دمیترون اقدامات شیمیایی موجود در بدن را که می تواند موجب تهوع و استفراغ شود محدود می کند. دمیترون برای جلوگیری از تهوع و استفراغ که ممکن است توسط جراحی یا دارو های درمان سرطان (شیمی درمانی یا اشعه) ایجاد شود، مصرف می شود. دمیترون برای جلوگیری از تهوع یا استفراغ که به علت عوامل غیر از درمان سرطان یا جراحی ایجاد می شود نیز کاربرد دارد.
دمیترون چیست؟
یک آنتاگونیست گیرنده سروتونین نوع 3 رقابتی است. این دارو در درمان تهوع و استفراغ ناشی از داروهای سیتوتوکسیک شیمی درمانی، از جمله سیتو پلاتین موثر است و خواص آنکسیولیتیک و نورولپتیک آن اثبات شده است.
نشانه های نیاز به دمیترون
نشانه یک اصطلاح برای علائم بیماری است که باعث نیاز به داروی خاص می شود. به عنوان مثال، استامینوفن یا پاراستامول برای نشانه تب، توسط بیمار استفاده می شود یا پزشک آن را برای سردرد یا درد بدن تجویز می کند. در حال حاضر تب، سردرد و درد بدن نشانگر نیاز پاراستامول است. بیمار باید از نتایج داروهایی عمومی که برای خیلی از بیماری ها مشترک است آگاهی داشته باشد زیرا می توان آنها را در داروخانه بدون نسخه پزشک تهیه کرد.
- پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی: دمیترون بصورت محلول خوراکی برای جلوگیری از تهوع و استفراغ همراه با شیمی درمانی سرطانی بسیار مؤثر است.
- پیشگیری از تهوع و استفراغ همراه با پرتودرمانی: دمیترون برای جلوگیری از تهوع و استفراغ در ارتباط با پرتودرمانی در بیمارانی که در معرض تابش پرتو هستند موثر است.
- پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل: دمیترون برای جلوگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل استفاده می شود. همانطور که با سایر داروهای ضد التهابی نیز توصیه می شود، در بیمارانی که تهوع و استفراغ پس از عمل برای آنها مضر است، دمیترون توصیه می شود. حتی در مواردی که میزان تهوع و یا استفراغ پس از عمل پایین باشد.
حتما بخوانید: اسهال و استفراغ بزرگسالان، دلایل، قرص های موثر، علائم و نکات مهم دیگر
چگونه دمیترون را مصرف کنم؟
میزان استفاده از محلول دمیترون تحت دستور پزشک با توجه به برچسب دارو مشخص می شود.
- یک فرم دارو بصورت یک نوار محلول در دسترس است.
- بلافاصله پس از باز کردن کیسه از نوار استفاده کنید. نوار استفاده شده را برای استفاده در آینده نگهداری نکنید.
- اطمینان حاصل کنید که هنگام باز کردن کیسه فویل، دستانتان خشک هستند.
- برای استفاده از نوار محلول دمیترون نوار را بردارید و آن را در بالای زبان خود قرار دهید. هنگامی که نوار حل می شود، می توان آن را با بزاق بلعید.
- نوار محلول دمیترون را نباید بلعید یا فرو برد.
- پس از استفاده، دستان خود را بشویید.
جزئیات استفاده از دمیترون
برای هر دارو استفاده خاص و همچنین عمومی وجود دارد. دارو برای پیشگیری از بیماری، درمان بیماری در طول یک دوره یا مصرف بلند مدت، استفاده می شود. همچنین می تواند برای درمان علائم خاص مورد استفاده قرار گیرد. مصرف دارو بستگی به شکل بیماری دارد. ممکن است در فرم تزریق یا گاهی در فرم قرص مفید باشد. این دارو میتواند برای یک نشانه ناراحت کننده یا یک وضعیت مرگ آور استفاده شود. در حالی که مصرف بعضی از داروها را می توان بعد از چند روز متوقف کرد، مصرف برخی داروها باید برای مدت طولانی ادامه یابد تا در بدن اثر کند.
میزان مصرف دمیترون
قرص های خوراکی
به محض درآوردن قرص از فویل آن را بالای زبان قرار دهید و در دهن حل کنید. دوز دهانی توصیه شده دمیترون، 24 میلی گرم به صورت سه قرص 8 میلی گرم تجویز می شود که 30 دقیقه قبل از شروع شیمی درمانی اولین دوز آن مصرف میشود.
استفاده کودکان
- تجربه استفاده دوز 24 میلی گرم در بیماران کودک وجود ندارد.
- برای پیشگیری از تهوع و استفراغ همراه با شیمی درمانی سرطانی دوز مصرفی بالغ توصیه شده یک قرص دمیترون 8 میلی گرم و یا 10 میلی لیتر در حدود دو قاشق چای خوری شربت معادل 8 میلی گرم دمیترون است.
- مصرف خوراکی دو بار در روز توصیه شده است. اولین دوز باید 30 دقيقه قبل از شروع شيمي درماني و دوز بعد 8 ساعت بعد از دوز اول تجويز شود. یک قرص دمیترون 8 میلی گرم یا 10 میلی لیتر یا 2 قاشق چای خوری شربت معادل 8 میلی گرم دمیترون.
- راه حل خوراکی باید یک تا دو روز پس از اتمام شیمی درمانی دو بار در روز (هر 12 ساعت) تجویز شود.
استفاده برای پرتو درمانی
پیشگیری از تهوع و استفراغ مرتبط با پرتودرمانی
- دوز توصیه شده خوراکی یک قرص دمیترون 8 میلی گرم یا 2 میلی لیتر شربت معادل 8 میلی گرم دمیترون است
- مصرف خوراکی 3 بار در روز توصیه شده است.
- برای تابش کامل بدن، یک قرص هشت میلی گرم یا 10 میلی لیتر به اندازه 2 قاشق چای خوری شربت معادل 8 میلی گرم دمیترون تجویز می شود.
- مصرف خوراکی باید 1 تا 2 ساعت قبل از شروع پرتو درمانی تجویز شود.
- دوزهای بعدی هر 8 ساعت بعد از اولین دوز برای 1 تا 2 روز پس از اتمام پرتودرمانی، تجویز می شود.
- برای پرتودرمانی روزانه به ناحیه شکم، یک قرص 8 میلی گرم یا 10 میلی لیتر اندازه 2 قاشق چای خوری شربت معادل 8 میلی گرم دمیترون تجویز می شود.
- راه حل خوراکی باید 1 تا 2 ساعت قبل از پرتو درمانی تجویز شود، دوزهای بعدی، هر 8 ساعت بعد از اولین دوز در صورت وجود رادیوتراپی روزانه، تجویز می شود.
تهوع و استفراغ پس از عمل
- مصرف خوراکی 1 ساعت قبل از القای بیهوشی.
- مصرف خوراکی در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل در کودکان مشابه بزرگسالان است.
تنظیم دوز برای بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبدی: در بیماران مبتلا به اختلالات شدید کبدی که نیمه عمر دارو افزایش می یابد دوز روزانه بیش از هشت میلی گرم نباید تجویز شود.
تداخلات دارویی دمیترون
- داروهای موثر بر آنزیم های سیتوکروم P-4 50: به نظر نمی رسد که دمیترون سیستم آنزیمی متابولیزه کننده سیتوکروم P-4 50 را در کبد مهار کند. از آنجایی که دمیترون توسط آنزیم های متابولیزه کننده داروهای CY-P3 50، CYP3A4، CYP2D6، CYP3A4 متابولیزه می شود، القا کننده ها یا مهار کننده های این آنزیم ها ممكن است باعث كاهش ترشحات و در نتیجه نیمه عمر دمیترون شود. بر اساس داده های محدود موجود، هیچ تنظیم دوزی برای بیماران مصرف کننده این داروها توصیه نمی شود.
- آپومورفین: بر اساس گزارش ها، به علت هیپوتانسیون عمیق و از دست دادن هوشیاری که آپومورفین با دمیترون ایجاد می کند، استفاده همزمان از آپومورفین با دمیترون منع شده است.
- فنیتوین، کاربامازپین و ریفامپین: در بیماران تحت درمان با القا کنندگان قوی CYP3A4 (به عنوان مثال، فنیتوین، کاربامازپین و ریفامپین)، دفع دمیترون به میزان قابل توجهی افزایش یافت و غلظت دمیترون در خون کاهش یافت.
- ترامادول: استفاده همزمان ممکن است منجر به کاهش اثرات ضد درد ترامادول شود.
- داروهای سروتونرژیک: پس از استفاده همزمان از آنتاگونیست های گیرنده 5 HT و دیگر داروهای سروتونین، شامل مهار کننده های بازجذب سروتونین (SSRI) و مهارکننده های بازجذب سروتونین و نورآدرنالین (SNRI)، سندروم سروتونین (شامل وضعیت ذهنی تغییر یافته، بی ثباتی اتونومیک و علائم عصبی عضلانی) رخ داد.
- شیمی درمانی: در انسان، داروهای کرموستین، اتوپوزید و سیس پلاتین بر روی داروهای دمیترون تاثیر نمی گذارند.
- تمازپام: دمیترون هیچ تاثیری بر روی فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک تامازپام نداشت.
- آلفنتانیل و آتراکوریوم: دمیترون اثرات ضد انقباضی تنفسی تولید شده توسط آلفنتانیل یا میزان انسداد عصبی عضلانی تولید شده توسط اتتراوریوم را تغییر نمی دهد. تداخل با بیهوشی عمومی یا موضعی مورد مطالعه قرار نگرفته است.
سوء مصرف و وابستگی
مطالعات روی حیوانات نشان داده است که دمیترون یک بنزودیازپین رقابتی نیست و جایگزین بنزودیازپینها نیز نیست.
حتما بخوانید: قرص یا شربت دمیترون، نحوه مصرف، بارداری، کودکان و نکات دیگر
اثرات جانبی
عوارض جانبی جدی این دارو (فقط در 3 درصد بیماران اتفاق می افتد) شامل تاری دید و یا از دست دادن بینایی موقت (که مدت آن از چند دقیقه تا چند ساعت است)، ضربان آهسته قلب، مشکل تنفسی، اضطراب، بی قراری، لرزش، احساس انتقال و احتباس ادرار است که معمولا با متوقف کردن مصرف دمیترون از بین میروند. در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی، با پزشک خود تماس بگیرید.
دمیترون ممکن است فکر یا واکنش شما را مختل کند. اگر رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به هوشیاری دارد، مراقب باشید.
سندروم سروتونین یک سندرم احتمالا مرگ آور است که می تواند به علت تداخلات دارویی بوجود بیاید. اگر قرص های خوراکی دمیترون را با داروهای دیگر (مثلا داروهای خاصی که برای درمان افسردگی، درد، میگرن استفاده می شود) استفاده می کنید احتمال خطر بیشتر است. علائم ممکن است شامل آشفتگی، گیجی، توهمات، کما، تب، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرزش و تعریق بیش از حد، تهوع، استفراغ یا اسهال باشد. اگر در معرض هر کدام از این علائم هستید، به اورژانس مراجعه کنید.
- سردرد
- ناراحتی / خستگی
- یبوست
- اسهال
- ناخوشی
التهاب ریه در حدود 1٪ از بیماران دریافت کننده دمیترون رخ داده است.
در مورد سایر موارد نادر آنافیلاکسی، برونکوسپاسم، تاکی کاردی، آنژین (درد قفسه سینه)، هیپوکالمی، تغییرات الکتروکاردیوگرافی، حوادث انسداد عروق و تشنج گزارش شده است، به جز در مورد برونکوسپاسم و آنافیلاکسی، ارتباط با دمیترون مشخص نبود.
تهوع و استفراغ ناشی از پرتو درمانی
عوارض جانبی در بیماران دریافت کننده قرص دمیترون و پرتو درمانی همزمان مشابه دریافت همزمانی با شیمی درمانی گزارش شده است. بیشترین موارد ناخواسته گزارش شده سردرد، یبوست و اسهال بود.
تهوع و استفراغ بعد از عمل
- رویداد ناخوشایند
- جراحت و زخم
- خواب آلودگی / بی حالی
- سردرد
- هیپوکسیا
- پریسسیا
- ناخوشی
- اختلال گوش و حلق و بینی
- اضطراب / تحریک
- برادی کاردی
- رعشه
- احتباس ادرار
- فشار خون
- خارش
مشاهدات مقدماتی در تعداد کمی از افراد نشان می دهد که در مقایسه با قرص های خوراکی دمیترون، قرص های زیرزبانی دمیترون، بیشتر باعث سردرد می شوند.
حاملگی و شیردهی: اگر باردار و یا شیرده هستید و یا قصد دارید باردار شوید، با پزشک خود مشورت کنید. باید در مورد مزایا و خطرات استفاده از قرصهای خوراکی دمیترون در هنگام حاملگی صحبت کنید. اینکه دمیترون وارد شیر مادر می شود هنوز اثبات نشده است.
نکات در مورد دمیترون
- اگر دچار آلرژی به دمیترون یا داروهای مشابه مانند دولاسترون، گرانیزترون یا پالوسوئترون هستید، نباید از این دارو استفاده کنید.
- اگر از آپومورفین استفاده می کنید، دمیترون را مصرف نکنید.
- اگر بیماری کبدی یا سابقه شخصی یا خانوادگی سندرم طولانی QT دارید، قبل از مصرف دمیترون، به پزشک خود بگویید
- تریپتیمور تری گلیسیرید خوراکی ممکن است حاوی فنیل آلانین باشد. اگر فنیل کتونوری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
حتما بخوانید: رایج ترین علتهای حالت تهوع بعد از غذا چیست؟ روش درمان خانگی
شرایط ویژه
در شرایطی نباید از دارو استفاده کنید یا تحت درمان خاصی قرار بگیرید زیرا ممکن است آسیب ببینید. در بعضی موارد، می تواند خطرناک یا مرگ آور باشد. هنگام استفاده از یک روش نباید روش دیگری را بکار برد یا زمانی که یک داروی دیگر مصرف می کنید، نباید یک داروی دیگر مصرف شود.
