سلیاک

سلیاک و سرطان: ریسک ها، پیشگیری و نکات مهم

با بیماری سلیاک، سیستم ایمنی بدن به پوشش های روده خود حمله می کند. در سرطان، سلول ها به طور غیر طبیعی رشد می کنند و به سایر قسمت های بدن حمله می کنند.

اما در علم نشان داده شده است که افراد مبتلا به بیماری سلیاک با افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان رو به رو هستند. خوشبختانه آن ها شکل های نادری دارند و با بهبودی روده، خطر کاهش می یابد.

دکتر Benjamin lebwohl استادیار پزشکی در امراض مسری در مرکز بیماری‌ های سلیاک دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک می‌گوید: “یکی از آن ها [سرطان] لنفوم سلول T مرتبط با enteropathyانتروپاتی نامیده می شود. این عارضه نوعی بیماری در لنفوم روده باریک است” مورد دیگر سرطان روده کوچک یا آدنوکارسینوما در روده کوچک است. این سرطان ها اغلب به صورت عمومی در اغلب مردم دیده نمی شود اما در افراد مبتلا به بیماری سلیاک با سرعت بیش تری اتفاق می افتد.

38 خوراکی در دنیا که بیشترین خاصیت را برای سلامتی دارند

Lebwohl می گوید:” یافته ها این واقعیت را تایید می كنند كه بیماری سلیاک و التهاب روده ای كه در این بیماری نقش دارد، خطری برای سلامتی می باشد.” البته شواهد بسیار خوبی نشان می دهد که بهبودی در روده خطر اضافی برای ابتلا به سرطان را کاهش می دهد و هم چنین شواهدی وجود دارد که پیروی از رژیم غذایی بدون گلوتن منجر به بهبود روده می شود.”

این یک دلیل دیگر است که چرا افراد دارای علائم یا عوامل خطر برای بیماری سلیاک باید آزمایش بدهند و در صورت تشخیص، از یک رژیم غذایی فاقد گلوتن استفاده کنند.

حافظه تعجب آور

Ken Kilgore، دکترای تخصصی و مدیر داروسازی مشارکتی در شرکت های دارویی جانسون در پنسیلوانیا، دلیل ویژه ای برای عدم تقلب دارد.

در سال 2002، Donald پدر Kilgore، از کاهش شدید وزن رنج می برد که در ماه سپتامبر بیماری او لنفوم سلول B تشخیص داده شد. با وجود شیمی درمانی، وضعیت او رو به زوال بود. او دیگر نمی توانست علاقه های خود را برای گلف یا تماشای فوتبال دانشگاه Michigan با پسرش دنبال کند.

Ken Kilgore به یاد می آورد: “ما برای دهه ها بلیط فصلی داشتیم و شنبه های فوتبال یکی از محبوب ترین موارد خانواده ما بود.” “با این وجود، در اواسط فصل 2002 مشخص شد که او به اندازه کافی برای ادامه بازی ها قدرت ندارد. من و او 35 سال با هم فوتبال Michigan را تماشا کرده بودیم و تا آن زمان کم تر بازی را از دست داده بودیم ”

word image 92

در آن زمان ، Ken Kilgore استادیاری در دانشکده پزشکی دانشگاه Michigan ، Ann Arbor بود. یک دوست متخصص گوارش در آن جا پیشنهاد کرد که پدرش باید از نظر بیماری سلیاک آزمایش شود. نتایج بررسی مثبت اعلام شد.

در عین حال، Ken Kilgore معتقد است که بیماری سلیاک پدرش حداقل 10 سال قبل از تشخیص سرطان او فعال بوده است. Donald Kilgore برخی از مشکلات تغذیه ای، به ویژه سطح پایین ویتامین B12 را داشت.

تحقیقات اخیر نشان می دهد که خطر ابتلا به سرطان در هنگام تشخیص بیماری سلیاک و درمان آن به طور موثری کاهش می یابد ، واقعیتی که هنوز هم Ken Kilgore را متعجب می کند. او می گوید: “ما به طور قطع در دوره تاریکی از آگاهی درباره سلیاک قرار داشتیم.”

Ken Kilgore پدر خود را به بخش مراقبت های پزشکی دانشگاه Michigan برد زیرا فکر می کرد پزشکان معدودی هستند که درمورد بیماری سلیاک اطلاعات به روزی دارند. وی اظهار تاسف كرد: “متاسفانه خیلی دیر شده بود.”

در حالی که آزمایش بیماری سلیاک انجام شد، Donald Kilgore تحت آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی قرار گرفت که نشان داده شد مبتلا به سرطان لنفوم سلول T است. به مدت نیم سال، درمان او شکل نادرست سرطان را هدف قرار داده بود. خیلی دیر شده بود. Donald Kilgore در سپتامبر 2003 در سن 67 سالگی درگذشت.

پس از تشخیص بیماری Donald Kilgore، تمام خانواده تحت آزمایش بیماری سلیاک قرار گرفتند. Ken Kilgore اولین کسی بود که در سال 2003 تستش مثبت شد و پس از آن نیز دخترش که دارای سندرم داون بود و برادر زاده اش جواب آزمایششان مثبت شد، از همه تعجب آورتر مادرش است.

Ken Kilgore که اکنون 50 سال دارد، می گوید: “ما در این ماجراجویی به دنبال نعمت های پنهان هستیم.” ما در دراز مدت احساس می کنیم که پدرم برای همه ما کاری عالی انجام داده است. ”

درک خطر

Alice Bast، رئیس و مدیر اجرایی مرکز Beyond Celiac که یک سازمان حمایت از بیماران مستقر در پنسیلوانیا است می گوید: “افرادی که به بیماری سلیاک مبتلا می شوند نگران مشکلات سلامتی مرتبط، از جمله سرطان هستند.”

وی می افزاید: “در حقیقت، در یک نظرسنجی اخیر که اواخر امسال برای انتشار ارسال خواهیم کرد، بیش از 80 درصد بزرگسالان در جامعه ما به طور خاص نگران افزایش خطر ابتلا به سرطان هستند.”

این خطر اخیرا آشکار شد. یکی از اولین مطالعاتی که نشان دهنده این قضیه است در American Journal of Medicine (2003) وجود دارد. این ژورنال آمار 381 بیمار مبتلا به سلیاک را که بین سال های 1981 و 2000 در بیمارستان New York-Presbyterian بستری شده اند را بررسی کرد.

محققان شیوع لنفوم غیر هوچکین، سرطان روده کوچک، سرطان مری و ملانوما را در این گروه کشف کردند. لنفوم سلول های B و لنفوم سلول های T مرتبط با انتروپاتی دو نوع لنفوم غیر هوچکین هستند. هیچ خطر بالایی جهت ابتلا به سرطان روده بزرگ، ریه یا سینه یافت نشد.

با این حال، قبل از بالا بردن زنگ خطر، Lebwohl به نقاط ضعف در این داده ها اشاره می کند.

وی خاطر نشان کرد: “این مطالعه در یک مرکز که عمده بیماران بستری در آن جا مبتلا به بیماری سلیاک بودند انجام شده است. همیشه این نگرانی وجود دارد که مطالعات انجام شده در چنین شرایطی به طور کلی در بیماران مبتلا به بیماری سلیاک اعمال نشود.

Lebwohl توضیح می دهد:”بیمارانی که به مرکز ما می آیند ممکن است از جهات مهم متفاوت باشند. آن ها ممکن است به دلیل مشکلات خاص و پیچیده یا بیماری دشوار برای درمان به مرکز ما ارجاع شوند. خطر ابتلای آن ها ممکن است با فرد معمولی مبتلا به بیماری سلیاک متفاوت باشد.”

وی ادامه می دهد: “برخی از سردرگمی ها از این واقعیت ناشی می شود كه سرطان اغلب هنگامی كه ظاهر می شود نمایانگر انواع مختلف بیماری است که به یك نتیجه منجر می شود.” “در حقیقت بیماری سلیاک ممکن است خطر ابتلا به یک سرطان را افزایش دهد و خطر دیگری را کاهش دهد. مطالعه مجموع آن ها اغلب منجر به سردرگمی می شود. ارزیابی هر سرطان با توجه به ارتباط آن با بیماری سلیاک مهم است.”

یافته های اولیه تحقیقات متنوعی را برانگیخته است. چندین مطالعه از Scandinavia وضوح این قضیه را ارائه کرده است. Lebwohl می گوید، مطالعات انجام شده مهم هستند زیرا مبتنی بر جمعیت می باشند. به عبارت دیگر، آن ها اساسا شامل همه بیماران مبتلا به سلیاک از جمعیت زیادی هستند، نه چند نفر تحت شرایط خاص.

Lebwohl ادامه می دهد:” به طور کلی بررسی های صورت گرفته از محیط های مبتنی بر جمعیت، خطرات کم تری را نشان می دهد و افزایش ریسک را کاهش می دهد.”

به عنوان مثال یک مطالعه در سال 2014 از دانشگاه Tampere فنلاند، داده های مربوط به 32439 بیمار مبتلا به سلیاک را بین سال های 2002 و 2011 مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. این بررسی بزرگ ترین مطالعه در نوع خود است که تاکنون انجام شده است. این مطالعه افزایش خطر ابتلا به لنفوم غیر هوچکین و سرطان روده کوچک را تایید کرد، اگرچه این میزان از سایر مطالعات کم تر بود.

Lebwohl خاطر نشان می کند: “بیماران باید توجه داشته باشند در حالی كه خطر ابتلا به این سرطان ها در مقایسه با جمعیت عمومی افزایش می یابد اما خطر ابتلای مطلق در اندازه کمی است.” به عنوان مثال یک مطالعه نشان داد که در طی 10 سال، کم تر از 1 درصد از بیماران مبتلا به سلیاک به لنفوم مبتلا شده اند.

این بدان معنی است که حتی برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک نیز این قضیه نادر است.

همه سرطان ها یکسان نیستند

در مطالعه فنلاندی ها شواهدی در رابطه با ارتباط سایر سرطان ها و بیماری سلیاک را تایید نکرد. به طور کلی یافته های علمی در مورد سرطان مری، ملانوم و سرطان روده بزرگ مبهم بوده است.

با این حال، مطالعه فنلاندی ها نیز خبرهای خوبی ارائه می کند. خطر کلی سرطان برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک که اخیرا تشخیص داده شده است، بیش تر از جمعیت عمومی نبوده است.

Lebwohl توضیح می دهد: “چند سرطان وجود دارد که به نظر می رسد در بیماران مبتلا به سلیاک کم تر دیده می شود.” “سرطان ریه و سرطان سینه دو موردی هستند که بیش تر مورد مطالعه قرار گرفته اند. به دلایلی به نظر می رسد بیماری سلیاک در برابر این سرطان ها محافظ کننده باشد. ”

Lebwohl می گوید: “یک دلیل احتمالی این است که تحقیقات نشان داده است بیماران مبتلا به سلیاک احتمالا سیگاری نیستند اما حتی با حذف عادت های سیگار کشیدن از معادله، بیماری سلیاک از سرطان ریه محافظت می کند.

به طور مشابه بیماران مبتلا به سلیاک ممکن است میزان کم تری چربی در بدن داشته باشند که می تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد. Lebwohl توضیح می دهد: “برخی از مطالعات نیز نشان داده است که در زنان مبتلا به بیماری سلیاک “در مقایسه با جمعیت عمومی” سیکل ماهانه به تعویق می افتد و یائسگی زودرس را تجربه می کنند. پس ممکن است این عوامل هورمونی بر خطر ابتلا به سرطان سینه نیز تاثیر بگذارد.”

گرچه این حفاظت ها هنوز به عنوان یک معما باقی مانده اند، Lebwohl می گوید که او بیش تر علاقه مند به تحقیق در مورد “اصلاح لنفوم ها” است، زیرا به نظر می رسد این سرطان ها مواردی هستند که بیماری سلیاک را با دقت بیش تری دنبال می کند.

وی خاطر نشان كرد: “این امر منطقی به نظر می رسد كه بیماران مبتلا به سلیاك كه در روده باریك خود التهاب دارند، دچار سرطان می شوند” ، اما تحقیقات هنوز رابطه علت و معلولی آن را اثبات نكرده است.

وی می افزاید: ارتباط با سرطان به دانشمندان کمک کرد تا تشخیص دهند که بیماری سلیاک نه تنها یک بیماری روده ای نیست بلکه یک بیماری خود ایمنی است.

برای پیشگیری تماس بگیرید

از آن جا که لنفوم غیر هوچکین و سرطان روده کوچک حتی در بیماران مبتلا به سلیاک نادر است، خطر هوشیاری بیش تر از هشدار است.

Bast می گوید: “با سرطان، تشخیص به موقع مهم است.” “کسانی که مبتلا به بیماری سلیاک تشخیص داده می شوند نیز باید هر ساله توسط پزشک کنترل شوند.” وب سایت Beyond Celiac آزمایشاتی را که بیماران باید سالانه دریافت کنند را مشخص می کند.

Lebwohl می گوید:”غربالگری سرطان های قابل پیشگیری باید در بیماران مبتلا به سلیاک همانند افراد عمومی باشد، از جمله کولونوسکوپی و ماموگرافی در سنین مناسب.”

وی می گوید: “به دلیل اقدامات غربالگری اضافی، هیچ كدام از آن ها به طور معمول توصیه نمی شوند.” “اما بیماران مبتلا به بیماری سلیاک به دلیل ارتباطی که با این سرطان ها، از جمله لنفوم دارند، باید پیگیری های پزشکی منظمی داشته باشند.” این بررسی ها به تشخیص زود هنگام هر عارضه ای که نیاز به بررسی سرطان دارد کمک می کند.

وی اضافه می کند، با توجه به شواهدی که نشان می دهد درمان بیماری سلیاک می تواند خطر ابتلا به لنفوم را کاهش دهد، یک بیوپسی می تواند “اطلاعات مهم پیش آگهی” را فراهم کند. مطالعه روی بیماران سوئدی که پس از شروع رژیم بدون گلوتن در یک بازه زمانی تحت بیوپسی دوم قرار گرفتند، رابطه بین بهبود بیماری های روده ای و خطر ابتلا به لنفوم را نشان داد.

Lebwohl می گوید:” ما کسانی که روده هایشان خوب شده است را با کسانی که روده هایشان خوب نشده مقایسه کردیم. کسانی که بهبود یافته بودند دیگر خطر ابتلا به لنفوم را نداشتند. این مسئله نگرانی بیماران مبتلا به سلیاک را افزایش می دهد که علی رغم پیروی از یک رژیم غذایی دقیق بدون گلوتن، بهبودی نمی یابند.

Lebwohl می گوید:”: “این ها بیمارانی هستند كه دوست داریم آن ها را از نزدیک بررسی كنیم.” “این افراد بخش قابل توجهی از بیماران را تشکیل می دهند، برخی از آن ها علائم مداومی دارند اما دیگران [که] در واقع کاملا خوب هستند، علی رغم بهبودی ضعیف، باز هم علائم ضعیفی دارند.”

9 غذای برتر برای تقویت سیستم ایمنی بدن

بیمارانی که آسیب مداوم روده دارند بیش تر از کسانی که بهبود می یابند با متخصص تغذیه مرکز سلیاک ملاقات می کنند. Lebwohl توضیح می دهد: “ما سعی می کنیم روش هایی را که ممکن است آن ها به طور ناخواسته در معرض گلوتن قرار بگیرند، آزمایش کنیم.” “این ها جمعیتی هستند که اگر در آینده چنین درمانی ایجاد شود، ممکن است از درمان [دارویی] بهره مند شود.”

اما خطر مطلق حتی برای این بیماران کم است.

Lebwohl می گوید: “کسانی که ناهنجاری های مداومی در بیوپسی بافت روده خود دارند، در مقایسه با افرادی که بهبود می یابند خطر بیش تری دارند، اما در طول 10 سال هنوز هم فقط 1 درصد خطر ابتلا به لنفوم وجود دارد.” “با این خطر باید به همان روشی عمل کرد که با سایر عوامل خطرساز که درمان می شوند؛ رفتار می شود، به عنوان مثال کسانی که دارای کلسترول بالا هستند و درمان می شوند.”

احساس کمین

هنوز هم Bast می گوید سرطان یکی از نگرانی های رایج در افراد مبتلا به بیماری سلیاک است، به ویژه در افرادی که اعضای خانواده آن ها با لنفوم یا سرطان دستگاه گوارش، خون، تیروئید یا پانکراس تشخیص داده شده است.

او می گوید: “برای بسیاری از ما همیشه این احساس کمین وجود دارد که این موارد ممکن است به بیماری سلیاک مرتبط باشند.” “مادر من در 52 سالگی به دلیل سرطان پانکراس درگذشت. راهی برای دانستن قطعی وجود ندارد، اما با نگاه به گذشته، فکر می کنم او بیماری سلیاک داشته که تشخیص داده نشده بود. بسیاری از ما داستان هایی از این دست داریم. ”

Lebwohl می گوید، بیماران با سابقه خانوادگی سرطان، اغلب نگران این هستند که خطر ابتلای آن ها نیز افزایش یابد. در بعضی از سرطان ها این درست است. به عنوان مثال سرطان روده بزرگ. اما به نظر نمی رسد سابقه خانوادگی خطر ابتلا به لنفوم در بیماری سلیاک را افزایش دهد.

فقدان پیوند ژنتیکی فقط بر اهمیت درمان به موقع و موثر برای افراد مبتلا به بیماری سلیاک تاکید می کند.

آیا سرطان روده کشنده است؟ پاسخ به 10 سوال رایج و مهم بیماران

Bast می گوید: “بیماری سلیاک زندگی را مختل و ویران می کند”، اما تشخیص افزایش خطر سرطان “جدی بودن بیماری سلیاک را غیرقابل انکار می کند و برای درمان آن نیاز به تحقیق دارد.” وی هم چنین اشاره می کند که تخمین زده می شود 83 درصد افراد مبتلا به سلیاک هنوز تشخیص داده نشده اند. Bast می گوید: “افزایش خطر سلامتی آن ها توسط پزشکان مراقبت های بهداشتی شناخته نشده و کنترل نمی شود. این امر جدی تر از افزایش خطر ابتلا به سرطان نیست. ”

وی هر کسی را که به بیماری سلیاک مبتلا شده تشویق می کند تا با بستگان خود صحبت کند و آن ها را به انجام آزمایش تشویق کند. وی خاطر نشان كرد: “ما دریافته ایم كه پس از آموزش در مورد خطرات طولانی مدت سلامتی در مورد بیماری سلیاك تشخیص داده نشده و درمان نشده، افراد بیش تر تحت آزمایش قرار می گیرند.”

Ken Kilgore نگاهی به تاثیر بیماری سلیاک تشخیص داده نشده بر خانواده اش می اندازد.

“سرطان همراه با سلیاک، چیزهایی را، حتی چیزهای محبوب را، مدت ها قبل از مرگ واقعی از بین می برد. در طی چند ماه از تشخیص، پدر من قادر به انجام کارهایی نبود که دوست داشت. [لنفوم سلول T] یک بیماری کاملا بدون گذشت و بی رحم است، اما قابل پیشگیری می باشد.

بیماری سلیاک (التهاب روده) چیست؟ درمان های خانگی و همه نکات مهم

“آخرین نکته چیزی است که بیش از همه چیز مرا تحت تاثیر قرار می دهد. تمام علائم بیماری سلیاک مدت ها قبل از ابتلا به سرطان وجود دارد و ما آن را نمی دانیم. این امر موجب ناراحتی برای بازماندگانی مانند من است که باید این بار را تا آخر عمر بر دوش بکشند. “


اپ چرب زبان

با اپلیکیشن چرب زبان، هر زبانی رو فقط با روزانه 5 دقیقه گوش دادن، توی 80 روز مثل بلبل حرف بزن! بهترین متد روز، همزمان تقویت حافظه، آموزش تصویری با کمترین قیمت ممکن!


 

link
درمان سرطانسلیاک

مطالب مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این قسمت نباید خالی باشد
این قسمت نباید خالی باشد
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

keyboard_arrow_up