)
• تجمع رنگدانه
• درماتیت اطراف دهان
• درماتیت تماسی حساسیتی
• لیچ افتادگی
• عفونت ثانویه
• تحلیل رفتن پوست
• استریا
• تب عرق گز

احتیاطات

جذب سیستمیک کورتیکواستروئیدهای موضعی، باعث سرکوب برگشت پذیر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال و بروز سندروم کوشینگ، افزایش قند خون و دفع قند در ادرار در برخی بیماران می ‌شود.

• مواردی که جذب سیستمیک را تقویت می کنند شامل استفاده از استروئیدهای قوی، استفاده از دارو در نواحی وسیع، استفاده طولانی مدت و استفاده از پانسمان بسته هستند.
• بنابراین بیمارانی که مقدار زیادی از یک استروئید موضعی قوی در ناحیه وسیع یا به همراه پانسمان بسته استفاده می کنند، باید مرتباً احتمال سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال آنها با استفاده از کورتیزول آزاد ادرار و تست های تحریک ACTH بررسی شود.
• اگر سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال مشاهده شد، باید اقدامی در رابطه با قطع دارو نظیر کاهش دفعات مصرف یا استفاده از یک استروئید ضعیف تر انجام شود. بهبود عملکرد محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال عموماً پس از قطع مصرف دارو، سریع و کامل می باشد.
• علائم و نشانه های محرومیت از استروئید به طور نادر ممکن است رخ دهد که نیازمند مکمل های موضعی کورتیکواستروئید است. کودکان ممکن است مقدار بیشتری از کورتیکواستروئیدهای موضعی را کسب کنند و در نتیجه بیشتر مستعد مسمومیت سیستمیک هستند.
• اگر تحریک پذیری پوست گسترش یافت، مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی باید قطع شود و درمان مناسب جایگزین شود.
• در صورت وجود عفونتهای پوستی، استفاده از یک داروی ضد قارچ یا ضد باکتری مناسب باید جایگزین شود. اگر پاسخ مطلوب مشاهده نشد، مصرف کورتیکواستروئید تا زمان کنترل عفونت به حد کافی، باید به تعویق افتد.

تست های آزمایشگاهی

تست های زیر برای ارزیابی سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال مناسب می باشند:

• تست کورتیزول آزاد ادرار
• تست تحریک ACTH

حتما بخوانید: این 6 روش درمان قطعی اگزمای پوستی به جای متدهای بی فایده ی گیاهی-خانگی

سرطان زایی، جهش زایی و تداخل با باروری

مطالعات طولانی مدت برای ارزیابی سرطانزایی احتمالی در حیوانات یا تاثیر بر باروری در نتیجه استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی انجام نشده است. مطالعاتی برای تعیین جهش زایی پردنیزولون و هیدروکورتیزون، نتایج منفی را نشان دادند.

طبقه بندی مصرف در بارداری: C

در بررسی سیستماتیک و با دوز نسبی کم، کورتیکواستروئیدها عموماً در جانوران آزمایشگاهی تراتوژن (جهش زا) می باشند. کورتیکواستروئید های قوی پس از مصرف پوستی در جانوران آزمایشگاهی جهش زا گزارش شدند هیچ مطالعه کنترل شده و مناسبی در زنان باردار در رابطه با تاثیرات جهش زای کورتیکواستروئیدهای موضعی وجود ندارد؛ بنابراین مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی در بارداری تنها زمانی مجاز می باشد که فایده احتمالی آن از خطرات احتمالی آن بر جنین بیشتر باشد. دارو های این رده نباید در زنان باردار به طور گسترده، در مقادیر زیاد و طولانی مدت استفاده شوند.

مصرف در دوران شیردهی

این که آیا استفاده موضعی از کورتیکواستروئیدها می تواند باعث جذب کافی سیستمیک برای ترشح مقادیر قابل توجه در شیر مادر شود، مشخص نشده است.

کورتیکواستروئید های سیستمیک در شیر مادر ترشح می شود اما در مقادیر بسیار اندکی که تاثیرات زیانباری بر روی شیر خوار نمی گذارد. با این اوصاف، جوانب احتیاط در مادران شیرده که از کورتیکواستروئیدهای موضعی استفاده می کنند باید رعایت شود.

مصرف در کودکان

کودکان ممکن است استعداد بیشتری برای سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال وابسته به مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی و سندروم کوشینگ به علت بیشتر بودن نسبت سطح پوست به وزن بدن، نسبت به بیماران بالغ نشان دهند. سرکوب محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال، سندروم کوشینگ و افزایش فشار داخل جمجمه با مصرف کورتیکواستروئیدها موضعی در کودکان گزارش شده است. ن

شانه های سرکوب آدرنال در کودکان شامل محدودیت رشد قدی، تاخیر در وزن گیری، کم بودن سطوح کورتیزول پلاسما و نبود پاسخ به تحریک ACTH. نشانه های افزایش فشار داخل جمجمه ای شامل فونتانل های برجسته، سردرد و ادم پاپی دوطرفه. استفاده از کورتیکواستروئیدهای موضعی در کودکان باید به کمترین حد موثر در رژیم درمانی تقلیل یابد. درمان با کورتیکواستروئید در طولانی مدت ممکن است با رشد و نمو کودکان تداخل داشته باشد.

بیش مصرفی

کورتیکواستروئیدهای موضعی ممکن است در مقادیر کافی برای تولید اثرات سیستمیک، جذب بدن شوند.

حتما بخوانید: 8 تا از بهترین و جدیدترین روشهای گیاهی درمان آلرژی طبق تحقیقات جدید

موارد منع مصرف

مصرف کورتیکواستروئیدهای موضعی در بیماران دارای سابقه حساسیت شدید به هر یک از اجزا دارو ممنوع است.

توضیحاتی درباره دارو

• کورتیکواستروئیدهای موضعی دارای خواص ضد التهابی، ضد خارش و منقبض کننده عروق هستند. عملکرد ضد التهابی کورتیکواستروئیدهای موضعی هنوز مشخص نیست.
• وسعت جذب پوستی کورتیکواستروئیدهای موضعی با فاکتورهای زیادی شامل راه مصرف، تمامیت پوستی و و استفاده از پانسمان های بسته مشخص می شود.
• کورتیکواستروئیدهای موضعی می‌توانند از طریق پوست سالم و طبیعی جذب شوند.
• التهاب و یا سایر بیماری های پوستی، جذب پوستی را افزایش می دهند.
• پانسمان بسته جذب پوستی کورتیکواستروئیدهای موضعی را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. با این وجود پانسمان بسته یک درمان کمکی با ارزش در رابطه با درماتوزهای مقاوم است.
• کورتیکواستروئیدهای موضعی به محض جذب از راه پوست، از طریق راه های مشابه با راه های انتقال دهنده کورتیکواستروئید های سیستمیک، جابجا می شوند.
• استروئیدها در درجه اول در کبد متابولیزه شده و سپس توسط کلیه ها دفع می شوند. برخی از کورتیکواستروئیدهای موضعی و متابولیت های آنها نیز درون صفرا دفع می شوند.

پماد مشابه: پماد/کرم مومتازون –عوارض، قیمت، طرز مصرف اصولی و نکات مهم

راهنمای دارویی

بیمارانی که از کلیک استروئیدهای موضعی استفاده می‌کنند باید اطلاعات و دستورات زیر را رعایت کنند.

• این دارو تنها با تجویز پزشک قابل مصرف است. فقط برای استعمال خارجی است. از تماس آن با چشم خودداری کنید.
• باید بیماران توصیه شود که از این دارو برای مشکلاتی غیر از مشکل حاضر خود استفاده نکنند.
• ناحیه مبتلا نباید بانداژ شده، پوشیده یا توسط پانسمان پیچیده شود مگر اینکه پزشک دستور داده باشد.
• بیماران باید هر نشانه هر پاسخ‌های موضعی به‌خصوص آنهایی که توسط پانسمان بسته پوشیده شده اند، گزارش کنند.
• باید به والدین کودکان بیمار توصیه شود که اگر ناحیه مبتلا زیر یا اطراف پوشک است، از پوشک های تنگ یا شلوار های پلاستیکی استفاده نکنند زیرا این لباس ها نقش پانسمان بسته را ایفا می کنند.