در این مطلب با کمک چندین مجله معتبر پزشکی، شما را با علائم انواع سرطان روده، طول عمر این بیماران، جدیدترین روشهای درمان و همه نکات ضروری دیگر آشنا می کنیم. این مطلب با کمک تحقیقات پزشکی جدیدتر همواره به روز می شود.
حقایقی راجب سرطان روده
- علائم سرطان روده بزرگ ممکن است در مراحل اولیه این بیماری به صورت جزئی یا غیرقابل تشخیص باشد
- ممکن است علائم تا زمانی که این بیماری به مرحله دوم یا فراتر رود، پیشرفت نکند
- در مورد زمانی که باید آزمایش های غربالگری را شروع کنید، در ابتدا حتما با پزشک صحبت کنید.
- آزمایش ها شامل کولونوسکوپی یا سایر روش های آندوسکوپی، آزمایش مدفوع، ام آر آی، سی تی اسکن یا پت اسکن
- در بسیاری از موارد ممکن است آزمایش میکروسکوپی بافت زنده (بیوپسی) مورد نیاز باشد
- ظاهرا سرطان روده بزرگ، سومین عامل اصلی مرگ بخاطر سرطان، در میان مردان و زنان در ایران است
- یکی از هر ۲۰ نفر مبتلا به سرطان روده بزرگ تشخیصداده شدهاند
حتما بخوانید: علل، علایم و بهترین روش برای درمان خانگی درد روده (کاملا موثر)
- از مرگ بخاطر سرطان روده بزرگ میتوان با غربالگری تا 60 درصد، جلوگیری کرد
- ۲۵ درصد از افرادی که مبتلا به سرطان روده بزرگ تشخیصداده شدهاند تاریخچه خانوادگی دارند
- مرگ و میر ناشی از سرطان در سال های 1991 تا 2009 تا 30 درصد کاهش یافته است
- احتمال مرگ از سرطان روده به دلیل غربالگری کاهش یافته است
- بیش از یک میلیون بازمانده از سرطان روده در ایالات متحده وجود دارد
- از بیش از 60 درصد مرگ و میر ناشی از سرطان روده می توان با غربالگری جلوگیری کرد
آزمایش های غربالگری منظم برای سرطان روده بزرگ، به خصوص با کولونوسکوپی برای افراد 50 ساله یا زیر 50 سال که در معرض خطر بالایی قرار داشته و یا دارای سابقه بیماری یا سرطان های دیگر هستند، توصیه می شود.
علائم اولیه سرطان روده
اکثر سرطان ها در کولون یا راست روده بخاطر پولیپ ها ایجاد می شوند؛ بنابراین برای یافتن و حذف آن ها در اولین باری که شکل می گیرند، از غربالگری استفاده می شود تا از رشد سرطان جلوگیری شود. علائمی که در مراحل اولیه سرطان روده ظاهر می شوند، اغلب شامل موارد زیر است:
- خونریزی شدید که به رنگ قرمز یا تیره رنگ است
- کاهش مدفوع
- تنسموس: احساس دارید باید روده خود را خالی کنید، اما چیزی برای دفع نیست
- کم خونی ناشی از کمبود آهن
- درد مداوم شکم
- کاهش وزن به دلایل نامعلوم
البته این علائم در برخی دیگر از بیماری ها البته در شرایطی که کم خطر تر هستند، بوجود می آیند؛ مانند بواسیر، زخم ها و بیماری کرون. در این موارد باید با پزشک بحث و مشورت کرد. دیدن خون متناوب در مدفوع، نباید نادیده گرفته شود.
حتما بخوانید: آیا سرطان روده کشنده است؟ پاسخ به 10 سوال رایج و مهم بیماران
علائم دیگر که فقط در روده ایجاد می شوند
علائم موضعی آن هایی هستند که فقط در راست روده و یا کولون بوجود می آیند و به سایر اندام ها سرایت پیدا نمی کنند. شایع ترین آن ها عبارتند از:
- یبوست
- اسهال
- اسهال و یبوست متناوت و یا تغییرات دیگری در عادات روده
- خونریزی مستقیم یا خون در مدفوع
- نفخ شکم، گرفتگی و یا ناراحتی عضلات
- احساسی که بیانگر این است که روده به طور کامل خالی نیست
- مدفوعی که کم حجم تر از حالت عادی است
اگر این علائم احتمالی سرطان روده بزرگ را برای مدتی طولانی تجربه کردید، قطعا باید به یک پزشک متخصص مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.
علائمی که در همه بدن ایجاد می شوند
علائم سرطان روده بزرگ ممکن است علاوه بر بخش های گوارشی، بخش های دیگر بدن را هم درگیر کند. علائم سیستمیک متداول در سرطان روده بزرگ عبارتند از:
- از دست دادن اشتها
- کاهش وزن به دلایل نامعلوم
- حالت تهوع
- استفراغ
- زردی
- کم خونی
- ضعف
- خستگی
علائم سرطان کولون
در طی مراحل اول این سرطان، ممکن است هیچ علائم و یا نشانه آشکاری دیده نشود. اندازه و محل تومور در روده بزرگ بسته به پیشرفت علائم، متفاوت است. علائمی مانند خستگی و کاهش وزن. برخی تغییرات در عادات روده که ممکن است به عنوان نشانه های سرطان روده بزرگ در نظر گرفته شود، عبارتند از:
- تغییرات در تعداد حرکات روده
- یبوست
- تغییر ثبات مدفوع (مدفوع شل یا آبکی)
- خون در مدفوع (به صورت نقاط قرمز روشن یا لکه تیره)
- خونریزی از روده بزرگ
- درد شکم، نفخ و گرفتگی
- یک احساس که بیانگر این است که روده به طور کامل خالی نیست
علائم سرطان رکتوم (راست روده)
علائم سرطان رکتوم ممکن است شبیه به بیماری های دیگر روده مانند کولیت زخمی یا بیماری کرون باشد. علائم بیماری التهابی روده ممکن است در دوران بهبودی کم شود، در حالیکه علائم سرطان رکتوم ممکن است شدیدتر و مقاوم تر شوند، چون سرطان پیشرفت می کند. تومورها در رکتوم ممکن است، ثبات، شکل و یا تعداد حرکات روده را تغییر دهند. علائم ممکن است بیش تر و شدیدتر شوند، زیرا سرطان در تمامی رکتوم و یا احتمالا کولون گسترش می یابد. علائم سرطان رکتوم مربوط به عادات روده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اسهال
- یبوست
- ناتوانی در خالی کردن کامل روده
- خون در مدفوع
- تغییر در اندازه یا شکل مدفوع
علائم سرطان متاستاتیک روده بزرگ
بیماران مبتلا به سرطان متاستاتیک روده بزرگ، ممکن است علائم را از قبل تشخیص ندهند. علائم سرطان متاستاتیک روده بزرگ ممکن است به اندازه تومور و محل تومور و جایی که سرطان در خارج از روده یا روده بزرگ پخش شده است، بستگی داشته باشد. به عنوان مثال:
- اگر استخوان ها آسیب دیده باشند، ممکن است علائمی شامل درد، شکستگی، یبوست و سطوح بالایی از کلسیم را نشان دهند.
- اگر ریه ها آسیب ببینند، علائم ممکن است شامل ضعف در تنفس، مشکلات تنفسی، سرفه، درد و یا خستگی باشد.
- اگر کبد آسیب دیده باشد، علائم ممکن است شامل حالت تهوع، خستگی، تورم دست ها و پاها، افزایش حجم شکم و یا زردی باشد.
- اگر غدد لنفاوی شکم تحت تاثیر قرار گرفته باشند، ممکن است موجب نفخ، متورم شدن شکم و یا از دست دادن اشتها شود.
- اگر مغز و یا نخاع تحت تاثیر قرار گرفته باشند، علائمی از قبیل درد، گیجی، از دست دادن حافظه، سردرد، تاری دید و دوبینی، مشکل در صحبت کردن و یا تشنج را نشان می دهد.
مراحل سرطان روده بزرگ
مرحله 0 سرطان روده بزرگ: درمان معمول پلیپکتومی یا حذف پولیپ در طول کولونوسکوپی است.
مرحله I سرطان روده بزرگ: حذف تومور و گره های لنفاوی با جراحی، معمولا تنها درمان مورد نیاز است.
مرحله II سرطان روده بزرگ: جراحی معمولا اولین درمان در این مرحله است. برای مرحله II سرطان راست روده، پرتودرمانی معمولا در ترکیب با شیمی درمانی قبل یا بعد از جراحی قرار می گیرد. بعد از جراحی ممکن است شیمی درمانی اضافی نیز داده شود.
مرحله III سرطان روده بزرگ: درمان معمولا شامل حذف و جراحی تومور و به دنبال آن شیمی درمانی کمکی است. آزمایش بالینی نیز ممکن است یک گزینه باشد. برای سرطان رکتوم یا راست روده، پرتودرمانی ممکن است با شیمی درمانی قبل یا بعد از جراحی همراه با شیمی درمانی کمکی استفاده شود.
مرحله IV سرطان روده بزرگ متاستاتیک: اگر سرطان از محل شروع آن به بخش دیگری از بدن گسترش پیدا کند، پزشکان آن را سرطان متاستاتیک می نامند. سرطان روده بزرگ می تواند به اندام های دیگر، مانند کبد، ریه ها، بافت های درونی شکم و یا تخمدان های زنان، گسترش یابد. اگر این اتفاق افتاد، ایده خوبی است که با پزشکانی که تجربه این مرحله از سرطان را دارند، صحبت کنید. پزشکان می توانند نظرات مختلفی در مورد بهترین برنامه درمان استاندارد داشته باشند.
در این مرحله جراحی با برداشتن بخشی از کولون که در آن سرطان شروع شده است، معمولا نمی توان سرطان را درمان کرد، اما می توان به جلوگیری از انسداد روده یا سایر مشکلات مرتبط با سرطان کمک کند.
بهترین روشهای درمانی در حال حاضر
در مراقبت های سرطان، پزشکان روش های مختلفی را با هم درمیان گذاشته تا به یک برنامه درمانی کلی برسند که معمولا شامل انواع مختلفی از درمان ها است. به این کار، همکاری چند زمینه ای می گویند.
برای سرطان روده بزرگ، یک جراح، متخصص انکولوژی، متخصص رادیوتراپی و یک متخصص گوارش نیاز است. تیم مراقبت سرطان هم شامل انواع متخصصان مراقبت های بهداشتی مانند دستیاران پزشک، پرستاران، پرستاران انکولوژی و … هستند. برای انجام درمان با هر بیمار، در تمامی تصمیمات درمانی باید چنین عواملی در نظر گرفته شوند:
- سایر شرایط پزشکی بیمار
- سلامت کلی بیمار
- عوارض جانبی بالقوه طرح و روش درمان
- سایر داروهایی که بیمار قبل از آن مصرف می کرده است.
- وضعیت غذایی بیمار و حمایت های اجتماعی
1-عمل جراحی
عمل جراحی، برداشتن غدد و برخی از بافت های سالم اطراف آن در طی یک عمل است که اغلب به آن جراحی بخش برداری می گویند. این روش، رایج ترین درمان سرطان روده بزرگ است. قسمتی از کولون یا رکتوم و غدد لنفاوی در این عمل حذف خواهند شد. یک جراح متخصص تومور یک پزشک متخصص در درمان سرطان با استفاده از جراحی است.
یک جراح روده بزرگ، پزشکی است که برای درمان بیماری های کولون، رکتوم و مقعد آموزش های بیش تری را فرا گرفته است. جراحان روده بزرگ را پروکتولوژیست می نامند. علاوه بر جراحی بخش برداری، سایر گزینه های جراحی سرطان روده بزرگ عبارتند از:
جراحی لاپاروسکوپی: برخی از بیماران ممکن است قادر به عمل جراحی لاپاروسکوپیک سرطان روده بزرگ باشند. در این روش در حین بی هوشی چندین هدف به داخل شکم بیمار فرستاده می شوند. در این روش بریدگی ها کوچک تر هستند و زمان ریکاوری (بازیابی) اغلب کوتاه تر از جراحی استاندارد روده بزرگ است. جراحی لاپاروسکوپی همانند جراحی معمولی روده بزرگ در از بین بردن سرطان موثر است.
کولوستومی برای سرطان روده: معمولا تعداد کمی از افراد مبتلا به سرطان روده ممکن است به کولوستومی نیاز پیدا کنند. این یک عمل باز (جراحی باز) با روزنه هوایی است که از طریق آن کولون به سطح شکمی متصل شده تا مسیری برای خروج مواد زائد از بدن فراهم شود. این مواد زائد در کیسه ای که همواره همراه بیمار است، ریخته و جمع آوری می شوند. گاهی اوقات کولوستومی موقتی است و باعث التیام روده می شود؛ اما ممکن است که دائمی هم باشد.
حذف با بسامد رادیویی (RFA) یا کرایو ابلیشن: برخی از بیماران ممکن است قادر به جراحی روی کبد یا شش هایشان برای خارج کردن تومور باشند. روش های دیگر شامل استفاده از انرژی به صورت امواج فرکانس رادیویی برای گرم کردن تومورها است که حذف با بسامد رادیویی یا فریز کردن تومور نامیده می شوند. همه تومورهای کبد و ریه را نمی توان با این روش درمان کرد. این روش می تواند از طریق پوست یا در طی یک جراحی انجام شود. این روش می تواند به اجتناب از حذف بخش هایی از بافت کبد و ریه که ممکن است در طی عمل جراحی عادی برداشته شوند، کمک کند. همچنین این احتمال وجود دارد که بخش هایی از تومور بعد از آن باقی بماند.
عوارض جانبی جراحی
قبل از عمل، با تیم مراقبت های پزشکی درباره اثرات جانبی و احتمالی جراحی ویژه ای که خواهید داشت، حتما صحبت کنید و بپرسید که چگونه می توان از آن عوارض پیشگیری کرد و یا آن ها را نداشت. به طور کلی، اثرات جانبی شامل:
- درد و حساسیت در ناحیه عمل
- یبوست یا اسهال که معمولا بعد از مدتی از بین می رود
- افرادی که یک کولوستومی دارند، ممکن است در اطراف محل شکاف خورده دچار سوزش شوند
2- پرتودرمانی
پرتودرمانی، استفاده از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی است. این روشی معمول برای درمان سرطان روده است، زیرا تومور تمایل دارد در همان ابتدای شروع، تکثیر و تکرار شود. پزشک متخصص در پرتودرمانی برای درمان سرطان، متخصص رادیولوژی نامیده می شود. رژیم پرتودرمانی یا جدول زمانی، معمولا شامل تعداد خاصی از درمان ها است که در طول یک بازه زمانی مشخص انجام می شوند.
پرتودرمانی External – beam: این روش از یک ماشین برای انتقال اشعه ایکس به جایی که سرطان در آن قرار دارد، استفاده می کند. درمان با این روش معمولا 5 روز در هفته به مدت چند هفته در مطب پزشک و یا در بیمارستان انجام می شود.
پرتو درمانی تابشی: در صورتی که یک تومور به کبد و یا ریه ها سرایت کند، احتمالا پرتودرمانی تابشی که نوعی از پرتودرمانی External – beam است، مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع از پرتودرمانی، دوز زیاد و دقیقی از نور را به یک ناحیه کوچک منتقل می کند. این روش می تواند به نجات، بخش هایی از بافت کبد و ریه ها کمک کند که در غیر این صورت در طول عمل جراحی احتمال حذف آن ها وجود دارد. با این حال نمی توان تمام سرطان هایی که به کبد یا ریه سرایت کرده اند را با این روش درمان کرد.
پرتودرمانی حین جراحی: این روش از یک دوز قوی برای پرتو درمانی در طول یک عمل جراحی استفاده می کند.
براکی تراپی: استفاده از دانه رادیواکتیو است که در داخل بدن قرار می گیرد. در یک نوع از براکی تراپی با یک محصول به نام SIR – Spheres، مقدار بسیار کمی از یک ماده رادیواکتیو به نام ایتریم 90 به کبد تزریق می شود تا زمانی که نمی توان از جراحی به عنوان گزینه مناسب جهت درمان استفاده کرد و سرطان به کبد سرایت کرده است، آن را درمان کند. اطلاعات محدودی در مورد اینکه این روش چقدر می تواند موثر باشد در دسترس است.
نئواد جووانت درمانی: برای سرطان روده، پرتودرمانی ممکن است قبل از جراحی انجام شود که نئواد جووانت درمانی گفته می شود تا با کوچک کردن تومور آن را از بین ببرد. همچنین ممکن است بعد از عمل برای از بین بردن هر سلول سرطانی باقی مانده استفاده شود. هر دو روش برای درمان این بیماری استفاده شده اند. شیمی درمانی اغلب همزمان با پرتودرمانی به نام شیمی پرتو درمانی انجام می شود تا اثر بخشی پرتودرمانی را افزایش دهد.
حتما بخوانید: میکروب (باکتری) معده یا روده چیست؟ 6 تاثیر مثبت آن بر سلامتی تان
شیمی پرتو درمانی: اغلب قبل از جراحی برای پیشگیری از سرطان روده استفاده می شود تا از کولوستومی جلوگیری شود و احتمال عود سرطان کاهش یابد. یک مطالعه نشان داد که شیمی پرتو درمانی قبل از جراحی بهتر عمل می کند و عوارض جانبی کم تری نسبت به همان پرتودرمانی و شیمی درمانی پس از جراحی دارد. مزایای اصلی شامل کاهش عود سرطان، کاهش تعداد بیماران نیازمند به کولوستومی و مشکلات کم تر ناشی از زخم روده بعد از پرتو درمانی است.
این روش در ایالات متحده برای سرطان روده 5.5 هفته قبل از جراحی انجام می شود. با این حال، برای بیماران خاص (و در برخی کشورها)، دوره کوتاه تر 5 روزه برای پرتودرمانی قبل از جراحی مناسب و یا ترجیح داده می شود.
عوارض جانبی پرتو درمانی
در مورد عوارض جانبی احتمالی پرتو درمانی با پزشک صحبت کنید. عوارض جانبی ناشی از پرتو درمانی ممکن است شامل:
- خستگی
- واکنش ملایم پوست
- بهم خوردگی شکم
- حرکات روده
- ایجاد مدفوع خونی بخاطر خونریزی از رکتوم
- انسداد روده
باشد. اغلب عوارض جانبی خیلی زود پس از پایان درمان از بین میروند.
3- درمان با استفاده از دارو
درمان سیستمیک، استفاده از دارو برای از بین بردن سلول های سرطانی است. این نوع از داروها از طریق جریان خون برای رسیدن به سلول های سرطانی در سراسر بدن، تجویز می شوند. درمان های سیستمیک به طور کلی توسط یک پزشک انکولوژیست، پزشک متخصص در درمان سرطان با دارو انجام می گیرد.
روش های معمول برای درمان سیستمیک شامل آمپول های داخل وریدی (IV) با استفاده از یک سوزن یا یک قرص یا کپسول خوراکی است. انواع درمان های سیستمیک مورد استفاده برای سرطان روده بزرگ عبارتند از:
- شیمی درمانی
- درمان هدفمند (تارگت تراپی)
- ایمونوتراپی
1-شیمی درمانی
شیمی درمانی استفاده از داروها برای از بین بردن سلول های سرطانی است که معمولا با پایان دادن به توانایی های سلول های سرطانی برای رشد و تقسیم شدن همراه است. یک بیمار ممکن است در یک زمان مشخص تنها یک دارو یا ترکیبی از داروهای مختلف را دریافت کند.
بعد از جراحی، برای درمان هر گونه سلول های سرطانی باقی مانده، ممکن است از شیمی درمانی استفاده شود. برای برخی از افراد مبتلا به سرطان روده، دکتر قبل از عمل جراحی برای کاهش اندازه تومور روده و کاهش احتمال بازگشت سرطان، شیمی درمانی و پرتودرمانی را تجویز می کند.
بسیاری از داروها توسط اداره غذا و دارو ایالات متحده (FDA) برای درمان سرطان روده بزرگ در ایالات متحده تأیید شده است. پزشک ممکن است یکی یا بیش تر از آن ها را در زمان های مختلف در طول درمان توصیه کند:
- کپسیتابین (Xeloda)
- فلوروراسیل (5-FU)
- ایرینوتکان (Camptosar)
- اگزالیپلاتین (Eloxatin)
- تری فلوریدین
برخی از رژیم های معمول درمان با استفاده از این داروها عبارتند از:
- 5-FU
- 5-FU + leucovorin (فولینیک اسید) یک ویتامین E که اثر 5-FU را بهبود می بخشد
- کپسیتابین، یک فرم خوراکی از 5-FU
- FOLFOX: 5-FU با leucovorin و اگزالیپلاتین
- FOLFIRI: 5-FU با leucovorin و ایرینوتکان
- ایرینوتکان به تنهایی
- XELIRI / CAPIRI: کپسیتابین با ویتامین C
- XELOX / CAPEOX: کپسیتابین با اگزالیپلاتین
عوارض جانبی شیمیدرمانی
- استفراغ
- حالت تهوع
- اسهال
- ناخوشی
- زخم دهان
- کاهش موها
با این حال، داروهایی برای جلوگیری از این عوارض جانبی موجود هستند. به دلیل روشی که داروها تجویز میشوند، این عوارض جانبی کمتر از گذشته برای اغلب بیماران اتفاق می افتند. اگر عوارض جانبی به طور خاص دشوار باشد، ممکن است دوز دارو کاهش یابد یا جلسه درمانی به تعویق بیفتد. در مورد علائم و عوارض جانبی از پزشک بپرسید. عوارض جانبی شیمیدرمانی معمولا بعد از پایان درمان از بین میرود.
2- درمان هدفمند
درمان هدفمند یک روش درمانی است که ژنهای مختص سرطان، پروتئینها یا محیط بافت را که به رشد و بقای سرطان کمک میکند، هدف قرار میدهد. این نوع درمان، در حالیکه میزان آسیب به سلولهای سالم را کاهش می دهد، رشد و گسترش سلولهای سرطانی را محدود می کند.
مطالعات نشان داده است که بیماران مسن تر همانند بیماران جوان می توانند از درمان های هدفمند بهره مند شوند. علاوه بر این، عوارض جانبی احتمالی معمولا در بیماران مسن و سالخوردگان نیز قابل کنترل است. برای سرطان روده بزرگ، درمان های هدفمند زیر ممکن است جزو گزینه های درمانی باشند:
درمان ضد آنژیوژنز یا رگ زایی: این درمان بر توقف آنژيوژنز که روند ساخت عروق خونی جديد است، متمرکز شده است. از آنجا که یک تومور نیاز به مواد مغذی دارد که توسط عروق خونی به رشد و گسترش می رسد، هدف درمان ضد آنژیوژنز، “گرسنگی” تومور است.
بواسیزامب (اوستین). هنگامی که بواسیزامب با شیمی درمانی همراه شود، طول عمر افراد مبتلا به سرطان پیشرفته روده بزرگ را افزایش می دهد. این روش همچنین به عنوان دومین دوره درمان همراه با شیمیدرمانی موثر میباشد. یک داروی مشابه به نام بواسیزامب awwb- (Mvasi) در سال 2017 توسط FDA تأیید شد.
درمان تومور-آگنوستیک. Larotrectinib Vitrakvi یک نوع درمان هدفمند است که به نوع خاصی از سرطان اختصاص ندارد، اما متمرکز بر یک تغییر ژنتیکی خاص به نام ترکیب NTRK است. این نوع تغییر ژنتیکی در انواع سرطان ها، از جمله سرطان روده بزرگ یافت می شود. این به عنوان درمان برای سرطان روده بزرگ که متاستاتیک است یا نمی تواند با جراحی برداشته شود و با درمان های دیگر بدتر شده، تایید شده است.
سایر درمانهای هدفمند:
- Stivarga (رگورافنیب). این دارو برای درمان افراد مبتلا به سرطان متاستاتیک روده بزرگ استفاده می شود که قبلا نوع خاصی از شیمی درمانی و سایر درمان های هدفمند را دریافت کرده اند.
- ziv-aflibercept (زالتراپ) و راموسیروماب (Cyramza). هر یک از این داروها را می توان با شیمی درمانی FOLFIRI به عنوان یک درمان خط دوم برای سرطان متاستاتیک روده بزرگ استفاده کرد.
- مهار کننده های گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال (EGFR): محققان دریافتند که داروهایی که EGFR را متوقف می کنند ممکن است برای متوقف کردن یا کاهش رشد سرطان روده بزرگ موثر باشند.
- ستوکسیماب (Erbitux). آنتی بادی ساخته شده از سلول های موش است که هنوز هم دارای برخی از ساختارهای موش است.
- Panitumumab. به طور کامل از پروتئین های انسانی ساخته شده است و کم تر احتمال دارد باعث واکنش آلرژیک به نسبت ستوکسیماب شود.
عوارض جانبی درمان های هدفمند
با پزشک درباره عوارض جانبی احتمالی برای یک داروی خاص صحبت کنید و نحوه مدیریت آن را بررسی کنید. عوارض جانبی درمان های هدفمند می تواند شامل بثورات صورت و قسمت فوقانی بدن باشد که می تواند از طریق درمان های مختلف جلوگیری یا کاهش یابد.
3- ایمونوتراپی
ایمونوتراپی که درمان بیولوژیکی نیز نامیده میشود برای تقویت مکانیسمهای دفاعی بدن برای مقابله با سرطان طراحی شده است؛ و از موادی استفاده میکند که توسط بدن و یا در آزمایشگاه برای بهبود، هدف، یا بازیابی عملکرد سیستم ایمنی ساخته شدهاند. بازدارندههای نقاط وارسی یا چک پوینت ها یک نوع مهم از ایمونوتراپی هستند که برای درمان سرطان روده بزرگ به کار میروند:
Keytruda هدف Pembrolizumab، PD-1 است که یک گیرنده روی سلول های تومور است که باعث پنهان کردن سلول های توموری از سیستم ایمنی بدن می شود. Pembrolizumab برای درمان سرطان های متاستاتیک روده بزرگ استفاده می شود.
Nivolumab. (Opdivo) Nivolumab برای درمان افراد 12 ساله و مسن تر مبتلا به سرطان متاستاتیک روده بزرگ از نوع MSI-H یا dMMR استفاده می شود که پس از شیمی درمانی با fluoropyrimidine (مثل کپسیتابین و فلوروراسیل)، اگزالیپلاتین و ایرینوتکان رشد کرده و گسترش می یابند.
ترکیب Nivolumab و: (Yervoy) ipilimumab این ترکیب که از مهارکننده های چک پوینت ها می باشد، در سال 2018 تأییدیه FDA را دریافت کرد. برای درمان افراد 12 ساله و مسن تر مبتلا به سرطان متاستاتیک روده بزرگ از نوع MSI-H یا dMMR استفاده می شود که پس از شیمی درمانی با fluoropyrimidine، اگزالیپلاتین و ایرینوتکان رشد کرده و گسترش می یابند.
عوارض جانبی ایمونوتراپی
انواع مختلف ایمونوتراپی می تواند عوارض متفاوتی را ایجاد کند. شایع ترین عوارض جانبی ایمونوتراپی ممکن است خستگی، بثورات، اسهال، حالت تهوع، تب، درد عضلانی، درد استخوان، درد مفاصل، درد شکم، خارش، استفراغ، سرفه، کاهش اشتها و تنگی نفس باشد. با پزشک درباره عوارض جانبی احتمالی برای ایمونوتراپی توصیه شده، صحبت کنید.
بهبودی و شانس تکرار و عود کردن
بهبودی در زمانی است که سرطان در بدن تشخیص داده نمیشود و هیچ نشانه وجود ندارد. این ممکن است نداشتن مدرک بیماری یا NED نامیده شود.
بهبودی سرطان روده، موقتی یا دائمی است. با اینکه بسیاری از بهبودی ها دائمی هستند اما مهم است که با پزشک درباره امکان بازگشت سرطان صحبت کنید. درک ریسک عود و گزینههای درمان ممکن است به شما کمک کند، احساس آمادگی بیش تری در صورت بازگشت مجدد سرطان داشته باشید.
اگر سرطان پس از درمان اصلی برگردد، سرطان مکرر نامیده میشود. ممکن است در همان مکان (به نام عود محلی)، نزدیک همان مکان قبلی (عود منطقهای)، یا در مکان دیگری (عود دور) برگردد.
حتما بخوانید: 16 تا از کارهایی که برای سالم ماندن در زندگی باید انجام دهید
زمانی که این اتفاق رخ میدهد، یک چرخه جدید از آزمایش دوباره شروع خواهد شد تا هر چه سریعتر از وقوع دوباره آن مطلع شوید. بعد از انجام این تست، شما و پزشک درباره گزینههای درمان صحبت خواهید کرد. اغلب این برنامه درمانی شامل درمانهای توصیف شده در بالا، مانند جراحی، شیمیدرمانی و پرتو درمانی است. به طور کلی گزینههای درمانی برای سرطان مکرر مشابه سرطان متاستاتیک هستند که در بالا مشاهده میکنید و شامل جراحی، پرتو درمانی و شیمیدرمانی میشود. در هر کدام از روشهای درمانی که انتخاب میکنید، مراقبتهای تسکیندهنده برای تسکین علائم و عوارض جانبی مهم خواهد بود.
اگر درمان فایده ای نداشت
بازیابی از سرطان همیشه امکان پذیر نیست. بخصوص در مراحل 3 و 4. اگر سرطان نمی تواند درمان یا کنترل شود، بیماری ممکن است پیشرفته یا ترمینال باشد. افرادی که سرطان پیشرفته دارند و انتظار می رود که کم تر از 6 ماه زندگی کنند ممکن است بخواهند مراقبت های خانگی را در نظر بگیرند.
مراقبت های خانگی برای ایجاد بهترین کیفیت ممکن برای افرادی که در انتهای زندگی هستند، طراحی شده است. بیمار و خانواده اش تشویق می شوند با تیم مراقبت بهداشتی در مورد گزینه های مراقبت از خود که شامل مراقبت های درمانی در منزل، مرکز مراقبت ویژه و دیگر مراکز بهداشتی درمانی است، صحبت کنند. مراقبت پرستاری و تجهیزات ویژه می تواند مانع از دسترسی به خانه در بسیاری از خانواده ها شود.