حساسیت به نور یک علامت شایع است که گاهی اوقات اولین علامت مشکل چشم است. بیزاری از نور در واقع روش محافظت از خود در برابر آسیب دیدن یا آلوده شدن است، زیرا چشم شانس بهتری برای درمان خود دارد. حساسیت به نور یا فتوفوبی به معنای عدم تحمل نور است نه ترس از آن.
ویژگی های مشترک حساسیت به نور
اگر حساسیت به نور را تجربه می کنید، می تواند توسط موارد زیر توصیف شود:
- درد یا ناراحتی در چشم ها در برابر هر منبع نور: از آفتاب روشن گرفته تا لامپ های فلئوروسنت درخشان و نورهای معمولی
- پلک زدن، بستن چشمان، و سر خود را نسبت به کم ترین نور چرخاندن
- اقامت در اتاق های تاریک
- سردرد
- حالت تهوع
- تولید بیش از حد اشک
مدت زمان علائم
مراحلی که برای کاهش حساسیت بیان شده است – پرهیز از نور روشن، پوشیدن عینک آفتابی در داخل خانه و غیره – میتواند باعث بدتر شدن شرایط با کاهش تحمل به نور حتی بیش تر شود. حساسیت به علائم نور تا زمانی که علت اصلی درمان نشود برطرف نمی گردد.
چه کسی بیش تر تحت تأثیر قرار می گیرد؟
- افرادی که دارای چشم ها با رنگ روشن هستند: این افراد نسبت به کسانی که چشم تیره تر دارند، نمی توانند نور را مسدود کنند و به احتمال زیاد بیش تر تحت تأثیر قرار می گیرند.
- اگر آلبینیسم وجود داشته باشد. (راجب آلبینیسم بیشتر بخوانید!)
- هر کس با هر شرایطی که منجر به خشکی چشم شود.
آیا حساسیت نسبت به علائم نور جدی است؟
شدت علائم در نهایت به عوامل زیر بستگی دارد:
- جدی نیست: حساسیت به نور به دلیل حساسیت خفیف یا بیماری خفیف جدی نیست، تا زمانی که به محض برطرف شدن آلرژی یا بیماری، به خودی خود از بین می رود.
- از نظر جدیت متوسط: یک مورد مزمن می تواند در فعالیت های روزمره و کیفیت زندگی تداخل ایجاد کند و کار کردن و همچنین معاشرت را به طور فزاینده ای دشوار می کند.
- جدی: یک مورد شدید ممکن است نشانه بیماری جدی تر باشد و منجر به از بین رفتن بینایی شود.
دلایل حساسیت به نور
بسیاری از شرایط به عنوان یک علامت می توانند باعث حساسیت به نور شوند. بیش تر این موارد چیزهایی هستند که باعث خشکی چشم می شوند که دلیل اصلی فتوفوبی است.
1- عفونت
- عفونت های باکتریایی: این عفونت باعث ایجاد التهاب در هر قسمت از چشم، از پلک های خارجی گرفته تا ساختارهای داخلی می شود.
- عفونت های ویروسی: برخی عفونت ها ممکن است فقط چشم را آلوده کنند، در حالی که عفونت های ویروسی سیستمیک روی کل بدن تأثیر می گذارند و باعث می شوند به طور کلی احساس بیماری کنید و در عین حال باعث بروز علائم چشمی نیز می شوند.
- عفونت های قارچی قرنیه
- عفونت های انگلی قرنیه
- بهترین روشهای درمان عفونت چشم بزرگسالان را در اینجا بخوانید!
2- نقص چشم یا ناهنجاری
این مورد شامل شرایطی می شود که منجر می شود نور زیادی به چشم وارد شود، مانند:
- نقص مردمک چشم: ناتوانی مردمک در بستن صحیح موجب ساییدگی قرنیه و آسیب شبکیه یا آسیب دیدن عصب اوکلوموتور چشم می شود.
- عدم وجود رنگدانه در عنبیه، به ویژه با آلبینیسم
- عدم وجود عنبیه
- اتساع مردمک چشم: این امر ممکن است طبیعی باشد یا ممکن است برای معاینه مصنوعی چشم انجام شود.
3- آسیب دیدگی چشم
آسیب های مربوط به چشم در زیر، ممکن است منجر به حساسیت به نور شوند:
- سایش، پارگی، جسم خارجی یا آسیب شیمیایی به قرنیه
- خونریزی درون چشم
- جداشدگی شبکیه
- زخم شدن قرنیه یا اسکلروت: بخاطر بیماری یا آسیب دیدگی
4- شرایط پزشکی اساسی
- اختلالات چشمی پیش رونده: این اختلالات به آرامی باعث تغییر شکل و از بین رفتن عملکرد در ساختارهای چشم می شود.
- شرایط ارثی: این شرایط ممکن است باعث ناهنجاری در ساختارهای چشم شود یا ممکن است ساختارها به کلی از بین بروند.
- اختلالات خود ایمنی: این شرایط ممکن است باعث شود بدن در مقابل خود قرار بگیرد و به ساختارهای خود آسیب برساند.
5- سایر علل رایج حساسیت به نور
سایر دلایل مختلفی که منجر به حساسیت به نور می شود شامل موارد زیر می باشند:
- آلرژی: آلرژی می تواند باعث خشک شدن چشمان و تحریک آن ها شود. (روشهای درمان در اینجا)
- داروها: متداول ترین داروهای آنتی کولینرژیک، که بر عضله اسفنکتر عنبیه و بنزودیازپین ها تأثیر می گذارند، به خصوص پس از استفاده طولانی و همچنین قطع مصرف بسیاری از انواع داروها و شیمی درمانی نیز می تواند منجر به حساسیت به نور شود.
- کمبودهای تغذیه ای: مانند کمبود منیزیم یا ریبوفلاوین
- اختلالات سیستم عصبی: اختلال طیف اوتیسم به دلیل مشکل در پردازش اطلاعات حسی ممکن است باعث ایجاد حساسیت به نور شود. تشنج نیز ممکن است باعث ایجاد حساسیت به نور شود.
- اختلالات مغزی: سردرد شدید و سایر اشکال سردرد و همچنین آسیب و یا خونریزی در مغز در اثر تروما، خونریزی، تومور یا ناهنجاری های مادرزادی.
لیست زیر نتایج استفاده از آزمون توسط کاربرانی که حساسیت به نور را تجربه کرده اند نشان می دهد. این لیست شامل توصیه های پزشکی نیست و ممکن است دقیقا آنچه را که شما دارید نشان ندهد.
علل غیر رایج (احتمالشان کم است)
6- التهاب پلک (بلفاریت)
التهاب پلک یا بلفاریت یک عفونت باکتریایی پوست در پایه مژه ها است. اگر غده های چربی اطراف مژه ها مسدود شوند، باکتری های طبیعی پوست در چربی چند برابر شده و باعث عفونت می شوند. غدد به دلیل ایجاد شوره پوست سر و ابرو، حساسیت به آرایش چشم یا محلول لنز تماسی، کنه های مژه یا شپش مسدود می شوند.
- راجب این بیماری بیشتر بخوانید!
- علائم آن عبارتند از: پلک های قرمز، متورم و دردناک، پوسته های چربی مانند شوره سر در پایه مژه ها و مژه هایی که به طور غیر طبیعی رشد می کنند یا می ریزند.
- درمان شامل کمپرس گرم و شستشوی دقیق پلک ها است. آنتی بیوتیک به شکل قرص یا کرم، داروهای چشم استروئیدی، و درمان هرگونه بیماری زمینه ای مانند شوره سر یا روزاسه.
- ندرت: رایج است
- علائم تیپیک: خارش چشم، حساسیت به نور، قرمزی چشم، احساس چیزی در چشم، خشکی چشم
- علائمی که هرگز با التهاب پلک ایجاد نمی شود (بلفاریت): درد شدید چشم
- ضرورت: خود درمانی
7- میگرن عود کننده
میگرن، سردردهایی با شدت متوسط تا شدید است که هنگام تورم رگ های خونی در مغز اتفاق می افتد. آن ها اپیزودیک هستند و می توانند اغلب عود کنند. بیش تر مبتلایان به میگرن حساسیت بیش تری به صداها و یا چراغ ها تجربه می کنند و دچار حالت تهوع و استفراغ می شوند.
- راجب این بیماری بیشتر بخوانید!
- ندرت: رایج است
- علائم تیپیک: سردرد، سابقه سردرد، خستگی، حالت تهوع، سردرد خفیف
- علائمی که همیشه با میگرن عود کننده بروز می کند: سردرد، سابقه سردرد
- علائمی که هرگز با میگرن عود کننده بروز نمی کند: تب، سردرد ناشی از آسیب دیدگی سر
- ضرورت: پزشک مراقبت های اولیه
8- سارکوئیدوز
سارکوئیدوز به معنی رشد گرانولومای کوچک است که مجموعه سلول های التهابی هستند. آن ها در ریه ها، پوست و چشم ها بیش تر دیده می شوند. تصور می شود که این بیماری یک واکنش خود ایمنی است، بدین معنی که بدن به دلایل نامعلوم در مقابل خود قرار می گیرد.
سارکوئیدوز می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری بیش تر در زنان آفریقایی از 20 تا 40 سالگی مشاهده می شود.
- راجب این بیماری بیشتر بخوانید!
- علائم آن شامل خستگی، تب، گره های لنفاوی متورم و کاهش وزن غیر قابل توضیح است. اغلب سرفه خشک، تنگی نفس، خس خس سینه و درد قفسه سینه وجود دارد.
- درمان شامل داروهای کورتیکواستروئیدی است. داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی بدن؛ و بعضی اوقات جراحی. درمانی برای سارکوئیدوز وجود ندارد، اما می توان آن را مدیریت کرد. بعضی از موارد به خودی خود بهبود می یابند.
- ندرت: نادر است
- علائم تیپیک: خستگی، سردرد، تنگی نفس، کاهش اشتها، درد مفاصل
- ضرورت: پزشک مراقبت های اولیه
9- خونریزی زیر عنکبوتیه
خونریزی زیر عنکبوتیه با نشت خون به فضای بین غشای اول و دوم اطراف مغز مشخص می شود. تجمع خون باعث افزایش فشار داخل جمجمه می شود که می تواند منجر به آسیب مغزی و مرگ شود.
- راجب این بیماری بیشتر بخوانید!
- علائم این بیماری شامل سردرد ناگهانی و شدید است که به عنوان سردرد رعدآسا شناخته می شود. تغییر دید، درد در پشت چشم، سختی گردن، سرگیجه، حالت تهوع و استفراغ، تشنج و همچنین تغییر در هوشیاری نیز ممکن است به وجود آید.
- درمان شامل دارو، روش هایی برای جلوگیری از خونریزی بیش تر و حتی فیزیوتراپی بعنوان ابزاری برای بهبودی می باشد.
10- ضربه مغزی که به عکسبرداری نیاز ندارد
آسیب دیدگی مغزی (TBI) یا ضربه مغزی در هنگامی اتفاق می افتد که تصادف، ضربه، شوک و یا دیگر صدمات به سر باعث صدمه به مغز شود.
- ندرت: رایج است
- علائم تیپیک: سرگیجه، تحریک پذیری، خلق و خوی افسرده، مشکل در تمرکز، مشکل در خواب
- علائمی که همیشه با ضربه مغزی رخ می دهد و نیازی به تصویربرداری ندارند: آسیب دیدگی سر یا صورت
- علائمی که هرگز با ضربه مغزی رخ نمی دهند و نیازی به تصویربرداری ندارند: سقوط اخیر از 1.5 متری یا بالاتر، استفراغ شدید ، فراموشی پس از سانحه بیش از 30 دقیقه، لکنت زبان، غش، استفراغ متوسط
- ضرورت: پزشک مراقبت های اولیه
11- مننژیت آسپتیک
مننژیت آسپتیک به التهاب مننژ ناشی از عواملی غیر از عفونت باکتریایی، معمولا یک عفونت ویروسی، گفته می شود. مننژیت به خودی خود یک اصطلاح گسترده است که به التهاب مننژها، غشای اطراف مغز و نخاع اشاره دارد.
- راجب این بیماری بیشتر بخوانید!
- علائم مننژیت، صرف نظر از علت، شامل تب، سردرد، سختی گردن، سردرگمی و حساسیت به نور است.
- پایه اصلی درمان، درمان حمایتی است. با واکسن می توان از تعدادی از ویروس های ایجاد کننده مننژیت آسپتیک جلوگیری کرد، اما نمی توان از بسیاری از دلایل مننژیت آسپتیک جلوگیری کرد.
درمان حساسیت به نور
1-زمانی که حساسیت به نور یک وضعیت اضطراری است
در صورت بروز شرایط زیر فورا به پزشک مراجعه کنید یا با اورژانس تماس بگیرید:
- افت ناگهانی بینایی در یک یا هر دو چشم
- حساسیت ناگهانی و شدید به نور در یک یا هر دو چشم: به خصوص اگر چشم درد نیز داشته باشید.
- هرگونه آسیب دیدگی چشم: حتی اگر جزئی به نظر برسد
2- زمان مراجعه به پزشک به خاطر حساسیت به نور
- حساسیت متوسط به نور در یک یا هر دو چشم که در طی 24 ساعت رفع نشود: این می تواند نشانه بسیاری از مشکلات مختلف چشمی باشد.
- حساسیت خفیف با سایر علائم: مانند سوزش، ترشحات یا درد خفیف چشم
3- درمان در منزل برای حساسیت به نور
می توانید درمان های زیر را در خانه امتحان کنید تا علائم خود را تسکین دهید.
- استراحت و محافظت: با بستن چشم ها در طول روز یا گذراندن زمان کم تری در نور کم، به آن ها استراحت دهید و خیلی طولانی به صفحه روشن خیره نشوید.
- کمپرس سرد
- قطره های چشمی بدون نسخه: ممکن است خشکی را کاهش داده و به طور موقت کمک کنند.
سؤالات متداول درباره حساسیت به نور
آیا حساسیت به نور می تواند باعث سرگیجه شود؟
خیر. حساسیت به نور (فتوفوبی) به دلیل سرگیجه ناشناخته است. به طور معمول، یک مشکل واحد باعث سرگیجه و حساسیت به نور می شود. بیماری هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس و ویروس هایی مانند تبخال یا هاری می توانند باعث ایجاد حساسیت به نور شوند که همراه با سایر علائم مانند سردرگمی، حالت تهوع یا استفراغ بروز می کند. شایع ترین علت حساسیت به نور کمبود خواب است، و فتوفوبیا معمولا پس از استراحت خوب در شب از بین می رود.
چرا وقتی سردرد دارم به نور حساس می شوم؟
هنوز مشخص نیست که چرا فتوفوبی یا حساسیت به نور در اثر سردرد ایجاد می شود. تحقیقات نشان می دهد که التهاب در نزدیکی یا درگیر شدن یکی از اعصابی که باعث ایجاد احساس در چشم ها می شود، ممکن است باعث ایجاد فتوفوبی شود. عصب درگیر عصب سه قلو است. این ممکن است توضیح دهد که چرا داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن یا سایر NSAID ها می توانند به درمان التهاب عصب سه قلو کمک کنند.
چرا به طور ناگهانی حساسیت به نور را تجربه کردم؟
حساسیت ناگهانی به نور می تواند در اثر آسیب حاد به چشم ایجاد شود. به عنوان مثال، ضربه به چشم بخاطر فوتبال یا بیس بال می تواند چشم را تحت فشار قرار داده و باعث ایجاد درد و فوتو فوبیا شود، زیرا نور باعث انقباض عضلات در چشم می شود و این می تواند باعث درد شود. علاوه بر این، بیماری ویروسی یا ورود مواد شیمیایی به چشم نیز می تواند باعث حساسیت ناگهانی به نور شود. التهاب چشم، سایش مستقیم یا خراش نیز ممکن است باعث ایجاد فتوفوبی شود.
اما معمولا باعث احساس ناراحتی در چشم می شوند. فتوفوبیا نیز نشانه ای از مننژیت است اما معمولا با علائم دیگری مانند سختی گردن، حالت تهوع، تب یا بی حالی همراه است.
حتما بخوانید: باید ها ونبایدها برای تقویت چشم طبق تحقیقات جدید
آیا خشکی چشم می تواند فرد را به نور حساس کند؟
خشکی چشم باعث حساسیت به نور نمی شود. آنها اغلب باعث احساس کثیفی و یا چیزهای آزاردهنده دیگر در چشم می شوند. این شرایط باید با قطره های چشم خارجی و یا مراجعه به پزشک برای ارزیابی اساسی مشکل مدیریت شود. خشکی چشم ممکن است باعث شود که فرد بخواهد چشم های خود را بسته و آن ها را مرطوب نگه دارد، چون چشم های خشک بیش تر مستعد آسیب هستند.
آیا اضطراب می تواند باعث حساسیت به نور شود؟
خیر. اضطراب باعث حساسیت به نور نمی شود. حساسیت به نور می تواند در اثر سردردهای میگرنی، مستی، بیماری ویروسی (به ویژه در کودکان)، مننژیت، ساییدگی قرنیه یا حتی التهاب قسمت های مختلف چشم توسط عفونت ها (ملتحمه، کراتیت) ایجاد شود. به طور کلی، چشمان با رنگ روشن تر ممکن است نسبت به چشم های رنگ تیره حساسیت بیش تری به نور داشته باشند.
آمار بررسی علائم حساسیت به نور
افرادی که حساسیت به نور را تجربه کرده اند، اغلب با علائم زیر همراه بوده اند:
- 11 درصد سردرد
- 10 درصد حالت تهوع
- 6 درصد احساس سردرد
افرادی که حساسیت به نور را تجربه کرده اند، اغلب با این موارد مطابقت داشتند:
- 50 درصد ساركوئيدوز
- 37 درصد میگرن عود کننده
- 12درصد التهاب پلک (بلفاریت)