کاربرد داروی ایمی پرامین، عوارض و روش مصرف آن

ایمی پرامین یک داروی ضد افسردگی است. این دارو می تواند باعث افزایش وزن و خواب آلودگی شود. مصرف ایمی پرامین در افرادی که بیماری های قلبی خاصی دارند توصیه نمی شود. در این مطلب اطلاعات کاملی در مورد ایمی پرامین ارایه شده است. اگر شما یا یکی از اعضای خانوادتان این دارو را مصرف می کنید، توصیه می شود موارد و نکات ذکر شده را با دقت مطالعه نمایید.

ایمی پرامین چیست؟

ایمی پرامین یک داروی تجویزی است که برای درمان علائم افسردگی و جلوگیری از شب ادراری در کودکان استفاده می شود. این دارو به گروهی از داروها به نام ضد افسردگی های سه حلقه ای (TCA) تعلق دارد که علائم افسردگی را با تنظیم سطح مواد شیمیایی طبیعی در مغز درمان می کنند. نحوه ی عملکرد ایمی پرامین برای جلوگیری از شب ادراری کودکان ناشناخته است.

ایمی پرامین به شکل قرص و کپسول وجود دارد و بسته به نسخه ی پزشک ممکن است یک یا چند بار در روز مصرف شود. اگر از قرص ایمی پرامین برای جلوگیری از شب ادراری کودکان استفاده شود، معمولاً یک ساعت قبل از خواب، یا به صورت یک دوز بعد از ظهر و یک دوز دیگر هنگام خواب مصرف می شود.

عوارض جانبی شایع ایمی پرامین شامل حالت تهوع، ضعف و خشکی دهان است. ایمی پرامین می تواند باعث خواب آلودگی و سرگیجه شود. بنابراین پس از مصرف این دارو از رانندگی کردن و کار با ماشین آلات خودداری کنید.

نام های تجاری ایمی پرامین

ایمی پرامین ممکن است تحت نام های تجاری زیر یافت شود:

• توفرانیل (Tofranil)
• Tofranil-PM

عوارض جانبی ایمی پرامین

عوارض جانبی شایع ایمی پرامین عبارتند از:

• حالت تهوع
• خواب آلودگی
• ضعف یا خستگی
• هیجان یا اضطراب
• گیجی
• کابوس های شبانه
• خشکی دهان
• افزایش حساسیت به آفتاب
• کاهش یا افزایش وزن
• یبوست
• مشکل در ادرار کردن
• تکرر ادرار
• تاری دید
• تغییر در توانایی یا میل جنسی
• تعریق زیاد

این لیست کاملی از عوارض جانبی ایمی پرامین نیست. برای کسب اطلاعات بیشتر از پزشک و یا داروساز خود سوال کنید.

تداخلات دارویی ایمی پرامین

در مورد تمام داروهای مصرفی تان از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل های گیاهی به پزشک خود اطلاع دهید. داروهای عنوان شده در زیر ممکن است با ایمی پرامین تداخل برقرار کنند، بنابراین درصورت مصرف هر کدام از این داروها به پزشک اطلاع دهید:

• بازدارنده های مونوآمین اکسیداز مانند ایزوکاربوکسازید (Marplan)، فنلزین (Nardil)، ترانیل سیپرومین (Parnate)، سلژیلین (Emsam ،Eldepryl ، Zelapar)، راساژیلین (Azilect)
• سایمتیدین
• کینیدین
• فلوکستین
• گروه دارویی باربیتورات ها مانند فنوباربیتال
• فنی توئین
• اپی نفرین
• نوراپی نفرین
• الکل

هشدارهایی درمورد ایمی پرامین

در موارد زیر لازم است ایمی پرامین با احتیاط مصرف شود:

طولانی شدن QT. فاصله QT از روی نوار قلب اندازه گیری می شود. طولانی شدن QT زمانی اتفاق می افتد که در فعالیت الکتریکی قلب، تغییراتی ایجاد شود. به این ترتیب ضربان قلب نامنظم می شود و می تواند موجب ایست قلبی شود. قبل از شروع مصرف ایمی پرامین، با پزشک خود در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید. علائم و نشانه های طولانی شدن QT عبارتنداز:

• احساس ضعف
• سبکی سر
• سرگیجه
• نامنظم یا سریع شدن ضربان قلب

(توجه: در صورت مشاهده ی هر کدام از علایم فوق، فوراً به پزشک اطلاع دهید)

سندرم سروتونین. سندروم سروتونین به معنای تجمع سروتونین بیش از حد در مغز است. این وضعیت می تواند توسط مصرف ایمی پرامین به تنهایی رخ دهد اما مصرف همزمان سایر داروهای سروتونرژیک بهمراه ایمی پرامین، خطر بروز آن را افزایش می دهد. علایم سندروم سروتونین عبارتنداز:

• تغییرات وضعیت ذهنی (تحریک، توهم، هذیان و کما)
• تاکی کاردی (تند تپشی)، تغییر در فشار خون، سرگیجه، دیافورز (تعریق بیش از حد)، گرگرفتگی، هایپرترمی (بالا رفتن دمای بدن)
• تغییر در عملکرد های عصبی عضلانی (لرزش، سفتی اندام ها، میوکلونوس (حرکات تکانه ای و ناگهانی)، هیپر رفلکسی (افزایش بیش از حد رفلکس ها)، ناهماهنگی اندام های بدن)
• تشنج
• علائم گوارشی (حالت تهوع، استفراغ، اسهال)

(توجه: اگر همه یا برخی از علائم سندرم سروتونین را دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.)

بدتر شدن علایم بالینی و افزایش خطر خودکشی. اگر هرکدام از علائم یا نشانه های زیر (بخصوص علایم جدید، تشدید شوند و نگران کننده) را دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید:

• افکار خودکشی یا مرگ
• اقدام به خودکشی
• افسردگی و اضطراب جدید یا تشدید شونده
• تحریک پذیری بسیار زیاد یا بی قراری
• حملات پانیک
• مشکل در خوابیدن (بی خوابی)
• اقدام به کارهای خطرناک
• سایر تغییرات غیرمعمول در رفتار یا خلق و خوی

ایمی پرامین می تواند باعث خواب آلودگی و سرگیجه شود. بنابراین پس از مصرف این دارو، از رانندگی کردن یا کار با ماشین آلات خودداری کنید.

در موارد زیر، از مصرف ایمی پرامین اجتناب کنید:

• به ایمی پرامین یا هر یک از مواد تشکیل دهنده آن حساسیت دارید
• یک مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAOI) مصرف می کنید. اگر از مصرف داروهای MAOI از جمله آنتی بیوتیک لینزولید مطمئن نیستید، از پزشک یا داروساز خود سوال کنید.
• مصرف MAOI را در 2 هفته گذشته متوقف کرده اید.
• اخیرا سکته قلبی داشته اید یا در یک دوره نقاهت حاد بسر می برید.

ایمی پرامین و بارداری

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.

هیچ مطالعه کنترل شده ای که روی زنان باردار انجام شده باشد وجود ندارد. با این حال گزارش های بالینی مرتبط با استفاده از ایمی پرامین و بروز ناهنجاری های مادرزادی گزارش شده است. ایمی پرامین در دوران بارداری تنها زمانی استفاده می شود که مزایای آن از خطراتش بیشتر باشد.

ایمی پرامین و شیردهی

اگر در دوران شیردهی بسر می برید، به پزشک خود اطلاع دهید.

اطلاعات محدود نشان می دهد که ایمی پرامین به احتمال زیاد به شیر مادر وارد می شود. پزشک باید تاثیر این دارو بر نوزاد را مورد توجه قرار دهد و تصمیم بگیرد که شیردهی یا مصرف ایمی پرامین، باید متوقف شود یا ادامه پیدا کند. اهمیت دارو برای مادر باید مورد توجه قرار گیرد.

بهبود افسردگی با 5 مکمل گیاهی (با قیمت و لینک خرید)

روش مصرف ایمی پرامین

این دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. دستورالعمل های درج شده روی برچسب محصول را با دقت دنبال کنید.

دوز توصیه شده توسط پزشک ممکن است بر اساس موارد زیر باشد:

• بیماری تحت درمان
• دیگر بیماری هایی که فرد به آن مبتلا است
• دیگر داروهای مصرفی
• نحوه ی پاسخ به دارو
• سن
• وزن

دوز قرص ایمی پرامین

• مقدار توصیه شده قرص ایمی پرامین برای درمان افسردگی، 75 میلی گرم تا 300 میلی گرم در روز است.
• مقدار توصیه شده ایمی پرامین برای درمان شب ادراری کودکان زیر 12 سال، 25 میلی گرم تا50 میلی گرم در روز است.
• مقدار توصیه شده ایمی پرامین برای درمان شب ادراری در کودکان بالای 12 سال، 25 میلی گرم تا 75 میلی گرم در روز است.

دوز کپسول ایمی پرامین

• مقدار توصیه شده کپسول ایمی پرامین برای درمان افسردگی، 75 میلی گرم تا 300 میلی گرم در روز است.

مصرف بیش از حد ایمی پرامین

اگر در مصرف ایمی پرامین زیاده روی کنید، احتمال اوردوز وجود دارد. اگر داروی زیادی مصرف کرده اید، سریعا به پزشک یا اورژانس مراجعه کنید.

هشدار سازمان غذا و دارو (FDA) در مورد ایمی پرامین

رابطه میان مصرف داروهای ضد افسردگی و خطر خودکشی، نامشخص است و همچنان در حال بررسی می باشد.

مطالعات حاکی از آن است که داروهای ضد افسردگی در مقایسه با دارونما، تفکر و رفتار خودکشی را در کودکان، نوجوانان و جوانان افزایش می دهند. بنابراین مصرف ایمی پرامین و دیگر داروهای ضد افسردگی در کودکان و افراد بزرگسال، باید مطابق با نیازهای بالینی بیمار باشد.

مطالعات کوتاه مدت، رابطه ای بین افزایش خطر خودکشی و مصرف داروهای ضد افسردگی را (در مقایسه با دارونما) در بزرگسالان بالای 24 سال نشان نداد. این خطر در افراد بالای 65 سال، کاهش پیدا می کند. افسردگی و برخی دیگر از اختلالات روانپزشکی، احتمال خودکشی را در بیماران افزایش می دهند. بیمارانی (در هر رده ی سنی) که تحت درمان با داروهای ضد افسردگی قرار می گیرند، باید به طور منظم کنترل شوند و با مشاهده ی تشدید علایم بالینی، افکار یا اقدام خودکشی یا تغییرات غیرمعمول در رفتار، مورد معاینه ی پزشک قرار گیرند.

بهترین و بدترین رژیم غذایی برای افسردگی

اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان، تحت درمان با ایمی پرامین و دیگر داروهای ضدافسردگی هستید، با مشاهده ی هم کدام از علایم مذکور (تشدید علایم بالینی، افکار یا اقدام خودکشی یا تغییرات غیرمعمول در رفتار)، سریعا به روانپزشک خود مراجعه کنید.

منبع کمکی